[Maciej1]

Nie ma żadnego "rozciągnięcia". To wy niedokładnie patrzycie oraz nie rozumiecie kwestii. Nie analizujecie sprawy dokładnie, tylko byle jak, po łebkach,

No to dawaj, pokaż jak się powinno przeanalizować nie po łebkach.

Trzeba patrzeć dokładnie i myśleć. 
Już z "tysiąc razy powtórzyłem", że aby powiedzieć coś o proporcjach to trzeba mieć ten sam aspekt [dlatego ja np. mogłem wypowiadać się o proporcjach (przy okazji tych zdjęć, którymi atakował Vanat, czyli tymi dwoma platformami bliższą i dalszą na jednym zdjęciu), gdyż tam mamy do czynienia z dokładnie tym samym aspektem. Idealnie tym samym kierunkiem, dokładnie taką samą odległością].Ale jak widać "groch o ścianę".





Od razu widać, ze nie mamy do czynienia z tym samym aspektem. Proszę zabawiać się w dziecinną zabawę "znajdź szczegóły różniące te dwa obrazki". Proszę przeskakiwać wzrokiem z obrazka na obrazek. Czerwonymi strzałkami zaznaczono przykładowe szczegóły jasno dowodzące tego, ze to nie jest ten sam kierunek spoglądania. To nie sa jedyne szczegóły, które tego dowodzą, to są tylko przykładowe  szczegóły.

To nie koniec. Zdjęcie niższe jest z bliższa. Z całą pewnością pojawia się efekt głębi. Jeśli rejon zaznaczony żółtą strzałką, skierowaną ku górze leży bliżej (a tak jest najpewniej), niż rejon zaznaczony drugą strzałką ("budka u góry") to oprócz innego aspektu (różne kierunki patrzenia) mamy dodatkowy efekt związany z perspektywą (głębią). "Budka" jest dalej, niż ten rejon na dole, stąd na zdjęciu jest zmniejszona bardziej (w tym jej wysokość). 
Nadal nie koniec. Zdjęcie dolne to spojrzenie od dołu: ponieważ odległość jest mała, a obiekt ma głębię nogi są relatywnie "wydłużone" względem wysokości mierzonej na planie "budki".

Zatem: by się wypowiadać o proporcjach to trzeba mieć naprawdę to samo spojrzenie: i kierunek musi być ten sam i odległość na tyle duża, by efekt głębi był nieistotny.

Druga kwestia: patrz mój schemat i to co pisałem. Spłaszczenie ogólne i względne. Gdybyśmy mieli dokładnie ten sam aspekt (tu nie mamy) i pomierzyli po zewnętrznych obrysach, to wtedy (przy istnieniu istotnej warstwowości i małego kąta spoglądania) zauważylibyśmy spłaszczenie ogólne. Kwadrat stał się na obrazie prostokątem (bok pionowy się spłaszczył).
Ale gdybyśmy tylko patrzyli na część, to z uwagi na "spłaszczenie względne" (tłumaczyłem o co chodzi) moglibyśmy nawet myśleć, "coś jest wydłużone względem innego czegoś". Jeżeli dół spłaszcza się bardziej, niż to co u góry (a tak jest w przypadku gdy oko patrzy przez jedną warstwę- mój schemat) no to można powiedzieć, że "góra się relatywnie wydłuża względem dołu" (w pionie). Oczywiście to jest tylko relatywne wydłużenie. Bo badanie całościowe (po najbardziej zewnętrznym obrysie) ujawni ogólne spłaszczenie.

Ale trzecia kwestia, na tym nie koniec.  Otóż ja rozważałem spoglądanie przez jedną warstwę (w jedną stronę). Lecz oko najczęściej jest w sytuacji gdy patrzy przez dwie warstwy.  Np. jeśli oko jest na wysokości 30 metrów, to wówczas: patrząc na to co poniżej- patrzy przez jedną warstwę (sytuacja "oka patrzącego w wodę"). Ale patrząc na to co powyżej-patrzy w inną stronę, przez inną warstwę ("oko patrzące spod wody"). Natomiast po środku (w okolicach 30 metrów) jest pewna strefa gdzie z dobrym przybliżeniem można przyjąć, że refrakcji nie ma. [Wiem, w Twoim modelu tak nie jest, ale rzeczywistość przeczy Twemu modelowi. Spłaszczenie według mojego schematu jest zasadą]. W takim układzie (a w takiej sytuacji jest oko w rzeczywistości, z reguły: zawsze jest to co u góry i to co u dołu) spłaszczy się to co u góry i to co u dołu, a to co w środku- nie. Zatem to co w środku wydłuży się relatywnie, względem reszty. Zaburzenie proporcji wewnętrznych.

Wróć do zdjęcia pierwszego górnego. Krzyczycie "wyciągnęło się", bo tak się wam wydaje. A guzik prawda. Po pierwsze nie ma na to przekonujących dowodów, bo nie ten sam aspekt obiektu. Po drugie: a dlaczego nie spłaszczyło ? Przecież to co się rzuca w oczy to także i to, że "nogi są dużo za krótkie".  Wy zatem patrzycie na część, nie patrzycie na całość. I nie chcecie rozpatrywać kwestii wnikliwie i dokładnie.
Widzicie więc tylko część  i to według swojego chciejstwa: tę która by wam pasowała na pierwszy rzut oka. Całości nie ogarniacie.

---

Na zdjęciu bardzo wyraźnie widać, że refrakcja może rozciągać.

Nie. Refrakcja wynikła z warstwowości w powietrzu nie może rozciągać. To oczywistość.



Na powyższym schemacie ("oko spod wody patrzy". powierzchnia wody- oś x) pomiń zupełnie rozważania ilościowe. Ale patrz i myśl.
To co jest tuż nad powierzchnią wody (promień CD)  odwzoruje się dla oka jako AC. Natomiast oś y, czyli promień Oy [początek w punkcie O i po osi y do góry] odwzoruje się jako AOy. Czyli można powiedzieć (to jest nieścisłe, ale obrazowe) "kąt 90 stopni (o wierzchołku w p. C), tj. zakres widzenia 90 stopni (nad warstwą) musi się wcisnąć (na obrazie) w kąt OAC, na pewno mniejszy niż 90 stopni".  
Nie może być zatem mowy o żadnym rozciągnięciu. Tam gdzie refrakcja zachodzi: a zachodzi pomiędzy warstwami może być tylko spłaszczenie.
[Analogicznie można przeprowadzić dla odwrotnego spojrzenia. Ale prościej, wystarczy sobie przypomnieć: kolega stojący po pas w basenie ma skrócone nogi, gdy patrzę na niego znad wody.]