[Socjopapa]

Przeciwnie, zarządzaniem ryzykiem uszczerbku na zdrowiu jest tu jak najbardziej możliwe. Pisałem już o barierze finansowej, o możliwości odmówienia klientowi, być może zapomniałem o gumkach, ale dodam jeszcze chociażby ustanawianie zasad i określanie, na co klient może liczyć, a o czym może zapomnieć; do tego jest wszystko, co oferuje medycyna, od diagnostyki, po odpowiednie lekarstwa; a na koniec wspomnę o tym, że prostytutka też może bazować na stałych klientach.

Do pracy też nie musisz chodzić, nieprawdaż? Niewątpliwie ryzykiem zdrowotnym da się zarządzić w ten sposób, że można przestać być prostytutką albo zostać prostytutką "elitarną". Dziwne, że jakoś większość prostytutek tak nie robi...

O tym, że prostytucja może być windą do szybkiego uzbierania na mieszkanie lub inwestycję w poważny biznes  też pisałem.

Jaasne, praca na platformach wiertniczych czy jako drwal w Kanadzie też (a przynajmniej kiedyś tak było). W niczym nie zmienia to ryzyka, które jak widać dla co najmniej znacznej części zainteresowanych się ziszcza, skoro istnieją prostytutki w wieku już nie bardzo odpowiednim do tego typu usług.

No i pisałem również, że punkt trzeci jest w ogóle wątpliwy, bo o ile mówimy o prostytucji jako wyborze życiowym nie podejmowanym pod presją, to raczej jest on wtórny wobec zaburzeń w sferze intymnego życia prostytutki. 

Jasne. Żaden normalny facet (albo kobieta) nie będzie miał obiekcji, że jego/jej kobieta tego dnia obskoczyła 30 przyrodzeń, a i sama zainteresowana będzie niesamowicie zaangażowana przy 31 stosunku, tyle że nie za pieniądze. A depresje itp. to sobie prostytutki dla żartów wymyślają.

A tak zwyczajnie, testując zaufanie w związku, stwarzając okoliczności ułatwiające zdradę czy skłaniające do niej przez mogący doskwierać brak bliskości.

Piszesz o ryzykach dla związku, a nie o życiu intymnym. To nie to samo.

Twoje preferencje terminologiczne i tworzone na Twój własny użytek definicje regulujące nie interesują mnie.

A mnie Twoje.

Od kiedy to poglądy etyczne to prywatna sprawa?

Dla liberała - od zawsze.

I od kiedy coś uważanego za swoją sprawę ogłasza się wszem wobec bez troski o to, czy komuś zrobi się przykro?

Nie wiem, bo ja tego nie robię.

Albo masz poglądy etyczne, a wtedy nie są one Twoją sprawą

Oczywiście, że są. Lewaku.

albo masz jakąś swoją sprawę i bądź łaskaw nie zawracać nią innym głowy.

Nie zawracam nikomu głowy swoimi sprawami. Odpowiedziałem na pytanie, które się pojawiło i formułując odpowiedź nie wyzbędę się swoich przekonań etycznych, żeby jakiemuś lewaczkowi nie zrobiło się przykro.