Witaj!
Właśnie zastanawiam się jaki obrać sposób, żeby to miało ręce i nogi i żebyśmy się wzajemnie szybko rozumieli w postępie rozmowy.
Ciekawe ile to potrwa, ale w sumie pośpiech tylko szkodzi. Więc tak, na początek zaproponowałbym coś takiego jak nagłówek:
1. Wykazanie nieprawidłowości w pojmowaniu wiedzy produkowanej w czasie rzeczywistym.
1.1. Celem niniejszego rozdziału jest przedstawienie pojmowania wszystkich rozmaitości wiedzy przez ich odtwarzanie, a nie produkowanie. Produkowana wiedza jest tylko pochopnym założeniem przez umysł człowieka, które w podstawie posiada swego rodzaju kluczowy element szerzej rozumianej nowości. Coś nowego to jest to, co właśnie powstało, więc analogia do kwestii wiedzy ma się tutaj tak, że nowo nabyta wiedza nie została odtworzona, lecz pojawiła się przez poprzednie, zaawansowane procesy umysłowe. Umysł jednak nie wie jak to się dzieje, że nabywa nową wiedzę, ponieważ nowe akty umysłowe nie podają w tym samym czasie temu umysłowi informacji o tym. Człowiek więc nabywa wiedzę na podstawie jakiegoś mechanizmu nadrzędnego. Gdyby ów mechanizm nadrzędny nie istniał, człowiek byłby w stanie produkować wiedzę nową, w pełnym tego słowa znaczeniu, tudzież byłby w stanie tworzyć nowe prawa wiedzy. W ten sposób jeśli mógłby stwarzać wiedzę to by znaczyło, że posiada w sobie jakąś zdolność do indywidualnej, osobistej produkcji wiedzy, a ta z kolei zdolność musiałaby w sobie nie posiadać ani jednego elementu związanego z wzorcem wiedzy. Zatem można dojść do wniosku, iż owa zdolność używana przez umysł człowieka produkuje nowe informacje o rzeczywistości bez jakiegokolwiek wzorca, nie zawiera więc w sobie rozmaitości wiedzy, lecz jest tylko pustym bytem, który można niejako wprawić w działanie poprzez specjalną aktywność umysłu, który miałby ją wprawiać w ten ruch produkcji. Należałoby więc teraz określić czym jest ta aktywność - i tutaj pojawia się sprzeczność, ponieważ aktywność umysłu nie zawierająca w sobie wzorca, także musi nie powoływać się dosłownie na nic, gdy nabywa nowe informacje. Pojawia się pytanie, skąd bierze się nowa wiedza, którego jedyną odpowiedzią jest odpowiedź: znikąd.
1.2. Jeżeli wiedza zatem pochodzi w jakiś nieokreślony sposób znikąd, to znaczy, że nie istnieje wiedza formalna, która rządzi całą wiedzą jawiącą się w umyśle człowieka, tylko po prostu wiedzę człowiek może pojmować jedynie z pułapu mniemań, czy kreacji własnej wiedzy, którą uważa za prawdziwą, mimo jej wyprodukowania przez swój jednostkowy umysł. Jest to więc zaprzeczenie, iż mogłaby istnieć wiedza główna, nadana wszystkim ludziom, ponieważ każdy z osobna człowiek mógłby się tutaj posługiwać własnymi prawami wiedzy. Zatem prawo zdobywania wiedzy istnieje i każdy człowiek jest z nim powiązany. Istnieje więc jedna wiedza kierująca tym, jak rozmaici ludzie będą do niej dochodzić, nie bacząc na to czy dochodzą do niej metodami mniej, czy bardziej jakościowymi.
2. Zobrazowanie nadrzędnego napędu, rządzącego prawami rzeczywistości materialnej jako wykazanie prawidłowości fatalistycznej.
2.1. Byt w którym zawarte są informacje o wszystkim co związane jest z bytem materialnym musi posiadać analogicznie wszystkie informacje o zachowaniach czynności w materii. Jeżeli więc istnieje informacja odwieczna o tym, iż na przykład woda znajdująca się w niskiej temperaturze zamarznie, to znaczy, że nie da się tego zjawiska zablokować i przeinaczyć przyrody. Nawet, gdy jesteśmy w stanie dysponować przeinaczaniem praw materii, to nie dlatego, że sami je stworzyliśmy, tylko dlatego, że odtworzyliśmy informację zawartą w odwiecznym bycie nadrzędnym, w którym zawarta jest z kolei inna informacja, mówiąca o tym, że przy określonych działaniach możliwe jest złamanie prawa związanego z zamarzaniem wody w sposób utrzymywania jej w warunkach niskiej temperatury. Zatem złamane prawo natury należałoby tutaj wpisać w szereg rozmaitych informacji zawartych w bycie nadrzędnym.
2.2. W tym rozumowaniu wynika, iż wszelkie zjawiska, które mają się stać, są tylko odtwarzane na mocy zasady deterministycznej, która zawarta jest w bycie nadrzędnym.
