[Maciej1]

Jak zwykle próbujesz manipulować, wmawiając odwróconą przyczynowość. To nie natura dobiera gradienty temperatury, żeby było widać X, tylko widać X, bo akurat są pewne gradienty temperatury.

Owszem. Zawsze są pewne gradienty. Podobnie jak przy puszczaniu ruletki w ruch zawsze wypadnie jakaś liczba. Ty jednak wierzysz, że te gradienty są z przypadku z zasady takie, by symulować obraz płaskiego na krzywym. To ma taki sam sens jak wiara w to, że z zasady będzie wypadać liczba zero w ruletce.

Nawiasem mówiąc, podałeś dane dokładnie potwierdzające moje tezy: temperatura wody kilka stopni niższa, niż powietrza. Dokładnie w takich warunkach należy się spodziewać, że będzie tuż nad wodą widać więcej, niż by wynikało z przewidywań na kuli przy założeniu prostoliniowego rozchodzenia się światła. Nie tylko nic nie obaliłeś, ale wręcz pięknie pokazałeś, że mam rację.

Zarówno Twoje rozumienie refrakcji (Twój model refrakcji) jak i Twoje rozumienie (wyobrażenie) powierzchni ziemi są fałszywe. Już Ci tłumaczyłem: wykonywałem wiele zdjęć. Pora roku jest bez znaczenia. Bo wykonywałem zdjęcia w każdej z pór roku. Z doświadczenia to wiem, że decydujące znaczenie ma to czy jest intensywne mieszanie powietrza, silny wiatr. W takich warunkach widać zawsze bardzo przejrzyście i zawsze w bardzo dobrej zgodności z płaską ziemią. Co jest logiczne: mieszanie sprzyja jednorodności ośrodka, minimalizuje wszelkie gradienty, nie tylko temperaturowe.
Co więcej: zimą jest nawet łatwiej osiągać dobre widoki. Kolejna rzecz: na północy, w północnych rejonach ziemi- dużo łatwiej o widoki bez istotnej refrakcji.
Pozwól, że przypomnę Ci o kilku faktach, które Ty uparcie ignorujesz.


Na początek wiekopomne dzieło wydane przez "National Geospatial-Intelligence Agency". Już to tutaj wklejałem, w tym wątku o kształcie ziemi założonym przez Matsukę. Dzieło firmowane przez rząd USA, więc dla Ciebie jakby Biblia. Siła autorytetu - powalająca. Wszak wierzysz przecież we wszystko czym wymiotuje inna rządowa agenda USA, tj. NASA, nieprawdaż ? Wierzysz przecież w "podbój kosmosu" taki jak go malują w TV, zgadza się ?
Nie będziesz więc kwestionował raczej tego co to wiekopomne dzieło podaje, chyba się nie ośmielisz ? Rozumiem, że w moje opowieści o tym co widziałem z samolotu nie wierzysz, ale w to dzieło raczej musisz wierzyć. Autorytet rządowy otworzył usta i mówi. Spijaj jego słowa:

https://msi.nga.mil/MSISiteContent/Stati...b200bk.pdf
irmowane przez rząd "Kraju Wolności".
 Pozwól, że przekleję to co napisałem w innym miejscu, bo jest aktualne:

Na pierwszej stronie, wiadomo "globus". Pranie mózgu musi się bowiem odbywać nieustannie i bez przerw. Kłamstwo powtarzane wiele razy musi się utrwalać "jako prawda" w głowach owiec przeznaczonych do strzyżenia.

A na stronie 54 tego wiekopomnego dzieła czytamy:

"Optical Phenomena

Optical phenomena are common in the region to the S of 50°S and their frequency reaches a maximum in Antarctica. These phenomena, whose appearance range from intricate geometric patterns to colorful electrical displays, are associated with the refraction, reflection, or diffraction of light, and electromagnetic activity.  There is almost no dust or solid particles in the Antarctic air and the prevailing winds blowing off the continent have small moisture content. Consequently, the visibility is usually very good and often exceptional, a fact which, if not appreciated, may lead the observer into serious error when judging distances. An object which may be thought to be but 5 miles distant could well be 30 miles away, and mountains have been sighted at 300 miles. "

No cóż panowie nie przemyśleli dokładnie kwestii. 

