[Fizyk]

Bo jeżeli tak, to np. alchemik Średniowiecza był "prawdziwym naukowcem", a nie "pseudonaukowcem".

W średniowieczu to ja bym powiedział, że nie było ani naukowców, ani pseudonaukowców. W ogóle nie było metody naukowej. Było opieranie się na autorytetach ksiąg i ich autorów, i niewiele więcej. Początki nauki to dopiero XVI wiek, dopiero wtedy ludzie zaczęli ogarniać, że coś tu jest nie halo, przestali bezkrytycznie wierzyć autorytetom i zaczęli badać świat (niech mnie ktoś poprawi, jeśli pomijam coś istotnego, moja wiedza z historii nie jest imponująca).

Kto to jest zatem "prawdziwy naukowiec" ?

Dobre pytanie. Ja bym powiedział: ktoś, kto stosuje metodę naukową. Buduje modele, wyprowadza przewidywania, konfrontuje z rzeczywistością. I nie ignoruje fragmentów rzeczywistości dlatego, że mu tak wygodnie (jak Ty ignorujesz niebo, żeby daleko nie szukać). Bada, co się da i zbiera jak najwięcej faktów (przy czym nie oznacza to bezkrytycznego akceptowania każdej obserwacji jako faktu bez sprawdzenia powtarzalności).

Obecnie co prawda mało kto robi to wszystko, bo i nie leży to w ludzkiej mocy. Wykształcił się podział obowiązków: jeden buduje modele i wyprowadza przewidywania, inny obserwuje i weryfikuje fakty. Ogólna zasada pozostaje jednak ta sama.

A co to jest "prawdziwy naukowiec" ? Rozumiem, że ten który jest "uznany" w danym czasie, którego zapraszają do odczytów, wykładów, udzielania rad, którego w danym czasie słuchają nawet elity, czyli władcy świata ? Tak ?

I widzisz, tu wychodzi, że Tobie się wydaje, że nauka utknęła w średniowieczu. Że nadal liczy się autorytet i teoria jest tym istotniejsza, im bardziej znane jest nazwisko autora. Co zabawne, masz o tyle rację, że korelacja nadal występuje - tylko związek przyczynowo-skutkowy jest odwrócony o 180 stopni! To uznanie dla osoby bierze się z jakości jej wkładu w naukę, a nie jakość wkładu określa się na podstawie uznania.

Co Ty nie powiesz ? Największy zysk jest, gdy idziesz przeciw większości ?

Kto jest najbardziej znany i ceniony? Czyż nie ci, którzy bronili przekonań, które ostatecznie okazały się słuszne, mimo że długo nikt nie chciał się z nimi zgodzić?

A oszołomy pseudonaukowe nie ogłaszają się geniuszami, bo sądzą, że znaleźli sensacyjne potwierdzenia obowiązujących teorii, tylko dlatego, że sądzą, że je obalili. Widać obalanie jest bardziej pożądane, niż potwierdzanie.

I ateista mówi mi takie rzeczy ?! A cóż ateiście przyjdzie z "zapisania się na kartach historii" ?

Nie mówię przecież za siebie. Ale typowemu człowiekowi zależy, by zostawić jakieś dziedzictwo, czy jest ateistą, czy nie. Taka ludzka psychologia.

Akurat wymieniłeś dwóch takich, którzy mieli bezsensowne idee.

Tak, ja wiem, że najłatwiej nazwać coś, czego się nie rozumie - bezsensownym.

Ale chwila, chwila. Co to jest "sensowna idea" ? Czy przypadkiem nie taka, która w danej epoce uwiedzie masy, da kasę i pozycję ?

I znowu przebija Twój średniowieczny obraz nauki.

Nie, sensowna idea to taka, która dobrze tłumaczy obserwacje, przynajmniej w nauce. I tyle.