[Maciej1]

A jaki masz dowód na to, że "jesteśmy z tej samej materii" ? A jaki masz dowód na to, że "słońce jest materią, że nie jest tylko światłem" ?

Dowodem jest wiatr słoneczny który składa się z bardzo mocno rozpędzonych protonów i elektronów.

1. "Wiatr słoneczny" powiadasz ?  A gdzież ten "wiatr słoneczny" wieje ? Na ziemi, czy w "kosmosie" ? To znaczy: gdzie go badano, gdzie się go bada ?
2.  Zarówno "proton" jak i "elektron" to również (podobnie jak "kosmos") są  twory teoretyczne, spekulacje, na potrzeby modelu, opartego na błędzie "atomizmu".  [Widział kto kiedy jakiś "proton" albo "elektron" ? ] Nawiasem mówiąc ci starożytni poganie (Grecy) jak widać zasiali w głowach ludzi mnóstwo błędów. Nie tylko urojenia, że "wiemy, że ziemia jest kulą", ale także i nietrafioną koncepcję materii, wedle której to koncepcji "dzieląc materię na coraz mniejsze kawałki można odkryć istotę materii" (błąd "atomizmu", niedorzeczność "atomizmu". Teza, że "dzielenie na coraz mniejsze to dobry i poprawny sposób dotarcia do istoty i zrozumienia istoty materii").
3. A jeżeli nawet ten "wiatr słoneczny" wieje "z kosmosu" to jaki dowód na to, że "wychodzi ze słońca" ?

Po pierwsze: jest to nieprawda.

Kilka razy zapytałem Ciebie dlaczego uważasz, że to jest nie prawda. Nie odpowiedziałeś mi na to i ponownie rzuciłeś krótkie stwierdzenie "jest to nieprawda".

Ponieważ:
1. Jest obserwacja, której każdy może dokonać (z samolotu) sprzeczna z oficjalną nauką nt wyglądu i zachowania się świateł (konkretnie słońca) na niebie.
2. Istnieją niewielkie niezgodności (diabeł tkwi w szczegółach) dotyczące położenia świateł na niebie (np. wschodów i zachodów słońca) . Są regularnie i zwyczajnie obserwowane. Oczywiście dla ich "wyjaśnienia" globalista posługuje się "refrakcją", jak to zwykle globalista. Refrakcja jest przecież po to by w razie czego łatać dziury w modelu kulistym. [Ale obserwacji wymienionej w pkt 1, tej którą już opisałem raczej nie da się wyjaśnić "refrakcją atmosfery"]

No jak to co z tego? Jeżeli wszystko na niebie pasuje do modelem układu słonecznego jak w dobrze ułożonych dużych puzzlach to jest to prawdą.

Nieprawda. Zgodność jakiegoś modelu ze wszystkimi znanymi faktami nie jest jeszcze dowodem prawdziwości tego modelu. Musisz opanować ogólne kwestie logiczne, bo nieopanowanie tych spraw bardzo utrudnia Ci myślenie i zrozumienie rzeczy.
1. Jeżeli model jest zgodny ze wszystkimi znanymi faktami, to model może być prawdziwy.
2. Jeżeli model jest sprzeczny z jednym tylko faktem, to model na pewno jest fałszywy.

Ponadto: NIEUSTANNA NIEDORZECZNOŚĆ MYŚLENIA.

Co z tego, że "na niebie pasuje" ? Ty masz określić kształt ziemi, a nie zachowanie się świateł na niebie. Niebo to niebo, a ziemia to ziemia.
Ponadto:  Nie tylko to co "na niebie" jest istotne. Bo istotne są wszystkie fakty. Także i to co na ziemi. A na ziemi jest tak, że obserwacje powierzchni ziemi nie pasują do geometrii kuli o promieniu ok. 6371-6378 km. Stąd: ziemia nie jest taką kulą. Stąd (przy okazji) zawala się cała kosmologia (bo cała współczesna jest ściśle dopasowana do takiej "kuli ziemskiej").
Ponadto: wcale nie jest tak, że "wszystko na niebie idealnie pasuje". Na przykład nie pasuje to co samemu możesz sprawdzić (lecąc samolotem): wychodzenie promieni słonecznych z nieba.

Opisałem taką obserwację. Każdy kto lata samolotem może ją powtórzyć. [Oczywiście nie przy "każdym locie", ale w warunkach jakie podałem.]

PROSZĘ CIĘ UPRZEJMIE po raz trzeci, zacytuj, wrzuć ją tu pod spodem. Chcę ją przeczytać. Zacytuj ją do cholery jasnej bo już nie mogę... wreszcie.