Otóż według źródeł tzw. "wiedzy" najwyższy szczyt na Antarktydzie ma wysokość 4.892 km npm.  Żeby zobaczyć taki szczyt z odległości 300 mil, na "ziemskim globusie" to trzeba być...uwaga...na niemal takim samym szczycie (4.231 km). Trzeba być więc nad poziomem morza na wysokości ponad 4 km, aby mieć szanse oglądać pasma górskie oddalone o 300 mil. I to pod warunkiem, że po drodze nic nie ma (żadnych innych pasm gór i wyżyn), a tylko samo morze. Ale przecież to jest podręcznik dla żeglarzy. Czyli co ? Żeglarze widywali takie widoki ?

Teraz dodam trochę nowego komentarza. Oczywiście ja nie wiem jak jest na Antarktydzie. Ale podobno tam bardzo silnie wieje, silne suche wiatry i temperatura powietrza jest bardzo niska. Tak mówią Autorytety. Temperatura wody oceanu okołoantarktycznego zapewne wyższa, niż powietrza. Zgodnie zatem z Twoją (jak powtarzam fałszywą) teorią refrakcji powinniśmy tam, na Antarktydzie otrzymywać bardzo częste zaginanie promienia w górę, od ziemi. Jakże więc na kuli ziemskiej moglibyśmy tam widywać takie fenomeny optyczne o jakich zaświadcza Autorytet ? Wszak na kuli musi być odwrotne zaginanie promienia, nieprawdaż ? Tymczasem Autorytet zaświadcza: fenomeny te są powszechne.

Zapewne jest to jedna z przyczyn Traktatu Antarktycznego i blokowania swobodnego dostępu do Antarktydy: tam widać że ziemia jest płaska. (Przypuszczam też, że i zjawiska na niebie są tam sprzeczne z oficjalnym modelem)

Proszę natomiast zauważyć, że wszystko zgadza się z tym co ja piszę: gdy wieje silny wiatr- powstaje bardzo dobra jednorodność ośrodka- światło z dobrym przybliżeniem biegnie po prostej => widok upodabnia się do tego jak byłoby widać rzeczywistość, przy prostoliniowym torze promienia => ujawnia się prawdziwy kształt ziemi.

Powtarzam Ci: Twój model refrakcji- jest fałszywy. Twój model świata- jest fałszywy.

Pozwól, że zacytuję Ci opis doświadczenia z laserem, nad jeziorem Balaton, które to doświadczenie wykonał FECORE.

On the 26th of February we had the high powered green laser four floors up in the hotel (in Europe ground floor +3 floors) so about 12 meters high. The blue laser was at 2.2 meters above the lake mounted on the SALAD.

The wind was strong, ambient air temperature was down to -11°C and the lake was at 0° C or below. At one location there were large chunks of ice and slush covering the moving water. At other locations the entire surface was frozen.
We went to the 12 km location at Siofok and we saw the green laser. It was very exciting to see it directly in our eyes and see it reflecting off the person next to us.
The blue laser  beam was seen and photographed at 1.5 meters above the lake. According to curved water surface model the lowest ray of the beam should have been blocked 3.5 meters above the lake by a convex water surface. It was not, with some refraction upwards the beam extended down below any possible curvature.

