[Fizyk]

To samo miejsce, ta sama wysokość obserwacji, te same (nie zmieniające swej wysokości i położenia) platformy, ta sama ziemia (płaska lub kulista lub jeszcze jakaś inna).
A zobacz jak "skacze" wysokość obiektu położonego dalej, względem obiektu położonego bliżej, Porównaj np. "dachy" (szczyty) platform.

No popatrz! Czyżby refrakcja? A jakoś oba obrazy mają podobne proporcje - odrobinę się różnią, ale jakbyś zobaczył tylko jeden z nich, to byś nie wiedział, czy proporcje są zniekształcone. To raz.

Dwa, każdy z tych obrazów, gdybyś analizował je osobno, analizowałbyś jak wszystko - światło po liniach prostych i jazda. I wyszłyby Ci dwa różne kształty Ziemi... Ładnie zaargumentowałeś za tym, że potrzebne są dodatkowe dane, jak np... dane o temperaturze.

Przecież Ci już tłumaczyłem, że oprócz zmienności w pionie istnieć może i zmienność (w zakresie ośrodka, czyli w zakresie refrakcji) w poziomie i to ona może dawać takie efekty zmian względnego położenia obiektu oddalonego bardziej względem obiektu bliższego.

Może. Ale akurat ten filmik to słaba ilustracja. To nie jest żadna kwestia zmienności w poziomie, tylko po prostu masz zdjęcia wykonane w różnych warunkach, w poziomie nadal prawdopodobnie niemal niezmiennych.

No i nie takie efekty, jakich byś potrzebował...

Ty nawet w tamtym wątku powątpiewałeś by ta zmienność mogła być tak duża. No to widzisz właśnie.
Jeśli takie "skoki" są na dystansie 20 mil (dalsza platforma), przy małej różnicy wysokości, to tym bardziej mogą być i dla odległości takich jak do wyspy Vis (z pamięci piszę: to chyba jakieś 80 km) oraz przy większych różnicach wysokości.

No to zastanówmy się o jakich skokach mowa. Różnica między tymi dwoma kadrami to jakieś, niech będzie, pół wysokości platformy. Przy tym wg tego samego filmiku, lądowisko helikopterów jest 121 stóp (jakieś 36 m) nad wodą. Nie wiem, który dokładnie element to lądowisko, ale podejrzewam ten wysoki z przodu platformy. Zatem różnica między tymi dwoma kadrami to jakieś 20 m na przestrzeni 20 mil (32 km).

Różnica refrakcji między kadrami to jakieś (20 m / 32 km)*180/π = 0,036 stopnia (ok. 2 minuty kątowe). A to nie jest nawet żadna "zmienność w poziomie", tylko różnica między dwoma kompletnie różnymi zestawami warunków atmosferycznych! Tymczasem, przypominam, żeby moje zdjęcie pasowało do płaskiej Ziemi, musiałbyś mieć różnicę ugięcia w poziomie o 0,2 stopnia. Prawie 6 razy więcej! Nawet biorąc pod uwagę różnicę odległości, która tam była mniej niż 3 razy większa, to nadal ponad 2-krotna różnica między ekstremami efektów atmosferycznych, a potrzebną do zgodności z płaską Ziemią "zmiennością w poziomie".

Wiesz, jaki by tam huragan musiał wiać, gdyby w odległości kilkudziesięciu km była tak drastyczna zmienność warunków atmosferycznych?

Nie mówiąc już o tym, że na tym filmiku wszystko, tradycyjnie, dzieje się w pobliżu powierzchni, na wysokościach max. kilkudziesięciu metrów. Nie jest więc zaskakujące, że w takiej warstwie mogą powstać drastycznie różne warunki w zależności od dnia. Ale na przedziale wysokości prawie 1500 m? Chyba sobie jaja robisz.

Trochę zaorałeś tą argumentacją sam siebie.

I tutaj masz kolejną kwestię dlaczego obserwacja ma być taka jak ja proponuję! Ponieważ chodzi o minimalizację refrakcji.

1. Im mniejszy dystans => tym mniejsze potencjalne odchylenia od toru prostego promienia (w wyniku refrakcji)
2. Im mniejsze różnice wysokości => tym mniejsze odchylenia od toru prostego (bo promień biegnie w warstwie powietrza położonej na mniej więcej takiej samej wysokości npm)
3. Im mniejsze odległości => tym większa szansa na jednorodność ośrodka w poziomie. Jest mniejsza szansa, że istotne różnice w składzie powietrza wystąpią na obszarze o długości 10 km, niż że wystąpią na obszarze o długości 80 km. W tym drugim przypadku jest niemała szansa, że np. pierwsze 10 km, to "powietrze A" (ze względu na refrakcję), a ostatnie 10 km (od 70 -tego kilometra od obiektywu) to "powietrze B" (ze względu na współczynnik refrakcji). Jeśli zaś na pierwszych 10 km jest "powietrze A", a na ostatnich 10 km "powietrze B" to inaczej zostanie zmienione (wskutek refrakcji) położenie (na zdjęciu) obiektów leżących bliżej, a inaczej obiektów leżących dalej. I możesz mieć właśnie takie "skoki" względnej wysokości ,jak pokazuje ten filmik, którym ktoś już tutaj usiłował mnie zastraszyć. Te "skoki" dotyczyć mogą nie tylko i platform, ale i wysp. Bo czym się różni wyspa od platformy ?
4. Im bardziej wieje i im bardziej jest suchy wiatr => tym większe mieszanie ośrodka=> tym większa jednorodność ośrodka w pasie powietrza przez który biegną promienie => tym mniejsza szansa na zmienność powietrza zarówno w pionie, jak i w poziomie.

1. Im mniejszy dystans, tym mniejsze efekty wynikające z krzywizny Ziemi, także w porównaniu z refrakcją. Czyli mniejszy stosunek sygnału do szumu. Już o tym pisałem.
2. Im mniejsze różnice wysokości - wszystko w bliskości powierzchni - tym większy i bardziej losowy wpływ warunków termicznych. Czyli znowu utrudniamy sobie zadanie.
3. Jedyny punkt, który ma tu odrobinę sensu.
4. To już sobie sam ubzdurałeś i nie ma to żadnego oparcia w rzeczywistości. Jakimś cudem nawet jak wieje, to w górach jest chłodniej, niż w dolinach. Ciśnienie też zawsze spada z wysokością. Nie, wiatr nie pozwala przyjąć, że ośrodek jest jednorodny.

Więc tak jak już pisałem - brawo, chcesz zmaksymalizować zaburzenia wynikające z refrakcji i zminimalizować efekty wynikające z krzywizny. Marzenie każdego doświadczalnika, ukryć sygnał badanego zjawiska w tonie szumu. Kompromitujesz się powtarzaniem tego zestawu warunków.

Przecież ja wam już wszystko dokładnie tłumaczyłem: refrakcja potrzebna jest globalistom, ponieważ ona może "pięknie załatać dziury w modelu kulistym". Trzeba (im) tylko aby była jak największa i trzeba im tylko odpowiedniego "modelu" i doboru parametrów.

Mimo moich wielokrotnych prób uczciwych tłumaczeń, masz je w dupie, więc tu już nie będę się powtarzał i napiszę po prostu: VIII przykazanie, mój drogi.