[anbo]

Po kłamstwie Jakuba było wygnanie, a następnie obietnica Boga, więc nie pokazałeś, a pominąłeś jedno wydarzenie - wygnanie.

A gdzie ty tu widzisz wygnanie?
Rdz 27:41: "Dlatego znienawidził Ezaw Jakuba z powodu błogosławieństwa, którym go pobłogosławił ojciec, i taki powziął Ezaw zamiar: Zbliżają się dni żałoby po ojcu moim. Wtedy zabiję brata mego Jakuba."
Rdz 27:42-44: "Rebece doniesiono słowa Ezawa, starszego jej syna. Wtedy ona kazała przywołać Jakuba, młodszego syna, i rzekła do niego: Brat twój, Ezaw, chce zemścić się na tobie i zabić cię. Posłuchaj więc, synu mój, głosu mego, wstań i uciekaj do Haranu, do Labana, brata mego. Zamieszkaj u niego przez jakiś czas, aż przejdzie złość brata twego,"
Nie ma tu śladu działania Boga (że to Bóg wygnał), ani motywu, o którym mówisz (za karę, za kłamstwo).

Znalazłem powyżej post Kosmeka z niezłym cytatem:
"Pan wiedzie spór z Judą. Ukarze Jakuba według jego postępowania, zgodnie z jego obyczajami odpłaci mu. On bowiem już w łonie matki złapał za piętę swego brata." Oz 12,3

"Ukarze", a nie "ukarał". Widocznie Ozeasz uważał, że Jakub powinien zostać ukarany. Nie zdziwiłbym się, że jest tam też jakiś kontekst polityczny albo plemienny, ale nie chce mi się sprawdzać. Wystarczy to, co napisałem, żeby oddalić twój argument. W gruncie rzeczy jest przeciwko tobie, bo dowodzi, że Bóg nie ukarał Jakuba, Ozeasz dopiero się spodziewa, że go ukarze.  

I jeszcze cytat gdzie Jahwe wyrzuca Judzie niewierność i zahacza o Jakuba
Obudź Mą pamięć, rozprawmy się wspólnie, mów ty, ażeby się usprawiedliwić. Zgrzeszył twój pierwszy ojciec (Jakub)….,  Iz 43, 26

Oto moja odpowiedź, która jest troszeczkę dalej: Iz 43, 28: "Twoi książęta znieważyli moją świętość. Dlatego Jakuba obłożyłem klątwą, a Izraela wystawiłem na zniewagi."

Kłamstwo Jakuba nie zostało niezauważone. Mamy karę za ambicję. Już w życiu prenatalnym walczył z Ezawem, nie miał szans bo Ezaw był silniejszy. Przeprowadził swój plan podstępem i został ukarany.  Stracił rodzinę i rzez 20 lat pracował u Labana i sam mówił, że nie były to czasy lekkie. Po 20 latach dostaje zgodę od Jahwe na powrót - Rdz 31,3. Dopiero po potyczce z Bogiem Rdz 31, 27 ten mu wybacza i Jakub idzie na spotkanie z Ezawem. Bóg pozwolił Jakubowi na realizację swoich ambicji, a ponieważ zgrzeszył musiał za wszystko zapłacić. I tak to było z Jakubem.

Zacytuj fragment, w którym Jahwe karze Jakuba utratą rodziny itd. za okłamanie Izaaka. Zacytuj też fragment, w którym jest mowa o wybaczeniu przez Jahwe kłamstwa Jakuba. Póki co, to prezentujesz tylko swoje fantazje na temat karania Jakuba przez Jahwe, nic więcej.