[Stoik]

Widmo krąży po Europie (i jej odnogach) - widmo sfrustrowanych prawiczków obwiniających za swe niepowodzenia wszystkich tylko nie siebie. A przynajmniej takie wrażenie można odnieść czytając politpoprawne definicje słówka "incel". W rzeczywistości są to rzecz jasna chłopcy (i tylko oni, bo samica jak zechce może się rozmnożyć zawsze - podstawy biologii), którym na loterii genowej się nie poszczęściło; płeć przeciwna podchodziła do nich jak pies do jeża i teraz sobie odreagowują kozaczeniem w necie. Czasem w świecie (najczęściej z bronią w ręku). Ich predykament może stanowić ciekawy punkt wyjścia do rozważań o post-1968 Zachodzie.

Rewolucja seksualna była równie lewacka co zamach Pavelića na Aleksandra I, czyli wcale. Po latach okazało się, że to przeszczepiona na grunt kulturowy logika kapitalizmu, wraz z jego swoistymi mitami pokroju teorii skapywania. Tam sama tylko obecność bogaczy miała w magiczny sposób podnosić stopę życiową dla każdego, tu: "wolna miłość" zastąpić purytanizm żeby każdy sobie pociupał. Wyszło nieco inaczej, tzn. rozwarstwienie społeczne w obu tych kwestiach rośnie. Ludzie dostają jakiegoś ataku wścieklizny na sam widok i dźwięk pojęcia "hipergamia", więc może nie będę go tu rozwijał. Dla chętnych gugiel.

Nikły sukces reprodukcyjny mężczyzn jest naturalny, tyle że w naturze taki samiec β pewnie i tak prędzej czy później ginął na polowaniu albo z głodu, nie musząc przez kilkadziesiąt lat słuchać słowotoku idiotów sugerujących wprost, że związki i intymność da się zastąpić jakimś hobby. A nawet jeśli nie, to i tak zasługujesz na samotność za swoją mizoginię, przegrańcu. "Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby" - głosił Koneczny. Nie wiem czy to prawda, ale z pewnością nie można być cywilizowanym i barbarzyńcą jednocześnie, bo kończy się to katastrofą, której zalążki już widzimy.