[Maciej1]

Nie mam teraz czasu na długą odpowiedź, więc tylko jak zwykle się powtórzę, bo nie czytasz moich postów albo uparcie ignorujesz fragmenty, które Ci przeczą.

To Ty uparcie ignorujesz to co wyklucza kulistą ziemię. A ewidentne efekty optyczne bierzesz za "efekt kulistości".

Przyglądnij się wszystkim tym zdjęciom Lake Ponchartrain do których linki podałeś. "Efekt krzywizny" pojawia się na każdym z tych zdjęć tam gdzie pojawia się efekt optyczny (przede wszystkim "ucieczka obrazu w powietrze, wiszenie w powietrzu").
A pokaż mi efekt krzywizny bez efektu optycznego ! Tak jak ja Ci pokazałem całkowitą zgodność z płaską ziemią.
Pokazują wam efekty optyczne i wmawiają, że to "krzywizna ziemi", a wy dajecie się nabierać. 


https://www.youtube.com/watch?v=d3_umFGu_gc&t=28s

Na tym filmie widać doskonale, że ziemia jest najpewniej płaska. 
Po pierwsze efekty optyczne (spłaszczenie) pojawiają się dopiero "na samym końcu", tzn. dla bardzo małych kątów w pobliżu horyzontu. Patrz fragmenty filmu na wielkich zbliżeniach
Po drugie:  idealna zgodność ilościowa z płaską ziemią dla tych odległości na których "efekt kulistości" już powinien być widoczny oraz na tych przybliżeniach (dla tych odległości jw.) nie ma widocznych efektów optycznych.



Charakterystyczne punkty zdjęcia: pierwsze trzy słupy ewidentnie jaśniejsze (na tym filmiku). Druga strzałka: pewien "jasny rejon" (jasna plamka). Wykorzystując te punkty można (śledząc uważnie film, kolejne zbliżenia) policzyć słupy do "jasnej plamki". Ja naliczyłem około 23 słupy (liczenie w pobliżu "jasnej plamki" jest już trudniejsze, filary zlewają się).


Wykorzystując zasadę opisaną tutaj:


Można wszystko wyliczyć (z pewnym przybliżeniem, zakładając że aparat celuje bez istotnych odchyleń od układu wynikającego z powyższego schematu). Bo powyższa zasada obowiązuje nie tylko "na podłodze", ale także i na "ścianie bocznej". Jeżeli słupy stoją w jednej linii (nie wiem, ale tak zakładam, wg. słów Soundly'ego), to tworzą one jakby "ścianę boczną korytarza".
Zatem:



Pierwszy słup jest na pewno w odległości x od obiektywu. Odległości między słupami znamy (odczytane z Google Earth- 260 metrów). Zatem wszystko można oszacować. Patrz wyżej, patrz też przedostatni schemat. 
Autor filmuje z odległości ok. 0.74 km. Zaokrąglam do 0.7 km. Zresztą ta odległość x tak naprawdę nie jest konieczna do pokazania niezgodności z modelem "ziemi-kuli o promieniu ok. 6371-6378 km". Bo w sumie wystarczy nawet to co jest pomiędzy (czyli co wynika z liczenia słupów).

A zatem:




- "jasna plamka" (punkt L) znajduje się w odległości ok. 0.7+ 22*0.26 km {ok. 23 słupy naliczyłem do jasnej plamki}= 6.42 km.
Stąd (z zasady opisanej wyżej) wynika, że punkt M znajduje się ok. 2*6.42 km= ok. 12.8 km (M jest 2 razy bliżej punktu zbiegu niż punkt L)
A punkt N- ok. 25.6 km od obserwatora.

"Opad globalny" dla dystansu 6.4 km = ok. 3.2 metra => odchylenie od prostej F powinno być już wyraźnie widoczne na "ziemi kuli o prom. ok. 6371-6378 km" już w punkcie L. [Prosta f- górna prosta- narysowana po "rogach słupów", czyli po tych elementach sterczących od góry].
Opad globalny dla 12.8 km (odległość do punktu M)- ok. 12.8 metra- już ponad 1/4 słupa powinno odchylić się w dół od linii f (to samo dotyczy podstawy słupów).
Opad globalny dla p. N (ok. 25 km)-  49 metrów. Odchylenie od prostej winno wynosić więcej niż wysokość słupa.

Ale załóżmy nawet, że się pomyliłem odnośnie x (odl. do pierwszego słupa). Nawet zakładając, że odl. x=0 metrów, czyli biorąc pod uwagę tylko to co wynika z liczenia słupów otrzymujemy zgodność z płaską ziemią oraz zupełną niezgodność z "kulą ziemską o promieniu ok. 6371-6378 km". Nie chce mi się już tego tu wypisywać, ale proszę sobie przeliczyć samemu. Zresztą to chyba oczywiste.


Dwa wyjaśnienia tego co widać: widać zgodnie z płaską ziemią, bo ziemia jest płaska, a nie ma istotnej refrakcji.
Widać jakby ziemia była płaska, bo ziemia tak naprawdę jest krzywa (kulista) ale refrakcja, z przypadkowego układu czynników fizycznych w powietrzu wszystko odpowiednio podciąga w górę, by dopasować do linii prostej, by idealnie zasymulować płaską ziemię.

Oczywiście zatwardziały globalista ma tylko drugi wybór.

To "refrakcja tak uczyniła, że doskonale zasymulowała płaską ziemię"- odpowiednio podciągnęła w górę odpowiednie punkty by dopasować je do linii. Bo przecież wiadomo iż "ziemia jest kulą o promieniu ok. 6371-6378 km, bo to już dawno temu odczytano z nieba, bo jak wiadomo obserwacja świateł w nieznanym otoczeniu powierzchni to najlepsza metoda poznania kształtu tejże powierzchni."

