[Maciej1]

Macieju1, odnieś się proszę wreszcie do dowodów które ci unaoczniłem na temat filmu, który sam zalinkowałeś.
Pokazałem że refrakcja tak jak ty ją rozumiesz nie mogła przekształcić obrazu "po prawej" w obraz "po lewej".
Pokazałem, że gdybyś uczciwie analizował obraz musiałbyś uznać, że czytelne przejawy refrakcji występują na obrazie "z płaskiej Ziemi" a nie na obrazie z "kulistej Ziemi".



Oczekuje, że przyznasz iż się myliłeś, lub wykażesz mi że da się przekształcić zdjęcie "po prawej" w zdjęcie "po lewej" używając jedynie spłaszczenia oraz pokażesz gdzie na fotkach "po lewej" widać ślady silniejszej refrakcji niż na obrazie "po prawej".

1. Do czego się tu "odnosić" ?
2. Pisałem na temat spłaszczenia NIE dlatego aby pokazać, że "jedynie spłaszczenie odpowiada za względną zmianę położenia w pionie obiektu dalszego względem bliższego", ale ze względu na to, że Ty w ogóle kwestionowałeś występowanie spłaszczenia. Czyli po to by Ci pokazać co jest zasadą i że spłaszczenie (jeśli refrakcja jest istotna) w zasadzie musi wystąpić. Jeśli będziesz obserwował, a nie tylko teoretyzował to spłaszczenie rzuci Ci się w oczy, bo jest (oprócz odbić- czyli efektu "mirażu nad asfaltem")  tym co występuje z zasady (jeżeli refrakcja jest istotna).
3. Samo spłaszczenie może wywoływać zmiany położenia obiektu dalszego względem bliższego, szczególnie gdy występuje zmienność w poziomie (gdy na dalszy obiekt oko patrzy przez warstwę o współczynniku np. n1, a na bliższą o współczynniku n2. Tak może się stać gdy inne powietrze kisi się pomiędzy okiem a bliższą platformą, a inne pomiędzy okiem a dalszą platformą, czyli inne w pobliżu dalszej, niż w przy bliższej).
4. Oprócz spłaszczenia występuje też obrót. Co więcej: obrót jest czymś tak oczywistym, że jest dziwne, że o tym trzeba Ci przypominać.


Tu na tym schemacie widać obrót. Prosta AB obróciła się o pewien kąt (w wyniku refrakcji, przy współczynniku względnym refrakcji równym n) i mamy prostą BE. Przecież to jest oczywistość. Czy muszę także dowodzić tego, że przy innym współczynniku n jest inny obrót ? Jeśli więc inne powietrze kisi się w pobliżu bliższej platformy, a inne w pobliżu dalszej to oko patrząc na bliższą platformę patrzy przy innym współczynniku n, a patrząc na dalszą przy innym n. Czy trzeba więc tłumaczyć, że zmienność n w poziomie (różnice w powietrzu przy bliższej i przy dalszej platformie)  może wywołać zmienność położenia względnego na obrazie obiektu dalszego względem bliższego ? Czy naprawdę trzeba Ci to tłumaczyć ? Przecież to sa oczywistości. Przecież rozumnemu człowiekowi wystarczy tylko hasło "zmienność (powietrza, czyli współczynnika n) w osi poziomej" i już jest dla rozumnego wszystko jasne. Ty nie jesteś rozumny ?

Oczekuje, że przyznasz iż się myliłeś, lub wykażesz mi że da się przekształcić zdjęcie "po prawej" w zdjęcie "po lewej" używając jedynie spłaszczenia oraz pokażesz gdzie na fotkach "po lewej" widać ślady silniejszej refrakcji niż na obrazie "po prawej".

1. A napisałem gdzieś "jedynie spłaszczenia" ? Spłaszczenie tłumaczyłem wam po to: ponieważ spłaszczenie WZGLĘDNE (patrz moje wyjaśnienia na temat dwóch aspektów spłaszczenia) jest często przez was (kuloziemców) interpretowane jako "schowanie się pod horyzont". [Zapewne dlatego, że to spłaszczenie narasta z kwadratem kąta "u podstawy" (to zależy co rozumiemy przez podstawę) obiektów (więc często taki obiekt wygląda jakby "ścięty od dołu") a wy nie oglądacie obrazów bardzo dokładnie]
2. Już udowodniłem, to że na zdjęciu gdzie (przy tym samym kącie, a kąt jest taki sam- bo ta sama odległość, ten sam obiekt, to samo miejsce fotografowania) spłaszczenie jest widoczne refrakcja (co do zasady) musi być większa, niż na tym gdzie spłaszczenie nie jest zauważalne. Pokazywałem schemat, wyprowadzenie wzoru i wykresy. I co ? Nic z tego nie zrozumiałeś ? A może nie przeczytałeś uważnie ?