https://fecore.org/project/laser-experiment/

Niebieski laser ustawiony na wys. 2.2 metra nad wodą był widziany 12 km dalej, na wysokości 1.5 metra nad wodą. Temperatura powietrza była -11 st. C, temperatura wody- zero (w jednym miejscu była woda i lód, zatem dwie fazy- zatem zero stopni). Zgodnie z Twoimi teoriami: tylko zagięcie promienia ku górze, od ziemi wchodzi w grę. Na kulistej ziemi jest więc niemożliwy taki efekt, nawet przy prostoliniowym torze promienia (który najpewniej miał miejsce- tzn. bardzo zbliżony do prostoliniowego) nie da się takiego efektu osiągnąć.
Znów zgodność z tym co ja piszę: The wind was strong
Silny wiatr: to jest to co decyduje, co ma największe najważniejsze znaczenie w tego typu obserwacjach. Intensywne mieszanie ośrodka, prowadzące do jego (praktycznego) ujednolicenia, w każdym razie minimalizujące wszelkie gradienty. Wsyp sobie sól do szklanki, niech się rozupuszcza, ale nie mieszaj wody. Strzelaj laserkiem z boku- obserwuj zakrzywienie toru promienia. Wymieszaj wodę intensywnie- obserwuj jak się wyprostował tor promienia. Może najwyższy czas zająć się empirią, czyli realnym światem, zamiast tkwić w fałszywych teoriach ?



To zdjęcie też już pokazywałem. Omawiałem. Zapewne pamiętasz. Całkowita niezgodność z "kulą ziemską". Pisałem także zapewne o tym, że wiatr był wtedy bardzo silny, taki że "łeb urywało".  No to jeszcze trochę informacji. Otóż to zdjęcie wykonałem 29 grudnia 2018 r o godzinie 4:25 PM. 
Średnia temperatura wody morskiej w tym rejonie, w grudniu- podają ok. 8 st C, tak wynika z tej strony:
https://www.seatemperature.org/north-ame...k-city.htm
Ponieważ to jest tak bliżej stycznia i ponieważ średnia styczniowa to ok. 5 stopni (patrz strona powyższa), to można przyjąć z dużym prawdopodobieństwem, że temperatura wody morskiej była wtedy 6-7 st C. Niestety nie zmierzyłem temperatury powietrza. Nie miałem wtedy takiego zwyczaju- gdyż jak widać z doświadczenia (a nawet z dokumentów zaaprobowanych przez Autorytet- patrz Antarktyda) temperatury nie są najistotniejsze w kwestii refrakcji, ale mieszanie ośrodka. Niestety więc nie powiem Ci jaka była, ale w grudniu po południu nie spodziewasz się raczej upałów, nieprawdaż ? W każdym razie w ten dzień warunki były idealne, gołym okiem widać było płaskość ziemi, np. widać było nawet gołym okiem (mam dobry wzrok) piasek plaży rejonów wybrzeża USA, którego to pisaku przy "kulistości ziemi" nie ma szans być widać. Zrobiłem wtedy mnóstwo zdjęć, nie tylko to jedno. Także tuż nad wodą. Wszystkie oczywiście- jak to jest z zasady- sprzeczne z "kulistością", zgodne z tezą o płaskiej ziemi.

Twoja koncepcja refrakcji jest więc fałszywa. Empiria jasno temu przeczy. Nap. zgodnie z Twoim obserwując widoki nadwodne winniśmy obserwować z zasady mniejsze lub większe podciągnięcia obiektów w górę. Tymczasem z zasady obserwujemy spłaszczenie (i/lub odbicia), a jeżeli tych (spłaszczeń lub odbić ) nie obserwujemy (dni z silnym mieszaniem powietrza- silny wiatr)- to obserwujemy widok bardzo dobrze zbliżony do widoku jaki byłby na płaskiej ziemi przy torze promienia zbliżającym się do prostoliniowego. Mieszanie ośrodka-patrz empiria (mieszaj sobie sól w szklance, jak wyżej opisywałem)- prostuje tor promienia światła.
Tak, jak Ci to powtarzam: wyprowadzano sobie model refrakcji w terenie w oparciu o kulistość ziemi. Czyli: dopasowywano urojenie o kulistości do realnych widoków. W terenie, nie w laboratorium. Bo nie sposób badać refrakcję dla atmosfery i tak małych kątów w laboratorium. Nadal, gdy geodeta chce oszacować refrakcję to "uwzględnia kulistość ziemi" (patrz choćby to doświadczenie Niemca, które pokazał Matsuka). A przecież inna refrakcja wyjdzie "po uwzględnieniu" a inna bez uwzględnienia.

Nie tylko nic nie obaliłeś, ale wręcz pięknie pokazałeś, że mam rację.

