[Maciej1]

Czyli dowodem na spłaszczenie jest refrakcja która tam zaszła, a dowodem refrakcji jest spłaszczenie
Logika płaskoziemców!

To Twoje słowa. Nie moje. I Twoja logika, nie moja.

Na początku od razu zaznaczam, że odpowiadam w zasadzie nie Tobie, bo Tobie nie warto odpowiadać. Ty masz swoje szyderstwo i swoje samozadowolenie z powodu "kulki ziemskiej" i "własnej mądrości" z powodu poczucia wyższości nad "debilami płaskoziemcami".
Ciesz się zatem swoją radością póki jeszcze masz czas, póki jeszcze możesz!

Lecz odpowiadam ze względu na ludzi dobrej woli, którzy czytają i będą kiedyś czytać.

Na początek zacznijmy od obserwacji. Bo od tego trzeba zaczynać: od obserwacji świata, w którym się żyje. Otóż gdybyś obserwował, to byś więcej rozumiał. Ponieważ mało obserwujesz i/lub mało wnikliwie to niewiele rozumiesz.
Ten jednak człowiek, który wnikliwie obserwuje dalekie widoki, zwłaszcza nadwodne ten zauważy, że spłaszczenie jest zasadą (jeśli występują cechy refrakcji). Oprócz spłaszczeń występują też odbicia (podobne do mirażu nad asfaltem), ale skupię się teraz nad spłaszczeniem, kompresją obrazu.
Trudno wkleić wszystkie obserwacje, ale pokażę dwa przykłady, z których jeden już pokazywałem. 

https://www.youtube.com/watch?v=gPouevRkB_o&t=159s

Kadry z filmu i pytania towarzyszące tym ujęciom:



Czy refrakcja jest większa tutaj ?



Czy też tutaj jest większa refrakcja ?
A kto nie widzi spłaszczenia ? Ręka do góry kto nie widzi !

Film nr 2
https://www.youtube.com/watch?v=ZX0r0mz4JgU&t=348s

Kadry z filmy i towarzyszące im pytania:




Czy tu mamy do czynienia z mniejszą refrakcją ?



Czy też może mniejsza jest tutaj ?
Co podpowiadają Ci intuicja i rozum ?
A może ktoś nie widział spłaszczenia ?

To są tylko przykłądy. Trudno wklejać wszystko. Kto jednak zacznie badać kwestię, czyli samemu obserwować ten zauważy, że jest właśnie tak jak pokazuję, że jest dokładnie tak!

No to teraz teoria. Lecz przed teorią polecam przeczytać post napisany przeze mnie:
https://ateista.pl/showthread.php?tid=13...#pid700067
W zasadzie, to chcąc polemizować ze mną koniecznie trzeba przeczytać ze zrozumieniem to co w tym poście jest napisane na temat tego schematu:
 

Ja nie będę tutaj tłumaczył tego schematu. Jest wytłumaczone w tamtym poście.
Tu natomiast pokażę szerzej i dokładniej o co chodzi w kwestii spłaszczenia.

Najpierw pierwszy wykres, dla mniejszego współczynnika refrakcji (względnej, między warstwami), czyli dla mniejszej refrakcji na granicy warstw:



A teraz dla większej refrakcji na granicy warstw, większy n



Sama wielkość współczynników nie jest istotna, chodzi o złapanie zasady. Czyli co się dzieje przy większym współczynniku (większa refrakcja), a co się dzieje przy mniejszym współczynniku (mniejsza refrakcja).

Spłaszczenie.

Otóż spłaszczenie ma dwa aspekty:
1. Spłaszczenie ogólne.
2. Spłaszczenie względne.

