[Fizyk]

Podobna jak ten "fakt", że statki "znikają pod horyzontem". Nawet "uczone profesory" przepisują to co gdzieś zasłyszeli/przeczytali, że "znikają". Sprawdzić im się już nie chce.

Albo sprawdzili. I zobaczyli, że znikają. Jak praktycznie każdy, kto był nad morzem...

To są fakty: w czasie zaćmienia księżyca wygląda tak, że (jakby) ciemny cień nasuwa się na tarczę księżyca na niebie. A słońca - nie ma wtedy na niebie, nie widać.

A widzisz, i tu się mylisz. Nie wszędzie na świecie Słońca wtedy nie widać. W niektórych miejscach widać i Słońce, i Księżyc. Aczkolwiek akurat w tamtych miejscach oba są ciut powyżej horyzontu i nie idealnie po przeciwnych stronach nieba - co naprowadzało ludzi od dawna na istnienie refrakcji atmosferycznej

A tam, gdzie Słońca nie widać... Cóż, porusza się po niebie dość przewidywalną trasą, więc łatwo wywnioskować, gdzie jest, nawet jak go nie widać. I tak jakoś się składa, że zawsze jest niemal dokładnie po przeciwnej stronie Ziemi, niż Księżyc...

Możesz zresztą sobie i Słońce, i Księżyc traktować jako światła na niebie. Starożytni długo de facto tak je traktowali. I i tak byli w stanie przewidywać zaćmienia. Zauważyli bowiem, że gwiazdy dają bardzo ładny układ odniesienia na niebie i że można dzięki nim je zmapować. Następnie zauważyli, że "światła" takie jak Księżyc czy Słońce zataczają na tle gwiazd przewidywalne tory. A następnie... Że w trakcie zaćmień Księżyca, Słońce i Księżyc są po przeciwnych stronach nieba... I że można obliczyć, kiedy znajdą się po przeciwnych stronach, i wtedy będzie zaćmienie...

Rob Skiba umieścił taki filmik, na którym symuluje zachód słońca nad płaskim (poprzez umieszczenie elementu optycznego między okiem, a słońcem). Widać jak słońce się zniża ku horyzontowi. I tyle widać.

Tak, widziałem to. Pokazał, jak to osiągnąć soczewką z jednego konkretnego punktu widzenia.
To teraz niech tak poustawia soczewki, żeby było widać to samo z każdego punktu widzenia. Powodzenia mu życzę.

Słuchaj, wiesz co? ja umiem lewitować. Na dowód pokażę Ci filmik, na którym podskakuję. Przez chwilę będę wtedy w powietrzu! A jak umiem być przez chwilę, to na pewno umiem być dłużej, czyli lewitować. Taka logika Roba Skiby.

Mogę Ci pokazać KT głowy (choć raczej nie, bo to moja prywatność, ale przyjmij że mam).

Pff, wierzysz w tomografię? Że niby lekarz jest w stanie w jakiś sposób zajrzeć do środka głowy bez rozłupywania jej? Niedorzeczność! Każdy wie, że pojemnik trzeba najpierw otworzyć, żeby zobaczyć jego zawartość. Tomografy to oczywiste fałszerstwo.
(Parodiuję logikę płaskoziemców, w razie gdyby nie było to oczywiste.)

Jest jeszcze prostsza: minimalny ruch skrzydła samolotu widać na tle dalekich obiektów przy horyzoncie (najczęściej chmur, mgły).

Ruch tak. Ale jak już jest poruszone? Nie bardzo.

W każdym razie, nieistotne. Póki co mamy tylko Twoje słowo, że coś zaobserwowałeś. Metoda pomiarowa wątpliwa, sensownej dokumentacji brak, sam nie jestem w stanie sprawdzić w najbliższym czasie, czy inni są - nie wiem. W związku z tym argument jest bez wartości.
A przed niezależnym sprawdzeniem i tak wypadałoby najpierw upewnić się, że metoda pomiarowa zmierzy to, co chcemy zmierzyć.

Byłeś kiedyś na strzelnicy? Strzelałeś?

Wyobraź sobie, że tak. I całkiem nieźle mi to wychodziło.