A Autorytet (dokument poparty przez rząd USA) też "pięknie pokazał", że masz rację, pisząc o powszechnych tam, na Antarktydzie "fenomenach optycznych" ? A FECORE w lutym, nad Balatonem też "pięknie pokazał Twoją rację" ?
Jesteś przywiązany do fałszywych modeli, które wtłoczono Ci do głowy, ale nie próbujesz obserwować świata na którym żyjesz. I to jest podstawowy Twój problem, to jest zwyczajny problem współczesnego naukowca: ma odlot, oderwanie od rzeczywistości, za to chętnie buja w obłokach liczb i galaktyk, w związku z czym jego rozum jest wciągany przez czarne dziury. Przy czym to nie jest licencja poetica, ponieważ współczesni naukowcy maja rozumy dosłownie wciągnięte przez czarne dziury (których oczywiście nie ma- nie istnieją jako obiekty realne, tylko jako urojenie w głowach naukowców).

No opowiadasz. Ale z opowieści wynika również, że stosowałeś metody pomiarowe nieodłącznie obarczone dużymi niepewnościami. Taki pomiar niestety mówi bardzo niewiele, a bez porządnej analizy niepewności - w ogóle kompletnie nic.

Znów: marudzenie teoretyka. Otóż sprawdź w rzeczywistości: 3.2 stopnia- to jest bardzo dużo. Nawet bez poziomicy wiedziałbyś, że to jest poniżej poziomu (człowiek tez ma poziomicę w głowie- zmysł równowagi). Przetestuj sobie w domu.


Też już pokazywałem te zdjęcie. Pierwsze- niemal poziom. Drugie- 3 stopnie pod poziomem. Patrz jak to jest dużo. Patrz po elementach skrzydła samolotu, które stanowi bardzo dobry punkt odniesienia. Przez większość trasy samolot leci spokojnie, nie wachluje skrzydłami. 
Wyciągnij sobie rękę, by ramię było wyprostowane. Szerokość małego palca- to jest mniej więcej 1 stopnień kątowy.
Widzisz: ośmieszasz się, gdy twierdzisz, że nie da się w samolocie rozstrzygnąć czy słońce świeci nad poziomem, czy pod poziomem. Bo bardzo łatwo da się to rozstrzygnąć. Nawet zwykła szklanka z wodą na wyciągniętej dłoni (mam tłumaczyć jak ?) wystarcza by stwierdzić czy słońce jest nad czy pod poziomem (zawsze jest nad lub w poziomie). A widzisz- tyle wystarcza- stwierdzenie, że słońce jest nad poziomem (bez potrzeby badania ile stopni) w zupełności wystarcza do zaobserwowania zjawiska, które absolutnie falsyfikuje współczesny model kosmologiczny. Otóż gdy słońce około wschodu/zachodu świeci nieznacznie nad poziomem, to leżące pod samolotem chmury (kilka km pod) nie są oświetlone przez słońce. Ponieważ z całą pewnością sklepienie nieba działa inaczej, niż w oficjalnym modelu kosmologicznym. Promienie słońca wychodzą z nieba (ze sklepienia) inaczej niż to się dziś ludziom mieści w głowie. I tu już żadne zaklinanie się na refrakcję nie jest ratunkiem. Mam tłumaczyć dlaczego ? Chyba jednak jarzysz, nieprawdaż ?

Oczywiście w samolocie można się też posłużyć poziomicą (i ja tym się posługuję: poziomicą "elektroniczną", wodą w butelce, zwykłą poziomicą)

Myślisz, że ja kłamię z tym samolotem ? Ale przecież dużo tutaj materiałów pokazałem. Ale jeśli nie wierzysz, to sprawdź. A może jestem idiotą niezdolnym do sprawdzenia w czasie lotu samolotem czy słońce jest ponad czy pod poziomem ? Ale wydaje mi się, że na podstawie tego wszystkiego co tu pokazuję raczej nie da się utrzymać tezy o moim idiotyzmie.  Ale może się mylę, kto jest dobrym sędzią samego siebie ?
Zachęcam każdego do sprawdzenia.

