[ZaKotem]

Dzięki Kocie za interesujący głos, kilka spraw muszę przemyśleć więc nie odpowiem z biegu. W zasadzie może mógłbym to zrobić w kilka minut ale nie chcę tylko odbijać piłeczki bez konstruktywnych refleksji, nie ukrywam przede wszystkim dla siebie. Może jeszcze zanim się odniosę, aby poruszać się w jakimś odniesieniu i konkretnym kontekście, czy mógłbyś w wolnej chwili przedstawić swoje moralne uzasadnienie hodowli przemysłowej i uboju zwierząt? Na razie wystarczy taki zasięg problemu.

Ja cały czas stoję na stanowisku, że przemysłowy sposób hodowli zwierząt jest niewłaściwy. Nie tyle dlatego, że zwierzęta w ogóle cierpią, bo każda istota żywa zdolna do uczenia się musi czasem cierpieć, ale dlatego, że na podstawie badań reakcji stresowych można uznać, że cierpią bardziej, niż ich odpowiedniki w naturze. Natomiast hodowla, w której zwierzęta mają zaspokojone podstawowe potrzeby - nie tylko jedzenia czy temperatury, ale także psychiczne, np. tolerowanego przez siebie zagęszczenia, poziomu hałasu i tego typu rzeczy zapewniające poziom stresu na poziomie porównywalnym do naturalnego, jest w porządku.

Jednak, tak jak napisałem na początku, jedynie klienci producentów mięsa mogą wywrzeć na nich nacisk ekonomiczny, tworząc modę na "ekologiczne" mięso, mleko i jaja. Także regulacje prawne polepszające warunki dla zwierząt hodowlanych, które w Polsce już obowiązują i są systematycznie rozszerzane, nie są dziełem wegan, ale w większości wszystkożerców. Są one przyjmowane przez rolników bez jakichś wielkich oporów, bo wiedzą, że nie mają one na celu wyeliminowanie ich z rynku (bo w końcu konkurencja musi przestrzegać takich samych, więc tylko cena skupu rośnie). Weganie natomiast nie są zdolni w ogóle do nacisku ekonomicznego, zaś nacisk polityczny z ich strony byłby odebrany jako atak i wywołuje tylko agresywną reakcję, więc również nie ma szans powodzenia. Weganizm jako strategia pomocy zwierzętom jest strategią typu "wszystko albo nic", a więc rewolucyjną - w demokratycznym państwie zupełnie nieskuteczną.