Ad.1 Polega na tym, że "wszystko jest spłaszczone" w tej osi, w której działa refrakcja (występuje warstwowość/granica warstw), czyli tutaj w osi pionowej. Analogia: człowiek w basenie ma "skrócone nogi". Oczywiście w powietrzu efekt "skrócenia nóg" czyli zmiany proporcji wymiaru pionowego (w tej osi działa refrakcja) do wymiaru poziomego (w tej osi nie działa refrakcja) jest niewielki. Bo mały współczynnik refrakcji. Powietrze i ewentualne warstwy się w nim tworzące mają dużo mniej znaczący współczynnik refrakcji, niż woda. Ale zasada pozostaje. Tyle tylko, że "ogólne spłaszczenie pionowe" (względem wymiaru poziomego) przy ewentualnym istnieniu warstwowości powietrza dla zwykłych kątów jest w zasadzie niezauważalne.
Lecz inaczej jest dla bardzo małych kątów ! Bo, patrz niżej:
Ad 2.
Spłaszczenie względne ujawnia się (przy istnieniu warstwowości) dla bardzo małych kątów i jest względne. Ponieważ jest to w zasadzie zmiana proporcji wewnętrznych obiektu polegająca na tym,że część "górna" (dalsza od granicy warstw) jest "rozciągnięta" względem warstwy "dolnej" (bliższej granicy warstw), czyli można powiedzieć (w przypadku jak na schemacie z okiem) "podstawa jest spłaszczona względem tego co jest u góry". Przy czym od pewnego kąta, tj. poniżej pewnego kąta ten efekt narasta z dobrym przybliżeniem z kwadratem. Już to tłumaczyłem. Patrz post do którego odsyłam. Zmniejszenie kąta rzeczywistego n razy prowadzi do zmniejszenia kąta na obrazie n^2 razy. Proszę jeszcze raz spojrzeć na schemat z "okiem w wodzie" (wyżej, patrz też post do którego odsyłam). Czy punkt X będący w połowie odcinka ED odwzoruje się (na obrazie widzianym przez oko) także w połowie odcinka BD', czyli czy odwzorowanie (obraz) zachowa proporcjonalność w pionie ? [Pomimo spłaszczenia ogólnego (punkt 1) czyli spłaszczenia boku pionowego kwadratu względem boku poziomego kwadratu odwzorowanie wciąż jednak mogłoby zachowywać wewnętrzną proporcjonalność w osi pionowej, czyli spłaszczonej !]. Otóż dla małych kątów NIE !

Patrz wykresy.
Na wykresach, które pokazałem widać zarówno spłaszczenie ogólne jak i spłaszczenie względne. Patrz. A co jeszcze widać ?
Otóż widać że oba rodzaje spłaszczenia narastają wraz z narastaniem współczynnika n, czyli wraz z narastaniem refrakcji na ewentualnej granicy warstw.

Na przykład spłaszczenie ogólne:
Patrz punkt B (oś x oznacza rzeczywiste kąty, oś y kąty na obrazie). Kąt jednego stopnia (patrz współrzędne punktu B) odwzoruje się przy mniejszej refrakcji jako kąt około 0.323 stopnia, a przy większej refrakcji (wykres 2) jako kąt około 0.036 stopnia. Niemal dziesięć razy mniejszy ! [Jest to zupełna oczywistość i jest to zgodne z doświadczeniem: człowiek stojący po pas w wodzie ma "nogi skrócone" w sposób widoczny i oczywisty, lecz taki sam człowiek zanurzony w ośrodku o mniejszym n będzie miał "nogi mniej skrócone", lub w przypadku powietrza z jakimiś warstwami będzie miał "niezauważalnie skrócone"]