---

Ponadto: na tych swoich schematach zaznaczyłeś "linię horyzontu" i twierdzisz, "horyzont podwyższył się/obniżył się".
Otóż tam gdzie refrakcja jest większa, tam z zasady oprócz spłaszczenia występuje i odbicie. A z tego wynika, że to co nazywamy "horyzontem" nie oznacza wcale tego prawdziwego horyzontu (horyzontu geometrycznego).

Np.
Horyzont prawdziwy (geometryczny) jest tutaj gdzie jest granica widoczności powierzchni wody ?
A guzik prawda ! Tutaj są odbicia. Sytuacja podobna do "mirażu nad asfaltem" W sytuacji mirażu nad asfaltem nad idealnie płaską drogą asfałt jest widoczny nie w całości. Od pewnej odległości kończy się widoczność asfaltu z powodu odbić. Czy można wtedy mówić, że "tam jest horyzont asfaltu" ?



Dla porównania widok na to samo, z tego samego miejsca, ale przy mniejszej refrakcji (oczywiście sprzeczny z "kulą ziemską" co już tłumaczyłem w tym zamkniętym wątku)




Dla zobrazowania: miraż nad asfaltem. Zupełnie analogiczna sytuacja (odbicia) występuje na zdjęciu z tymi platformami przy większej refrakcji. Stąd nie można mówić: "horyzont prawdziwy (geometryczny) jest tam gdzie kończy się powierzchnia morza" podobnie jak przy ostatnim zdjęciu nie można mówić "asfalt kończy się tam gdzie kończy się jego widoczność".

---

Zakładam przy tym, że nie ma tu matrixu i projekcji nieba dla każdego obserwatora osobno.

Jeśli wszystko to tylko projekcja i matrix to na niebie można nam ludziom pokazać cokolwiek.

No cóż, Ty błędnie rozumiesz kwestię "projekcji". To znaczy kojarzysz sobie projekcję "z matriksem", czyli z czymś nierealnym, "magicznym", z jakimś "nieuczciwym trickiem". 

Tymczasem projekcja jest czymś realnym, fizycznym, zwyczajnym, wcale nie "magicznym" i na pewno czymś powszechnym.
Projekcja oznacza tyle: to co widzę nie jest tam (w tym kierunku) gdzie ja to widzę i/lub nie jest takie jakim ja to widzę.

Np. jeśli patrzysz na rybę w akwarium to (pomijając sytuację gdy patrzysz po normalnej do granicy szyba akwarium/powietrze) nie widzisz "ryby samej w sobie", lecz widzisz projekcję ryby. Jeśli obok Ciebie stoi Twój kolega i patrzy na tę rybę, to (zakładając jak wyżej, czyli "nie po normalnej") również nie widzi on ryby samej w sobie, tylko widzi projekcję. Co więcej: on widzi inną projekcję, niż Ty. Każdy z was ma własną, "osobistą" (wynikającą z innego miejsca patrzenia) projekcję ryby.

Jeśli niebo jest jakimś układem optycznym analogicznym (powtarzam analogicznym, a nie "tożsamym") do ukłądu szyba akwarium/woda/powietrze, to światła oglądane na niebie są projekcjami. I tyle. W tym nie ma nic "magicznego" lub "matriksowego".

PS. Jeśli Bóg stworzył ziemię płaską ("jak naleśnik"), a tak najpewniej jest (przypominam płaskie jest prostsze niż krzywe, a na prostszym jest prościej) oraz jeśli stworzył niebo także ( a "nie tylko po to" !) po to by światła na niebie były znakami, wskazówkami dla mieszkańców ziemi (by wyznaczały czasy i okresy oraz by były znakami położenia na ziemi, a także znakami/zapowiedziami/zwiastunami ważnych wydarzeń), to nie jest dziwnym, że zrobił to budując niebo jako pewne urządzenie optyczne. Nie jest to wcale dziwne, ale jest logiczne i zrozumiałe. I nie ma w tym nic "matriksowego" lub "magicznego". Ot, po prostu pewne wielkie urządzenie optyczne nad naszymi głowami, które akurat tak "wyświetla"  (pokazuje) te wszystkie światła, nad płaską (najpewniej) ziemią.