Z całą pewnością czytasz moje posty, więc na pewno już czytałeś. [To co pisałem na temat świecenia słońca i oświetlenia chmur przy obserwacji z samolotu około wschodu/zachodu słońca.]

Rozważamy tu sytuację w której nad ziemią jest firmament, a wszystkie obiekty czy światła umieszczone są na tym firmamencie.

W jakim sensie są "umieszczone na/w tym firmamencie" ? Sprecyzuj.

Jednym z wielu dowodów, które mam na myśli jest Księżyc. W nocy w każdym miejscu na ziemi gdzie go widać wygląda dokładnie tak samo, jest dokładnie tej samej wielkości, jest idealnie okrągły i zwrócony tą samą stroną do każdego obserwatora.

No i co z tego ?

Na początek na płaskiej ziemi chcemy umieścić ten Księżyc niezbyt daleko od ziemi.

To Ty chcesz "umieścić". Nie ja. 
A może ten księżyc jest tylko światłem? A może jest on nieumieszczony ? To znaczy może (będąc tylko światłem) jest jedynie dla pewnego obserwatora X pewnym obrazem pozornym, któremu tenże obserwator X przypisze położenie (w przestrzeni) p(X) ?
Czyli krótko: a co jeśli księżyc (rozumiany jako obraz, bo niezależnie czy jest tylko obrazem, czy też "obrazem i ciałem", to jest na pewno jakimś obrazem/ światłem) nie ma jednego i wspólnego dla wszystkich obserwatorów na ziemi położenia na/w firmamencie (ogólnie w przestrzeni) ?

Załóżmy w takim razie, że Księżyc jest kulą.

Ale to Ty zakładasz. Nie ja.
A co jeśli nie jest żadną "kulą", ale jest tylko obrazem/światłem ?

No więc Księżyc nie może być blisko ziemi, musi być wysoko.

E tam, Wcale nie "musi". Istnieje dowolnie wiele możliwości. W tym i taka, że w ogóle nigdzie nie jest, bo jest tylko obrazem.
Lub np. taka, że jest bardzo daleko, ale jest oglądany przez niebo (nad głowami), które ma właściwości optyczne i działa jak przyrząd optyczny.
Lub taka, że jest blisko ale jest oglądany przez niebo (nad głowami), które działa jak układ optyczny.
[Jeśli istnieje sklepienie, a nad sklepieniem wody nieba to z całą pewnością pojawiać mogą się różne efekty optyczne. Dodatkowo: niebo może mieć wiele poziomów i innych szczegółów, mówiąc ogólnie. Dowolnie wiele możliwości !]

Aby spróbować rozwiązać ten problem musimy założyć, że firmament jest półkolistą kopułą o promieniu kilkuset tysięcy kilometrów,

E tam. Wcale nie "musimy". To są Twoje kombinacje. Możliwości jest dowolnie wiele. Nie tylko akurat ta, którą Ty rozważasz.

W tym momencie wyczerpuje się nam wachlarz potencjalnych możliwości.

E tam. To nie "nam" to Tobie się wyczerpuje. Istnieje dowolnie wiele możliwości. Nie tylko te, które Ty tutaj rozważałeś.

A skoro jest technicznie niemożliwe to odpada model ziemi płaskiej.

Nie udowodniłeś, że to jest "technicznie niemożliwe". Nie podałeś ani jednego logicznego powodu dlaczego miałoby to być "technicznie niemożliwe".
Udowodniłeś tylko tyle: modele oparte na Twoich założeniach (patrz te założenia, w tym patrz moje na nie odpowiedzi) nie działają. I bardzo słusznie udowodniłeś !
Te modele nie działają => musi to być zbudowane inaczej, niż w tych modelach => należy szukać innych możliwości => należy złamać założenia Twoich modeli.

Jeszcze raz Ci przypominam: skoro twierdzisz, że "zachowanie nieba, tj zachowanie się świateł na niebie absolutnie i kategorycznie wyklucza to by ziemia mogła być płaska" to musisz udowodnić tezę ogólną, czyli musisz rozważyć WSZYSTKIE MOŻLIWOŚCI (których z zasady jest dowolnie wiele) i udowodnić, że: absolutnie nie istnieje (nawet w teorii), bo istnieć nie może (nawet teoretycznie, nawet w modelu) takie urządzenie/konstrukcja/przyrząd/model nad płaską ziemią, które dawałoby nad płaską powierzchnią takie widoki świateł jakie mieszkaniec ziemi ogląda na niebie.
Rozumiesz ?
Ty nie masz udowodnić, że "wyobrażenia które przyszły do głowy Ziemowitowi nie działają". Tylko masz udowodnić, że nie może istnieć absolutnie żadne wyobrażenie/urządzenie/model, które by dawało taką grę świateł nad płaską powierzchnią jakie mieszkańcy ziemi oglądają na niebie.