Z drugiej strony mamy natomiast zdjęcia gór z ponad 100 km z różnych miejsc, i na każdym takim zdjęciu widać dokładnie jak na kuli.

Czyli idziemy w zaparte? Czyli co, wracamy do zdjęcia Schneeberga, na którym to zdjęciu widać pasmo lądu nad pasmem Protivanova ?

I podkreślam jeszcze raz, dlaczego dalekie obserwacje są najistotniejsze

Zapraszam zatem do samolotu. Tam są nie tylko dalekie, ale i wysokie.

Ale oczywiście dalekie obserwacje gór są złym pomysłem. Ponieważ na przykład nie mamy prawdziwego modelu refrakcji i ponieważ na dystansie setek km należy się spodziewać dużej niejednorodności ośrodka, dużych i zmiennych efektów refrakcji. Najlepszy sposób (w powietrzu): małe różnice wysokości, dystans kilka km, wiejący wiatr, refrakcje można badać co kawałek, np. co km.
Oczywiście najlepsze rozwiązanie: przenośna tuba próżniowa (na dystansie- na moje oko 800 metrów już wystarczy- przy precyzji współczesnych przyrządów geodezyjnych). I znamy kształt ziemi, wtedy znamy w zasadzie z pewnością. Oczywiście po wykonaniu wielu badań w różnych rejonach ziemi. Może ktoś kiedyś takie coś zrobi ? Na pewno jest to tańsze niż tunele podziemne do gonienia za "boskimi cząstkami" (których nie ma). Zapewne też byłoby bardziej pożyteczne, wyleczyłoby z urojeń.

---

Pozwolę sobie ugryźć to z innej strony, religijnej właśnie.

Jeżeli Ziemia jest płaska, dowodzi to wyższości religii wedyjskiej nad chrześcijaństwem, a Biblia to tylko marny poblask prawdziwego, objawionego słowa. Dlaczego? Ponieważ tylko teksty sanskryckie tłumaczą dlaczego niebo jest niebieskie w dzień a czarne w nocy. Można to sprawdzić samemu, w dzień widzimy poblask berylowej piramidy, która jest w środku świata. W nocy tego poblasku nie ma. Bilbia nie tłumaczy też, czemu zachodzące słońce, robi się, czerwone, a jak doskonale wiadomo, dzieje się tak, ponieważ na noc gaśnie i spada jego temperatura.

Pozwolę sobie nie zgodzić się z tym. O wyższości religii nie decydują kwestie prawd na temat budowy świata, tylko dwie rzeczy: wartość nauki moralnej oraz koniec tego wszystkiego. Zobaczymy jaki będzie koniec tego wszystkiego. Jeśli zgodny z Biblią, a tak wierze- to to była lepsza religia, ta która wynikała z Biblii, bo wygrała w ostateczności, na końcu. Liczy się koniec- koniec wieńczy dzieło. Ten zwycięża kto dobiega jako pierwszy na metę, a więc stan końcowy się liczy. Jeśli zaś chodzi o kwestie moralne, to Nauka Jezusa Chrystusa jest doskonała moralnie, bez błędu.

Ale ja oczywiście nie dyskredytuję mądrości starożytnych, w tym tekstów sanskryckich . Wręcz przeciwnie uważam, że dawniej ludzie wiedzieli więcej na temat świata i jego prawdziwego wyglądu. My żyjemy w epoce wariactwa, w epoce straszliwego upadku rozumu, czyli w tym czasie który Biblia opisuje jako Wielki Babilon. Ludzie upadli na głowę i mają urojenia na temat świata, ziemi, nieba, kosmosu- w zasadzie wszystkiego- np. poplatanie w kwestii tożsamości człowieka- mężczyzna przerabia się na kobiete, kobieta na mężczyznę, a głoszone jest że to "normalność" itd., itp. Dlatego z wyroku Bożego, celem otrzeźwienia gwiazdy spadną im na głowy, trzecia część. Nie wiem kiedy się to stanie, ale myślę, że już niedługo, że to zdarzy się jeszcze w tym stuleciu.