---

Maciej1 napisał(a):  A pokażcież mi wreszcie zdjęcie bez cech refrakcji na którym statek (słup) "chowa się pod horyzont"! Przecież twierdziliście, że się "chowają"

Ten link już podawałem: https://drive.google.com/drive/folders/0...U5Na05IcHc
Zdjęcia: 3821, 3827, 4040, 4043, ... (google drive utrudnia mi uzyskanie linków bezpośrednio do zdjęć, dlatego podaję w ten sposób)

Na wszystkich tych zdjęciach widać cechy dużej refrakcji, przede wszystkim "wiszenie obrazu w powietrzu".

Refrakcja (w powietrzu) działa tak jak ja to opisuję. Opisuję to wprawdzie tylko jakościowo, ale obserwacje potwierdzają to, co opisuję.

"W sumie to nie zaprezentowałem żadnego opisu refrakcji, ale mój opis jest lepszy."
Czy Ty czytasz, co piszesz?

Pokazałem najważniejsze zjawisko refrakcji nadwodnej (bo występuje w zasadzie zawsze tam gdzie widać cechy refrakcji), którym jest "spłaszczenie" obrazu.

[Samą zasadę Fermata należałoby wziąć pod lupę i zbadać kwestię refrakcji dokładnie (empirycznie). Sama ta zasada jest najpewniej fałszywa.

Mówiłem, krzyżówka. Zaprzeczysz jednej odpowiedzi, musisz zacząć zaprzeczać kolejnym. Trochę jeszcze podrążymy i zaczniesz zaprzeczać, że świat w ogóle istnieje, albo że elektronika to spisek (mimo że z niej korzystasz by pisać posty), no kabaret

 Po pierwsze: żadnego z "osiągnięć" nauk szczegółowych (empirycznych) nie traktuję jako "świętego dogmatu". A dlaczego miałbym tak traktować ?   Nawet "osiągnięcia" nauk metafizycznych traktuję z podejrzliwością (patrz np. to co pisałem przeciwko matematycznym bredzeniom Cantorowskim). Inny przykład: bożek "grawitacji". Zdaje się, że większość współczesnej kosmologii opiera się o tego bożka oraz znaczna część fizyki na nim stoi. A ja twierdzę: żadnej "grawitacji" nie ma. Nie ma żadnych przekonujących przesłanek empirycznych (lub logicznych) potwierdzających tę "grawitację".
Po drugie: uściślijmy, nie przekręcajmy- nie napisałem "zasada Fermata na pewno fałszywa". Ale napisałem: "należy wziąć pod lupę, najpewniej ta zasada jest fałszywa".
Po trzecie: jeżeli model (teoria) daje fałszywe przewidywania to pierwsze co trzeba zrobić to sprawdzić założenia modelu (teorii). Podstawy logiki. Twój model zawiera w sobie zasadę Fermata oraz daje fałszywe przewidywania. Cóż Cię więc tak dziwi to, że ja postępuję logicznie ?
Po czwarte: jeżeli "uczeni" wymyślili "kulę ziemską" na podstawie niedorzecznego myślenia (odkrywanie kształtu powierzchni na podstawie obserwacji fenomenów świetlnych dochodzących z nieznanego otoczenia powierzchni !?) oraz wcale i wciąż nie zdają sobie sprawy z niedorzeczności własnego myślenia (zdaje się , że w ogóle nie rozumieją tego, że popełniono taką niedorzeczność przy "odkrywaniu kształtu powierzchni ziemi"), to normalnie myślący człowiek przyjmuje z wielką nieufnością wszelkie kolejne i inne rewelacje i objawienia umysłowe wychodzące z głów takich "uczonych".
 Bo normalnie myślący człowiek rozumie proste, logiczne kwestie, zatem np. tę, że kształtu powierzchni nie da się określić na podstawie świateł dochodzących na tę powierzchnię z nieznanego układu odniesienia.
Ty nie jesteś normalnie myślącym człowiekiem ?

W każdym razie w tej zasadzie jest pewien ewidentny absurd logiczny, sprzeczny z intuicją.

Ciekaw jestem, jaki.

Intuicja podpowiada: bieg promienia światła zależy od zadanego (światłu) kierunku, czyli od kierunku już istniejącego, tego w którym światło podąża (kierunku w którym wysłano promień) oraz od tego co jest z przodu promienia (co jest prostopadłe do tego kierunku).

Zasada Fermata: bieg promienia światła zależy od tego co jest "po bokach", czyli od tego co jest "z boku" względem zadanego kierunku promienia światła.

Oraz zasada ta nie przewiduje jednoczesnego odbicia i załamania promienia, lecz przyporządkowuje promieniowi tylko jeden tor.

Sama zasada nie, bo to opis na zbyt wysokim poziomie. Ale i tor promienia odbitego, i załamanego są zgodne z tą zasadą. A sam fakt jednoczesnego odbicia i załamania wynika już z praw bardziej "niskopoziomowych" i da się go wyprowadzić, rozważając oddziaływanie fali elektromagnetycznej z ośrodkiem.

A ja np. twierdzę, że światło w ogóle nie jest "falą elektromagnetyczną". [Przy czym to twierdzenie wywodzę z kwestii metafizycznych]. Ponadto twierdzę, że sama koncepcja "rozdwojenia korpuskularno-falowego" jest porażką umysłu ludzkiego w kwestii badania natury światła. Nie trafiono w istotę tego czym jest światło więc powstało to "rozdwojenie cząsteczkowo-falowe".