Zdumiewające rzeczy dzieją się w rozumach kuloziemców.
Nie potrafią sobie wyobrazić jak to mogłoby działać i z tego wyciągają wniosek "w takim razie to działać nie może w ogóle".
Ale to jest błąd myślenia. Ponieważ tez ogólnych w ten sposób się nie dowodzi.
Jeżeli mam udowodnić tezę "A jest absolutnie i w ogóle niemożliwe" to mam podać choćby jeden bezsprzeczny powód dla którego "A jest niemożliwe".
Natomiast rozumowanie "A jest niemożliwe, bo ja nie potrafię sobie tego wyobrazić jak to miałoby być możliwe" jest dowodem tylko na to, że ja sobie wyobrazić nie potrafię. Ale nie jest dowodem na tezę, że "A jest w ogóle i absolutnie niemożliwe". Bo ograniczoność mojej wyobraźni nie jest absolutem. Lecz logiczny powód wykluczający jest absolutnym powodem na niemożliwość.

Podaj więc jeden logiczny powód dla którego zachowanie się świateł na niebie miałoby wykluczać płaskość ziemi !

Logicznie udowodnij mi, że się mylę, wyobraź sobie model płaskiej ziemi i spróbuj dopasować do niego Księżyc, podejdź do tematu czysto technicznie, nie filozofuj i nie pisz o praniu mózgów. CZYSTO TECHNICZNIE.

Nie zamierzam tego robić. Ponieważ ja spekulacji nie lubię. Ja lubię konkrety i fakty. Nie mam więc zamiaru gdybać "jak też mogłoby to być zrobione". Ponieważ to do niczego nie prowadzi. 
Ponieważ fakty są następujące: 
-z zasady istnieje dowolnie wiele możliwości (zatem i dowolnie wiele potencjalnych konstrukcji nieba, dających ten sam efekt optyczny)
- w wymaganiach stawianych niebu (np. odnośnie księżyca) nad płaską powierzchnią nie ma nic wewnętrznie sprzecznego => rozwiązanie istnieje. Ponieważ to co nie jest wewnętrznie wykluczające się, wewnętrznie sprzeczne to ma rozwiązanie (co najmniej jedno, ale z zasady dowolnie wiele różnych).
- domysły i spekulacje są z zasady i tak nietrafione. Nawet jeśli ktoś znajdzie potencjalne rozwiązanie (a na pewno ktoś znajdzie, bo komuś się zechce spekulować) to i tak nie będzie to znaczyć, że "jest na pewno tak jak on wyspekulował".

Mnie wystarczy więc to, że wiem i rozumiem, że rozwiązanie istnieje i to najpewniej nie jedno.

Lepiej jest skupiać się na obserwowaniu i opisywaniu rzeczywistości, niż na dociekaniu "jak (coś) działa" !
Łatwiej jest odkryć jak coś nie może działać, niż odkryć jak (to coś) działa !

Ja więc odkryłem, że świat nie może tak działać, jak wy myślicie. Bo ziemia nie jest taka jak wy opowiadacie.

---

To na płaskoziemcach ciąży wskazanie takiego modelu firmamentu, który odtwarza obserwacje nieba.

Nic z tych rzeczy. Znów: niedorzeczność myślenia. Ponieważ patrz niżej, patrz "po pierwsze".

Po pierwsze: by udowodnić płaskość powierzchni trzeba badać powierzchnię, jej geometrię. A nie... "światła na niebie". Badanie świateł na nieznanym niebie, w pobliżu ziemi jest kompletnie od rzeczy w kwestii kształtu ziemi. Ja więc nie muszę wskazywać "jak niebo mogłoby działać na płaskiej ziemi" aby udowodnić, że ziemia nie jest "kulą o promieniu ok. 6371-6378 km", lecz wystarczy iż pokażę, że obserwacje powierzchni ziemi są sprzeczne z geometrią takiej kuli.


Po drugie: już na początku napisałem, że nie potrafię udowodnić empirycznie płaskości ziemi, gdyż udowodnienie takie jest praktycznie niemożliwe.[zawsze jest ograniczoność metody i zawsze da się twierdzić "ale być może jest kulą o większym promieniu"]

Po trzecie: celem moim od początku było udowodnienie, że ziemia nie jest "kulą o promieniu ok. 6371-6378 km" lub kula do takiej zbliżoną. I to udowodniłem przez pokazanie obserwacji, które falsyfikują taki model. Przy okazji zatem udowodniłem fałszywość współczesnej kosmologii (bo ta jest ściśle dopasowana do takiej "kuli ziemskiej").

