[Teista]

Oj kolego, jest zasadnicza różnica pomiędzy „nieoponowaniem”, a aprobatą.
Biblijna koncepcja Boga sprawiedliwego przejawia się tym sposobem, że człowiek może grzeszyć do woli, musi tylko pamiętać, że nie uniknie kary za grzech. Mamy więc wolność do grzechu i brak aprobaty – bo mamy nieuchronną karę.  Jahwe nie oponował. Pozwolił Jakubowi wykupić błogosławieństwo, pozwolił mu później, z pomocą matki oszukać ojca, a następnie wymierzył mu proporcjonalną karę za to oszustwo.

Rdz 27, 18-28 - Jakub dwukrotnie okłamuje ślepego Izaaka. Rdz 28, 10-15 - mimo to Jahwe mu sprzyja. Sprzyjałby, gdyby nie aprobował kłamstwa? To nie jest tylko nieoponowanie, to jest aprobowanie skoro pomimo niego jest ewidentne i mocne sprzyjanie.
Co do kary, to proszę wskazać fragment w ST, w którym  Jahwe karze Jakuba, bo ten oszukał Izaaka.

No to teraz pokręciłeś ostro. Temat Jakuba jest niezwykle prosty i jeszcze raz to wytłumaczę. Ważna jest kolejność wydarzeń.

1. Jakub zawiera umowę z Ezawem – Jahwe nie interweniuje bo umowa jest uczciwa
2. Jakub namawia się z matką – Jahwe nie interweniuje, bo grzechu jeszcze nie popełniono
3. Jakub podstępnie odbiera do Izaaka błogosławieństwo – popełnił grzech oszukując ojca, a Jahwe pozwala mu na to, nie wyraża sprzeciwu, nie oponuje, nie zatrzymuje Jakuba - zgodnie z zasadą wolności człowieka do popełnienia grzechu. Jednak od tego momentu kara wisi nad głową Jakuba bo Jahwe nie aprobuje grzechu – tu kłamstwa
4. Ezaw odbiera błogosławieństwo od Izaaka – i tu mamy pierwszą interwencja Boga – wprowadza Ezawa w stan nienawiści do Brata, czuje, że Jakub wyrządził mu krzywdę – postawa nieuzasadniona z uwagi na wcześniej zawartą umowę
5. Matka podsłuchuje Ezawa i odkrywa jego zamiar, przekazuje info Jakubowi
6. Izaak przebacza Jakubowi oszustwo i powtórnie udziela mu błogosławieństwa
7. Ezaw na złość rodzicom bierze sobie za żonę już nie chetytkę, a o zgrozo!! - arabkę
8. Jahwe realizuje zamysł i karze Jakuba za grzech posługując się nienawiścią Ezawa. Zmusza Jakuba do opuszczenia rodziny – to jest ta kara, bo nie aprobuje grzechu - czyli nie uznaje za słuszne, godne poparcia postępowanie.
9. Jakub przyjmuje pokutę za grzech – mógł podstępnie zabić brata, a przyjął z pokorą los
10. Jahwe widząc pokorną postawę Jakuba nagradza go obietnicą – druga interwencja Jahwe, w tym momencie Jachwe zaczyna sprzyjać Jakubowi

Rodzina w tamtych czasach była największą wartością. Jakub w jednym momencie utracił wszystko co było ważne, również spadek (majątek). Tak więc w całej opowieści jest wilk syty i owca cała. Ezaw nażarł się soczewicą, Jakub stał się pierworodnym i zapłacił za grzech, Rebeka uchroniła swoje dzieci przed śmiercią, Izaak przekazał błogosławieństwo, a Jahwe uchował swoje imię sprawiedliwego.

Wnioski z tej akurat historii są następujące:
1. Człowiek może popełnić grzech – Jahwe na to zezwala
2. Za grzechem, nawet najdrobniejszym idzie kara później pokuta i na końcu jeśli delikwent przeżyje pokutę - wybaczenie
3. Pierworództwo nie daje z automatu prawa do dziedziczenia chwały ojca
4. Czcij ojca i matkę swoją, a źle na tym nie wyjdziesz  
5. Kobiety z łatwością manipulują swoimi mężami.
Mucha nie ma gdzie usiąść, więc nie siada.