Ciekawe ile to potrwa, ale w sumie pośpiech tylko szkodzi. Więc tak, na początek zaproponowałbym coś takiego jak nagłówek:
1. Wykazanie nieprawidłowości w pojmowaniu wiedzy produkowanej w czasie rzeczywistym.
1.1. Celem niniejszego rozdziału jest przedstawienie pojmowania wszystkich rozmaitości wiedzy przez ich odtwarzanie, a nie produkowanie. Produkowana wiedza jest tylko pochopnym założeniem przez umysł człowieka, które w podstawie posiada swego rodzaju kluczowy element szerzej rozumianej nowości. Coś nowego to jest to, co właśnie powstało, więc analogia do kwestii wiedzy ma się tutaj tak, że nowo nabyta wiedza nie została odtworzona, lecz pojawiła się przez poprzednie, zaawansowane procesy umysłowe. Umysł jednak nie wie jak to się dzieje, że nabywa nową wiedzę, ponieważ nowe akty umysłowe nie podają w tym samym czasie temu umysłowi informacji o tym. Człowiek więc nabywa wiedzę na podstawie jakiegoś mechanizmu nadrzędnego. Gdyby ów mechanizm nadrzędny nie istniał, człowiek byłby w stanie produkować wiedzę nową, w pełnym tego słowa znaczeniu, tudzież byłby w stanie tworzyć nowe prawa wiedzy. W ten sposób jeśli mógłby stwarzać wiedzę to by znaczyło, że posiada w sobie jakąś zdolność do indywidualnej, osobistej produkcji wiedzy, a ta z kolei zdolność musiałaby w sobie nie posiadać ani jednego elementu związanego z wzorcem wiedzy. Zatem można dojść do wniosku, iż owa zdolność używana przez umysł człowieka produkuje nowe informacje o rzeczywistości bez jakiegokolwiek wzorca, nie zawiera więc w sobie rozmaitości wiedzy, lecz jest tylko pustym bytem, który można niejako wprawić w działanie poprzez specjalną aktywność umysłu, który miałby ją wprawiać w ten ruch produkcji. Należałoby więc teraz określić czym jest ta aktywność - i tutaj pojawia się sprzeczność, ponieważ aktywność umysłu nie zawierająca w sobie wzorca, także musi nie powoływać się dosłownie na nic, gdy nabywa nowe informacje. Pojawia się pytanie, skąd bierze się nowa wiedza, którego jedyną odpowiedzią jest odpowiedź: znikąd.
1.2. Jeżeli wiedza zatem pochodzi w jakiś nieokreślony sposób znikąd, to znaczy, że nie istnieje wiedza formalna, która rządzi całą wiedzą jawiącą się w umyśle człowieka, tylko po prostu wiedzę człowiek może pojmować jedynie z pułapu mniemań, czy kreacji własnej wiedzy, którą uważa za prawdziwą, mimo jej wyprodukowania przez swój jednostkowy umysł. Jest to więc zaprzeczenie, iż mogłaby istnieć wiedza główna, nadana wszystkim ludziom, ponieważ każdy z osobna człowiek mógłby się tutaj posługiwać własnymi prawami wiedzy. Zatem prawo zdobywania wiedzy istnieje i każdy człowiek jest z nim powiązany. Istnieje więc jedna wiedza kierująca tym, jak rozmaici ludzie będą do niej dochodzić, nie bacząc na to czy dochodzą do niej metodami mniej, czy bardziej jakościowymi.
2. Zobrazowanie nadrzędnego napędu, rządzącego prawami rzeczywistości materialnej jako wykazanie prawidłowości fatalistycznej.
2.1. Byt w którym zawarte są informacje o wszystkim co związane jest z bytem materialnym musi posiadać analogicznie wszystkie informacje o zachowaniach czynności w materii. Jeżeli więc istnieje informacja odwieczna o tym, iż na przykład woda znajdująca się w niskiej temperaturze zamarznie, to znaczy, że nie da się tego zjawiska zablokować i przeinaczyć przyrody. Nawet, gdy jesteśmy w stanie dysponować przeinaczaniem praw materii, to nie dlatego, że sami je stworzyliśmy, tylko dlatego, że odtworzyliśmy informację zawartą w odwiecznym bycie nadrzędnym, w którym zawarta jest z kolei inna informacja, mówiąca o tym, że przy określonych działaniach możliwe jest złamanie prawa związanego z zamarzaniem wody w sposób utrzymywania jej w warunkach niskiej temperatury. Zatem złamane prawo natury należałoby tutaj wpisać w szereg rozmaitych informacji zawartych w bycie nadrzędnym.
2.2. W tym rozumowaniu wynika, iż wszelkie zjawiska, które mają się stać, są tylko odtwarzane na mocy zasady deterministycznej, która zawarta jest w bycie nadrzędnym.