Po czwarte: kto stawia twierdzenie ogólne ("zachowanie nieba wyklucza możliwość tego by ziemia była płaską") musi udowodnić twierdzenie ogólne, takie jak zapisałem w poprzednich postach, jeżeli chce utrzymywać, że "zachowanie nieba absolutnie wyklucza...". Ciężar dowodu spoczywa na stawiającym tezę. Jeśli stawiający tezę udowodnić nie potrafi to musi się pogodzić z tym, że jego teza jest hipotezą. Zatem: wasze twierdzenie "niebo wyklucza płaskość ziemi" jest tylko hipotezą.

I jakoś nikt poza etap wymachiwania rękami z okrzykami "jakoś na pewno się da" nie wyszedł.

Ale to że jakoś się da to jest wystarczające. Jeżeli ziemia nie jest taką kulą, ale jednak niebo zachowuje się jakby taką była, to znaczy że jakoś się da, jakoś to działa i jakoś jest zbudowane.
Ludzie będą dociekać i spekulować (bo taką mają skłonność) i na pewno ktoś poda możliwość, czyli poda jak to mogłoby działać. Ale z tego wcale nie wynikać będzie, że "to na pewno działa tak jak ktoś wyspekulował".
[Dlatego spekulacje i domysły są w sumie szkodliwe dla rozumu. A na pewno szkodliwe dla słabego rozumu, czyli rozumu, który uważa, że "zgodność wyspekulowanego modelu ze znanymi obserwacjami jest dowodem prawdziwości modelu"].

---

Otóż wg Macieja mało, że niebo to jakaś projekcja - oprócz tego każdy ma własną i w ogóle nie ma sensu wyciągać wniosków z porównywania tego, co widać z różnych miejsc na świecie. I tyle.

Nieprawda. Jeżeli coś jest projekcją i jeżeli nawet każdy ma własną, to wcale z tego nie wynika teza "nie ma sensu wyciągać wniosków z porównywania tego co widać".

Np. jeśli obserwatorzy z różnych miejsc patrzą na rybę w akwarium to zachodzą właśnie te założenia: każdy widzi projekcję ryby, a nie "rybę samą w sobie" oraz każdy widzi własną projekcję, a jednak to nie zmienia faktu, że sytuacja jest logiczna i można wyciągać wnioski, nawet prawdziwe.

[Np. obserwatorzy patrzący na rybę, a nie zdający sobie sprawy z tego, że patrzą na projekcję (np. woda jest idealnie przeźroczysta, sa daleko od wody, szkło akwarium- podobnie jak woda) mogą wyciągnąć różne wnioski, w tym fałszywe i prawdziwe.
Wnioski fałszywe: np. przyjmując założenia "heliocentryczne" (analogiczne do współczesnych założeń), czyli, że "nie ma istotnych efektów otrycznych po drodze promienia od ryby do oka, bo nie ma żadnego ukłądu optycznego" mogą wyciągnąć fałszywe wnioski odnośnie kształtu powierzchni na której stoją => jeśli przyjmą wynikający z powyższego błędnego założenia (o braku efektów optycznych) wniosek o "striangulowaniu się położenia ryby w jednym punkcie", to aby zaspokoić ten wniosek dojdą do tezy, że "stoją na jakiejś krzywej powierzchni" (i nawet znajdą wzór tej krzywizny!).
Lub mogą trafić we wniosek prawdziwy: gdy ktoś rzuci hasło "a może mamy do czynienia z projekcją, może wcale położenia ryby nie muszą się nam striangulować w jednym punkcie, może każdy z nas widzi projekcję przez coś co daje efekty optyczne?"]

Argumentacja na poziomie "jesteśmy podłączeni do matrixa i każdy ma własny symulowany świat, więc w ogóle nic o świecie się nie da powiedzieć", no ale nic bardziej sensownego najwyraźniej do płaskiej Ziemi nie pasuje.

To nie jest moja argumentacja. Tyko Twoja karykatura mojej argumentacji.
To, że każdy obserwator widzi projekcję, czy nawet że każdy widzi własną projekcję wcale nie oznacza, że "jesteśmy podłączeni do matriksu".

Najprostszy przykład: patrz wyżej, przykład najprostszej projekcji- oglądanie ryby w akwarium przez szkło w akwarium.
Oczywiście niebo jest konstrukcją bardziej skomplikowaną i inaczej działającą, niż urządzenie jakim jest woda w akwarium i szyba, lecz zachodzi podobieństwo w jednym aspekcie (stąd daje ten przykład, tę analogię): zarówno w jednym jak i w drugim każdy ogląda własną projekcję rzeczywistości.

To więc, że z całą pewnością na niebie oglądamy projekcję i że każdy ogląda własną, to nie znaczy że "w tym jest coś nielogicznego lub coś co wyklucza rozumne poznawanie i badanie".