[ARHIZ]

Ale skąd wiesz, że Twoja potrzeba pozostania szerszym "ja" nie jest właśnie działaniem "diabolosa"?

Można bardzo łatwo to rozpoznać:



Ewidentnie mam w sobie złego ducha, a cierpliwe trwanie w bezruchu to egzorcyzm (niestety powolny i bolesny).
Można bardzo łatwo porównać to błogie i spokojne poczucie świętości z tymi demonicznymi rozpaczliwymi jękami, zakorzenionymi w poczuciu braku.

Z trochę innej perspektywy (ale to się wszystko ładnie układa w jedną logiczną całość):

Obejrzę jak wrócę z pracy. A to nie jest tak, że po prostu masz niezdyscyplinowany umysł, który wymaga poukładania, które dzieje się podczas medytacji i stąd ta błogość.
Swoją drogą nie masz tak, że jak medytujesz, to nagle jakby wszystko chciało Cię rozproszyć? A to sucho w ustach, a to coś uwiera?