[Dragula]

Logika uczy: co jest absolutnie niemożliwe, to nigdy nie wystąpiło, nie występuje i nie wystąpi. [Np. nigdy się nie zdarzy by "2 +2 =5"]

Ale jeden obiekt może naraz poruszać się oraz stać w miejscu względem drugiego? I co to ma wspólnego z logiką?

Ale to jest Twoja definicja cudu. Fałszywa zresztą. Definicja, która od razu, a priori klasyfikuje cuda jako urojenia.

w moim rozumieniu pozostawia czynienie cudów Bogu. Wykluczając jednocześnie wszystkie małoprawdopodobne zbiegi okoliczności oraz sztuczki

Co to znaczy "w dowolnych warunkach" ? Sprecyzuj pytanie.

w takich, że ziemia jest kulą. W końcu ten temat w ogóle nie jest o tym

W pewnym sensie nie jest. Pewnych rzeczy zrobić nie może. Np. nie może kłamać.

Ale może stworzyć płaski świat, który wygląda  jak kula, który potem biedny maciej musi odkłamywać?

Ale Bóg dokonuje cudów nie poprzez "łamanie praw (natury), które sam ustanowił" [Zły to gospodarz, który łamie prawa, które sam stworzył i ustanowił]. Tylko Bóg dokonuje cudów wykorzystując prawa natury.

które zatem prawa natury pozwalają na chodzenie po wodzie, nakarmienie do syta dziesiątek ludzi jednym bochenkiem chleba, lub odwrócenie śmierci organizmu? U ciebie codziennie się to dzieje?

Przy czym "prawa natury" wspomniane wyżej są to PRAWDZIWE PRAWA NATURY, a nie to co ludzka "mądrość etapu" w danej epoce nazywa "prawami natury".

Skąd twoja pewność, że istnieją jakieś inne prawa natury? Dlaczego wszyscy mają ją podzielać? Czemu ich nie przedstawisz ludzkości? Kariera naukowa murowana

Tak wierzę.

I co z tego? Dlatego wszyscy mają wierzyć?

Bo to (cud w Fatimie) jest podobny do cudu Jozuego opisanego w Piśmie św, a Pismo nie kłamie. Cud słońca w Fatimie jest to więc cud kosmiczny, cud tego samego rodzaju co cud Jozuego. Jozue zatrzymał słońce na niebie.

Ale przecież dlatego, że A jest podobne do B, nie wynika wcale, że A jest B, bo to, że coś jakoś wygląda, nie oznacza, że takie jest w rzeczywistości. Oczywista oczywistość, elementarne podstawy logiki.

No nie. Tuż przed cudem ludzie mokli w deszczu, byli przemoczeni, ich ubrania były mokre.

Zatem Bóg zesłał zawczasu antymaterię, żeby anihilowała z cząsteczkami wody w ich ubraniach, czy może wyparowała do atmosfery i na odpowiedniej wysokości skropliła się, tworząc mgiełkę nawodną, która z kolei spowodowała LOSOWY EFEKT zmiany toru promieni słonecznych, co z kolei wyglądało dla ludzi jak słońce tańczące (poruszające się w losowych kierunkach)? Myślę, że nie przeanalizowałeś tego dogłębnie, tym bardziej, że musi istnieć nieskończenie wiele wariantów tego zjawiska. Mgiełka nawodna jest znanym i dobrze opisanym zjawiskiem, które powoduje zakrzywianie trasy promieni słonecznych w losowych kierunkach, tak jak poruszało się tańczące słońce.

To pisz precyzyjnie. Pisz "światło na niebie". Bo jeśli piszesz "ciało niebieskie" to znaczy to coś innego, niż "światło". Być może nie rozumiesz, ale słowo "światło" ma inne znaczenie, niż słowo "ciało".

To nie moja wina, że nie wiesz jak normalni ludzie nazywają to co widzą na niebie. A jakieś wytłumaczenie będzie?

Oczywiście, że wykazałem. Obserwacje powierzchni ziemi (nie tylko moje, ale i takie których każdy z was może dokonać) falsyfikują tezę o tym, że "ziemia to kula o promieniu ok. 6371-6378 km"

A potem przyznałeś, że dla uproszczenia wyrzuciłeś z równania nieodpowiadające ci dane.

To nie ma żadnego znaczenia. Model doskonale tłumaczący tysiąc zjawisk, ale sprzeczny z jedną obserwacją jest fałszywy. 

Ale nie przedstawiłeś nigdy takiej obserwacji. Pomijając te, z których, jak sam przyznałeś, "pominąłeś dla uproszczenia" niewygodne dla ciebie liczby. I chuja sobie robisz z tego, że każdy podał przyklady obserwacji sprzeczne z twoimi teoriami.

Ponadto na przykładzie eksperymentu myślowego "nad płaskim blatem biurka" starałem się wam wytłumaczyć, pokazać na przykładzie, że nawet fałszywy model może się z czymś pięknie zgadzać i dawać bardzo dobre przewidywania (w jakimś zakresie). Jeżeli "bóg nad biurkiem" zbuduje sklepienie ("niebo nad biurkiem"), które będzie wyświetlać światła zwane "gwiazdami" w ten sposób, że przy zmianie o pewną wielkość x położenia na blacie biurka (bez zmiany czasu), czyli przy zmianie pozycji na blacie biurka o x bakteria zobaczy zmianę położenia kątowego "gwiazdy nad biurkiem" zawsze o tyle samo stopni y=f(x), to to znaczyć będzie że "niebo nad blatem" zachowuje się tak JAKBY "gwiazdy były bardzo bardzo daleko, a blat biurka był jakąś kulą, której promień można nawet wyliczyć".

Możesz to jakoś rozrysować? Bo dalej nie dociera do mnie dlaczego bakteria znajdująca się na blacie stołu widzi tylko część sklepienia, które w całości znajduje się nad nią. Po prostu nie znam takiej geometrii, która to umożliwia i taki rysunek byłby niezbędny, żeby w ogóle pojąć ten bełkot.

Na niczym jak dotąd płaska ziemia się nie rozwala. Po prostu nie wiemy czym jest niebo i jak działa. I tyle.

Ale nikogo tutaj nie obchodzi jak działa niebo i czym jest. Pytania w kółko lecą o geometrię. Jak to jest możliwe, że pewne świecące punkty, na tym niebie, które niewiadomo z czego jest zrobione i jak działa, są widoczne tylko dla części ludzi w danym momencie, mimo że znajdują się zawsze nad wszystkimi ludźmi i każdy człowiek powinien móc je dojrzeć. Dlaczego, gdy obserwator zmienia swoją pozycję, te świecące punkty, które są nad nim przesuwają się w stronę widnokręgu? Możesz to rozrysować?