[matsuka]

Ogólnie mogłoby tak być. Tylko to wyjaśnienie nie ma sensu w kontekście tych fotek statku, które wrzuciłeś. Ale żeby to zobaczyć, najpierw musiałbyś zbudować jakiś konkretny model tego spłaszczania-obcinania i zrobić porządną analizę.

Spłaszczenie, znikanie od spodu i odbicie statku to jest ciągle jeden i ten sam mechanizm, tylko że szczegółowo wyjaśniłem dwa z tych trzech przypadków.

Liczyłem na to, że trzeci przypadek (który wkleiłem na zdjęciu z filmu Convex Earth) stanie się oczywisty sam przez się.

Najwyraźniej się jednak przeliczyłem i musiałbym stworzyć schemat oddzielny do trzeciego przypadku, żeby inni zrozumieli.

Po pierwsze, to teleskop nic nie widzi. Dopiero rejestrator przyłożony do teleskopu albo zamontowany w nim coś widzi. Sam teleskop tylko niejako transformuje obraz.
Po drugie, analogia z chorym okiem kompletnie nietrafiona. Dowiedz się, na czym polega akomodacja (dopasowywanie ogniskowej, żeby ostry obraz tworzył się w konkretnym miejscu), co właściwie robi teleskop, i jak bardzo jedno z drugim nie ma nic wspólnego.

Nie znam szczegółu budowy teleskopu ani oka, ale jestem przekonany, że mam rację. To co widzimy zależy od soczewki, która zbiera obraz. Tak samo oko, jak i teleskop mają taką soczewkę.

Większa soczewka, np. przy większym oku oznacza, że będziemy widzieć więcej i wyraźniej. Tak się składa, że teleskop ma większą tę soczewkę niż oko i dlatego obraz z niego jest nie tylko większy, ale bardziej szczegółowy i wyraźny.

Twierdzenie więc Twoje, że analogia jest nietrafiona, a teleskop tylko powiększa jest na pewno niesłuszne. Może cyfrowe urządzenia tylko powiększają, optyczne zbierają dokładniejszy obraz.

Ponieważ obraz z teleskopu jest wyraźniejszy i dokładniejszy - analogia ze zdrowym i chorym okiem ma sens.

Wiesz, w teorii jak najbardziej dałoby się zrobić system naziemny, który by pozwalał znaleźć pozycję na tej samej zasadzie, co GPS. Nadajniki o znanych pozycjach + pomiar odległości od nich i jazda.

Tylko w twierdzeniu, że tak działa istniejący system GPS jest jeden spory problem.

Odbiorniki GPS ustalają pozycję na podstawie pozycji satelitów (podawanej przez satelity) i zmierzonej na podstawie sygnału odległości od nich. Użycie błędnej pozycji satelity jest równoznaczne z uzyskaniem błędnej pozycji odbiornika (co najprawdopodobniej wykorzystuje wspomniany zakłócacz). No i tak się składa, że odbiorniki otrzymują poprawne wyniki tylko wtedy, kiedy użyją pozycji satelity 20000 km nad Ziemią...

Nie rozumiesz, że odbiorniki uzyskują taką taką pozycję jak chce Putin nie zmieniając swoich przewidywań co do wysokości satelity? Najwyraźniej wysokość satelity nie ma znaczenia dla Putina.

Ty myślisz chyba o poprawności absolutnej - co jest nie tylko nieprawdą, ale i absurdem.
Powinniśmy mówić tylko o relatywnej poprawności lub błędności wyników GPS.

Jeśli GPS mi mówi, że stoję mniej więcej 100 metrów od Ciebie i stoję mniej więcej 100 metrów od Ciebie to mówimy o relatywnej poprawności.

Pamiętajmy, że błąd GPS dochodzi nawet do 300 metrów na Antarktydzie, wklejałem kiedyś słowa kapitana wielkiego statku, który tak twierdził w programie Discovery.

Absolutna poprawność danych GPS to by było całkowicie poprawne dostosowanie każdego punktu na Ziemi do modelu kulistej Ziemi o promieniu 6300 km. - co jest jak wiemy poza możliwościami GPS.

Jest bardzo proste i logiczne, że GPS tworzony z Ziemi może pokazywać względnie przyzwoicie relatywną poprawność odległości obiektów szczególnie w dużych skupiskach ludzkich i całkowicie załamywać się w niektórych mało dostępnych dla człowieka miejscach - załamywać się względem modelu kulistego Ziemi.

Tak właśnie się dzieje w praktyce.


Cały czas pomijasz też problem odbierania przez tani odbiornik sygnału GPS, który może być setki, tysiące czy miliony razy słabszy od szumu. Boisz się nawet zastanowić jakim cudem jest to możliwe w tanich urządzeniach za kilkadziesiąt złotych.