[towarzyski.pelikan]

Owszem. Samooszukiwanie się jest oznaką słabości.

Może to mieć jakieś funkcje adaptacyjne, ale i tak silniejszy jest ten, kto potrafi żyć bez albo z minimalną liczbą mechanizmów obronnych.

Racjonaliści też dostrzegają wzorce, nie zganiają wszystkiego na przypadek, są po prostu bardziej ostrożni i krytyczni w postulowaniu związków przyczynowo-skutkowych.

Wg mnie w życiu trzeba tak robić, żeby się nie narobić, a zarobić. Mechanizm obronny do rozwiązanie ekonomiczne, na skróty. Można to porównać do chodzenia. Robimy to automatycznie. Kiedyś się nauczyliśmy chodzić i tak się już kręci. Nie musimy myśleć, stawiając kroki. Ten automatyzm jak i wszystkie inne tego typu szalenie nam ułatwiają życie. Osoba która pozbywa się mechanizmów obronnych jest jak człowiek, który pozbywa się automatyzmu chodzenia. Taki ktoś zawsze będzie w tyle. Zanim dojdzie tam gdzie ja (o ile dojdzie), ja już będę na drugim krańcu świata.

Sama umiejętność rozpoznawania mechanizmów adaptacyjnych może być bardzo pomocna, kiedy padamy ich ofiarą, przestają nam służyć, a zaczynają szkodzić (wpadamy w paranoje etc.), jednak głupotą byłoby się ich całkowicie pozbywać i robić sobie tym samym pod górkę. Bo w imię czego? W czym ma przejawiać się  ta rzekoma siła "zapierdalacza" dla zasady?