[Teista]

Dalej. Dziedziczenie przez następne pokolenia skutków grzechu popełnionego przez rodziców opisałem, nie oponowałeś czyli zgadzasz się.
I jeszcze o śmierci duchowej. W Tanach, czyli ST bez paru ksiąg brak informacji o takim typie śmierci. Żydowska koncepcja religijna to materializm w czystej postaci.

Brak odpowiedzi nie oznacza zgody. Nie ustosunkowuję się do wszystkiego, na przykład do tego, co mocno zbacza z tematu, albo na co nie mam czasu, a nie jest według mnie takie ważne.

Ok, tak mi się wydawało, że to ważne dla Ciebie bo postawiłeś ten problem w pierwszym poście tego tematu, może później wrócimy.

Jeszcze o Jakubie

Było kłamstwo? Było. Jahwe nie oponował? Nie oponował. Czyli aprobował. Cel uświęcił środek. Podobnie w opowieści o Adamie i Ewie.

Oj kolego, jest zasadnicza różnica pomiędzy „nieoponowaniem”, a aprobatą. Biblijna koncepcja Boga sprawiedliwego przejawia się tym sposobem, że człowiek może grzeszyć do woli, musi tylko pamiętać, że nie uniknie kary za grzech. Mamy więc wolność do grzechu i brak aprobaty – bo mamy nieuchronną karę.  Jahwe nie oponował. Pozwolił Jakubowi wykupić błogosławieństwo, pozwolił mu później, z pomocą matki oszukać ojca, a następnie wymierzył mu proporcjonalną karę za to oszustwo. Chwilę po odebraniu błogosławieństwa musiał uciekać przed zemstą Ezawa i uciekł jak stał. Całą schedę materialną po Izaaku odziedziczył Ezaw, a Jakub „tylko” tę mglistą obietnice jaką złożył Abrahamowi Jahwe.  Jakub zaczynał od zera, a takie wygnanie w tamtych czasach to (prawie) śmierć. Izaak wybaczył w końcu postępek Jakubowi i powtórzył swoje błogosławieństwo, Jahwe od kary nie odstąpił co znaczy - nie aprobował.

Jasne. Wybrał ich, żeby im pomagać mordować inne narody, żeby im się wreszcie powiodło, ale i tak im się nie powiodło. Co z tym zrobić? Odpowiednio interpretować, a mucha nie usiądzie.

Nie powiodło się i to też autorzy Biblii  (ST, NT) przyznają, podają też z jakiego powodu - brak sprzeciwu ze strony Jahwe na popełnienie grzechu przez człowieka przy zdecydowanym i nieodwołalnym braku aprobaty na grzech, o czym wielokrotnie i jasno Jahwe (poprzez autorów rzecz jasna) informował ludzi.