[ARHIZ]

A jak to sfalsyfikować?

Ale po co? :>
Być może wykazując błąd w rozumowaniu:

Można łatwo się przekonać, że umysł (tudzież diabolos - "ten, który mąci") będzie chciał odciągnąć od trwania w uważności. Będzie przedstawiał setki racjonalnych wątpliwości i argumentów, by tego nie robić. Dlatego trwanie wymaga intuicyjnego zawierzenia, zaufania temu, co jest przed wszelkimi myślami.

Raz, że każde stworzenie dąży do oszczędzania energii. Dwa, że niewytrenowany umysł jest po prostu niezdyscyplinowany. Tak samo z ćwiczeniami fizycznymi, również umysł będzie "szukał wymówek" i to wcale nie dlatego, że diaboł, tylko właśnie przez atawistyczny odruch oszczędzania energii.

Duch to jest sama nasza esencja, czyli to co stanowi o nas, bez czego to nie byśmy byli już my.
Możemy odjąć ciało, wszelkie opowieści, myśli i emocje (tzw. umysł).
Pozostaje świadomy duch.

Trochę zabawne, że pisze to ktoś o takiej ksywie. W Kobierzynie dali mi kiedyś szprycę, po której pozostało ciało, wszelkie opowieści, myśli i emocje (tzw. umysł) i tylko świadomego ducha nie było. Co ciekawe, jak wiem z relacji współpacjentów, byłem wtedy odważniejszy i charakterniejszy, niż po ponownym włączeniu się świadomości.

Ergo to, co nazywasz świadomym duchem, jest jeszcze jednym elementem umysłu generowanego przez materialny mózg.

To by się zgadzało, odwaga rośnie kiedy zanika samoświadomość. Weź na przykład taki alkohol.