[Żarłak]

Znam odpowiedź. Trzeba uczyć się, jak się uczyć. Jak ma się narzędzia do szybkiego przyswajania to potem wszystko idzie zapamiętać.

Zasadniczo takie jest właśnie zadanie szkoły. Ale sztukę uczenia się można opanować tylko... ucząc się. Czegokolwiek. A wiadomo, że większość z tego się nie przyda - bo to ma być ćwiczenie. A także sposób na dowiedzenie się, do czego ktoś ma talent, a do czego antytalent.

Szkoła jest tak zorganizowana, że nie pozwala każdemu poznać co jest tą iskierką, a jeśli ktoś jest na tyle zdolny, że może wiedzieć więcej, to przez bzdurną organizację "wszystkiego" traci czas na rzeczy, których nie chce. To rodzi frustrację wszystkich stron - psorów, uczniów i urzędników (szkolnych, okręgowych, samorządowych) - co wpływa na złą atmosferę (przede wszystkim w szkole), która przy sprzężeniu zwrotnym nasila negatywne skutki.

Dodatkowo, nie wiem jak teraz, ale chyba za dużo nie uległo zmianie, oferta dla osób nie nadążających czy po prostu z deficytami i niepełnosprawnościami jest niewystarczająca. Osobom z zaburzeniami też trzeba pomóc, tym bardziej, że sposoby terapii rozwinęły się. Tymczasem naucza się dzieci, które powinny odbywać terapię. Naturalnie są indywidualne toki nauczania, oddziały specjalne itd., ale chyba nadal robi się za mało i nie na tyle efektywnie w stosunku do potencjału wiedzy i eksperymentów jakie poczyniono.

A np. te PiSie kurwy wprowadzają segregację. PiS to chorzy ludzie.
https://serwisy.gazetaprawna.pl/edukacja...wnych.html

Kiedyś dyskutowałem z osobą na pedagogice. Podpytałem o stosunek wykładowców tej osoby, do zmian jakie można wprowadzić w ogólnie pojętym szkolnictwie. Odpowiedź była krótka. Nikt nie chce nic zmieniać.
Jedni pewnie z wypalenia, inni z braku możliwości, a pewnie też niektórzy z powodu wygodnej inercji.
Kiedy usłyszałem, że osoby, którym najbardziej powinno zależeć na przemianach w sposobie edukowania nie zamierzają wiele zrobić to i mnie "witki opadły".

To jest narodowa choroba.

Tylko nikt nie zadaje sobie pytania, czego nie trzeba uczyć, co można sobie darować.

Oto jest pytanie.
Konia z rzędem temu, kto na to odpowie.
Ja na przykład olewałem mat-fiz i teraz żałuję, bo zamknęło mi to wiele drzwi, a teraz to już mózg skostniały i nawet przy wysiłku pewnych rzeczy nie mogę przeskoczyć.

Gawain odpowiedział. Ważne jest też pozbycie się z umysłu wszystkich odwracaczy uwagi. Najważniejsze jest skupienie, motywacja, konsekwencja, ale również dobra dieta i odpowiednia aktywność fizyczna oraz warunki do pracy nad sobą.

Jeśli czas pozwala, to można sobie porobić kilka rzeczy z mat-fiza ;p.

Ale też tutaj:
- nauka języków:
https://pl.duolingo.com/

- teoria i praktyka
https://pl.khanacademy.org/
https://brilliant.org/daily-problems/

No i to:

Spoiler!

Bardzo podoba mi się na przykład w systemie norweskiej edukacji to, że uczy się dyskusji, odnoszenia się do argumentów i rozumienia innych punktów widzenia. I tamtejsza debata publiczna też wydaje się dużo bardziej zrównoważona.

To jest dobre. Nauka krytycznego myślenia i argumentacji powinna być jednym z  fundamentów. A programy szkolne nie powinny być narzucane w parlamencie - przecież to nonsens, żeby durni politycy decydowali o jakich bzdurach mają uczyć się dzieci obywateli - tylko integrowane poprzez szerokie gremium akademickie i przedstawiane jako rekomendacja do nauki.
Co przekłada się na przeprowadzanie egzaminów. Zasadniczo, stawianie ocen jest bez sensu, bo jest średnio wymierne (w ścisłych dziedzinach tak, w plastyce itp. już nie). Żadnych ocen cząstkowych, a jedynie okresowe egzaminy "kontrolne" żeby sprawdzić poziom dziecka.

Egzamin państwowy mógłby być, ale dowolny, na zasadzie ustandaryzowanego certyfikatu wiedzy ważnego w całym kraju.
No i potrzebne są lepsze narzędzia pomagające dzieciom z zaburzeniami (z toksycznych domów), żeby mogły wyjść na prostą mniej boleśnie.


Brakuje synergii.

Każdy przedmiot funkcjonuje w oderwaniu od innych dziedzin. Powinno być tak, że ucząc się na biologii o organizmie, na chemii wykorzystuje się ten program do pogłębienia tematu o wątki chemiczne, na fizyce fizyczne, a na historii można by zaprezentować błędne przekonania z przeszłości itd.
To powinna być maksymalnie skondensowana i praktyczna wiedza poparta praktycznymi umiejętnościami (dla starszych dzieciaków zajęcia teoretyczne + ćwiczenia).

Od klas ósmych i licealnych powinna dochodzić wiedza społeczno-ekonomiczna przedstawiająca poszerzoną wiedzę o życiu w społeczeństwie. Nauka zagadnień ekonomicznych, zagrożeń finansowych, efektywnych interakcji społecznych (nacisk na rozwój umiejętności miękkich) wraz z prezentowaniem młodzieży potencjalnych możliwości życiowych (popartych przykładami) w zależności od wybrania przyszłej dziedziny zawodowej. Omówienie potencjałów, pomoc w doborze dziedziny do możliwości danej osoby, oszacowanie szans, ryzyka. Na studiach nauka przekwalifikowywania się itd.

I bardzo ważne - ruch fizyczny. Nie ma wymówek od zajęć z WF i prawidłowej diety. Nie ma i już.

Do tego, żeby system był pełen, a społeczeństwo faktycznie mogło przywdziać epitet "gospodarka wiedzy", należy promować kształcenie ustawiczne.  Od kołyski, aż po grób. Bo zawsze jest coś czego można się nauczyć, a kiedy człowiek się uczy to nie ma czasu na głupoty, a jak już się nauczy, to może odnieść korzyść ze zdobytej wiedzy.

Stąd

Większość szkolnej wiedzy nie przydała mi się nigdzie i nigdy.

No właśnie.
W sumie to dlaczego ogólnie rozumiana wiedza większości się do niczego nie przydaje?
Czy to wina wiedzy?

Bo nie ma w polskiej kulturze prowadzenia rozmów "przy winie poobiednim" na tematy naukowe czy choćby popnaukowe, a środowiska akademików czy osób z wyższym wykształceniem (powiedzmy takim z pasji, pogłębionym, a nie papierkowym) nie przenikają się z Kowalskim "n-tego sortu".

Powstają różne inicjatywy typu pikniki naukowe, powstają takie rzeczy jak Centrum Kopernik, ale jakby nie było w tv nadal królują Big Brothery, Diskoszajs i sensacyjne wiadomości, a mogłyby kongresy naukowe, poważni kompozytorzy czy informacje naukowe i popnaukowe.

To potrwa, a na razie trzeba wyrównać pochylnię, po której stacza się świat.