A teraz "spłaszczenie względne" (czyli tak naprawdę zmiana proporcji wewnętrznych).
Kiedy spłaszczenie względne staje się zauważalne ? Ano odpowiedź jest na wykresach. Staje się zauważalne wtedy gdy "krzywa spłaszczenia" (choć powinienem to raczej nazwać "krzywa zmian proporcji wewnętrznych") zaczyna wyraźnie, zauważalnie odbiegać od prostej.
To proszę popatrzeć na drugi wykres. Punkt F leży jeszcze mniej więcej tam, gdzie krzywa przebiega mniej więcej jak prosta. Dla kątów rzędu 18 stopni nie należy się spodziewać istotnej zmiany proporcji wewnętrznych. Ale punkt E jest już "na granicy". Dla 8 stopni krzywa zaczyna przypominać parabolę. Tu zmiana proporcji wewnętrznych staje się już zauważalna. Około 8 stopni (dla większego n).
To przejdźmy do wykresu dla mniejszego n. Pierwszy wykres. Tutaj na granicy "paraboli"  [to nie jest parabola, stąd cudzysłów, ale ponieważ dla coraz mniejszych kątów efekt narastania spłaszczenia zaczyna być niemal idealnie zgodny z funkcją kwadratową, to tak to nazwałem] jest  punkt B, odpowiadający wielkości 1 stopnia. 
Cóż z tego wynika?
Ano to: przy mniejszej refrakcji (mniejsze n) efekty zmiany proporcji wewnętrznych staną się zauważalne dopiero dla obserwacji dalszych (mniejszy kąt patrzenia)- tu przykładowo dla 1 stopnia.
Podczas gdy przy większej refrakcji efekty zmiany proporcji wewnętrznych staną się zauważalne już dla większych kątów, czyli dla bliższych obserwacji (tu przykładowo 8 stopni).
Stąd: im mniejszy kąt przy którym zaczynamy zauważać efekty spłaszczenia względnego (punkt 2) tym mniejsza refrakcja !

No to mając w pamięci ostatnie wytłuszczone zdanie jeszcze raz dwa zdjęcia. Wklejam ponownie, by czytelnik nie musiał "przeskakiwać" na góre strony, dla wygody czytelnika:


Oraz:



Miejsce obserwacji to samo, odległość taka sama, obserwowane obiekty- te same, zatem mające (w realu) taką samą wielkość kątową =>taki sam kąt obserwacji.
Ale na pierwszym zdjęciu spłaszczenie nie ujawnia się. A na drugim ujawnia się, aż "bije po oczach" => jest oczywistością, że refrakcja musi być i jest większa na zdjęciu drugim, niż na pierwszym.
Teoria zgadza się z praktyką. A intuicja zgadza się z teorią ! Przecież każdy zdrowo myślący człowiek od razu widzi (intuicyjnie), że to przy pierwszej obserwacji refrakcja była mniejsza. Oczywistość. Patrz też pytania, które zadawałem.

A zatem kwestia spłaszczenia jest zamknięta. Powtarzam: proszę zacząć samemu obserwować, a zobaczycie, że ja nie mówię o "wyjątkowych fenomenach", lecz o tym co jest zasadą, regułą, którą każdy chętny może samemu przetestować w realu.

To teraz jeszcze jedna kwestia, którą nazwałbym 'zdroworozsądkową'. Proszę jeszcze raz obejrzeć filmiki, które podałem, jako przykłady.  Otóż, pomijając kwestię spłaszczenia, które już omówiłem w tych filmikach jasno widać, że w niektóre dni obrazy są "ładne, klarowne", ale w inne dni obrazy są "byle jakie, zniekształcone".
Kiedy jest większa refrakcja, w które dni ? A w które jest mniejsza ?
Odpowiedź jest oczywista i jasna.
Otóż jest tak, że mamy do czynienia z refrakcją przypadkową! A zatem dla myślącego człowieka jest jasne, że refrakcja musi być mniejsza z zasady w te dni, gdy "obrazy są ładniejsze". A dlaczego ? A dlatego, że przypadek w powietrzu, czyli przypadkowy układ czynników fizycznych odpowiedzialnych za refrakcję nie potrafi "tak z przypadku precyzyjnie wyszlifować soczewek".
Gdybyśmy mieli do czynienia nie z przypadkiem w powietrzu (przypadkowe układanie się czynników fizycznych) lecz z optykiem, który szlifuje ukłAd optyczny (np. soczewkę lub lustro) to oczywiście po jakości obrazu nie moglibyśmy wnosić kiedy refrakcja jest mniejsza, a kiedy większa. Bo np. obraz przez soczewkę o większej refrakcji, np. plus 3 D (dioptrie) może być nawet lepszy, niż przez soczewkę +1 D (mniejsza refrakcja) jeżeli...no w właśnie, jeżeli ...kiedy ?
Ano jeżeli optyk szlifujący soczewkę o mniejszej refrakcji był bardziej niedbały i nieprecyzyjny, czyli...BARDZIEJ PRZYPADKOWY, niż rozumny.

A zatem dla człowieka rozumnego jest "oczywistą oczywistością" (jak mówi klasyk), że przypadek w powietrzu nie "wyszlifuje precyzyjnie" ! Jest więc oczywiste i intuicyjnie od razu jasne, że refrakcja jest większa właśnie tam gdzie obrazy są "brzydkie", a nie tam gdzie są ładniejsze.

A cóż obserwujemy w rzeczywistości ?

A w rzeczywistości obserwujemy tak (niech każdy sobie sprawdzi samemu): im widoczność jest lepsza, im obrazy są ładniejsze i bardziej klarowne oraz im mniejsze jest zniekształcenie proporcji wewnętrznych obiektów (spłaszczenie względne) i im mniejsze jest zaburzenie proporcji pion/poziom (spłaszczenie ogólne) tym obrazy stają się coraz bardziej zgodne z tym jak powinno być na płaskiej ziemi.

Im refrakcja jest mniejsza tym obraz coraz bardziej upodabnia się do tego jak być powinno na płaskim.
Patrz to co ja pokazywałem (moje obserwacje oraz wybrane przeze mnie nie-moje obserwacje).
Bo ziemia najpewniej jest płaska.

Gdyby ziemia była "kulą o promieniu ok. 6371-6378 km" byłoby na odwrót. Im mniejsza refrakcja (po czym szacuje się wielkość- to patrz wyżej- rozważania teoretyczne i praktyka/obserwacja oraz zdrowy rozsądek, intuicja) tym obrazy bardziej upodabniałyby się do tego jak byłoby na kuli o promieniu jw. Widzielibyśmy więc na ładnych zdjęciach oraz zdjęciach z niezmienionymi proporcjami obiektów "statki chowające się pod horyzont" z niemal idealną zgodnością z geometrią "kuli o promieniu ok. 6371-6378 km". Lecz tak NIGDY NIE WIDZIMY !

Bo ziemia nie jest taką kulą.

Oczywiście, mógłbyś wykręcać się, że widocznie "refrakcja spłaszczająca" zaszła nie przed bliższą platformą, ale dopiero pomiędzy platformami.

To nie jest wykręt, ale właśnie tak jest. Oprócz zmienności w pionie jest zmienność w poziomie. Powyższe swoje rozważania teoretyczne prowadziłem przy założeniu tylko zmienności w pionie, braku zmienności w poziomie. Lecz świat jest inny.
Np. bliższa platforma leży bliżej, a dalsza dalej. Inna może być wilgoć przy bliższej platformie, inne powietrze może tam stać, a inne powietrze może być przy dalszej platformie => promień od bliższej biegnie do oka przez inne powietrze, a z dalszej przez jeszcze inne => to tak jakby oko na moim schemacie patrzyło przez inna warstwę (inny n) na bliższa platformę, a przez inną (inny n) na dalszą platformę.
I stąd właśnie biorą się wahania położenia: ze zmienności w osi poziomej.

[Tłumaczenia Fizyka są tu zupełnie nietrafione. Zresztą w ogóle model wyprowadzony przez Fizyka nie przewiduje i nie opisuje zjawisk, które ja opisuje, a które są zasadą, proszę sobie samemu obserwować.]

Nawiasem mówiąc, na marginesie "sciśnięcie" któregoTy dokonałeś jest mniejsze, niż naturalne spłaszczenie, które powstało w naturalny sposób. Patrz, przeanalizuj dalszą platformę. Twoje sztuczne ściśnięcie jest mniejsze, niż "ściska natura". Ale to taka ciekawostka.