[Żarłak]

Jeśli PiS mogłoby sobie pozwolić na odejście od swojego betonowego elektoratu to nie zdziwiłoby mnie uchwalenie przez nich ustawy o związkach partnerskich.

Ja tak, muszę tylko posprzątać partyzancką ziemiankę po dziadku w gęstym lesie.

Ja zakopałem Pepeszę. Trzeba się też samemu zadekować. Może uda się w Wallenroda pobawić, tylko jeszcze nie wybrałem ulubionej SSP.

Parodia państwa


Ewa Siedlecka
Sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i mąż hejterki Emilii, który – według jej słów i screenów z WhatsAppa – uczestniczył w stalkingu wobec sędziów, został w środę przywrócony do orzekania przez NSA. Powód: nie zostało wobec niego wszczęte postępowanie dyscyplinarne, a więc nie ma podstawy do podtrzymania zarządzenia prezesa WSA Wojciecha Mazura o odsunięciu go od obowiązków.

Sędzia Jerzy Chromicki, rzecznik dyscyplinarny przy NSA, wszczął pod koniec sierpnia postępowanie wyjaśniające wobec Szmydta, ale nie przekształciło się ono do tej pory w postępowanie przeciw niemu. Mimo że NSA, który w takich przypadkach działa jako sąd dyscyplinarny, musi się zająć decyzją prezesa WSA w ciągu miesiąca od jej wydania.

W tej sytuacji sędzia, który publicznie opowiadał o problemach psychicznych swojej żony, żeby ją zdyskredytować, który z powodu podejrzeń o uczestnictwo w hejterskiej grupie został usunięty z biura KRS, wróci do orzekania i będzie wydawał wyroki w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej.

Sędzia Szmydt zaprzecza swojemu udziałowi w hejterskiej grupie. Twierdzi, że nie ma na to żadnych dowodów prócz sfałszowanych screenów i słów jego żony, z którą się rozwodzi. Dokładnie to samo twierdzą pozostali sędziowie powiązani z „Kastą”: wszyscy są niewinni, nie ma dowodów.

I całkiem możliwe, że postawią na swoim. Bo prokuratura nie kiwnęła palcem, by zabezpieczyć dowody z ich nośników elektronicznych, milczy też na temat zawartości telefonu Emilii Szmydt, który to telefon zatrzymała w czerwcu w innej sprawie. Policja nie kiwnęła palcem, żeby zabezpieczyć urządzenia osób, których jako prześladujących wskazał w doniesieniu z lutego sędzia Waldemar Żurek.

Nie ma dowodów – nie ma sprawy Szmydta, nie ma sprawy „Kasty”.

Nie ma też sprawy szefa NIK Mariana Banasia o wynajmowanie kamienicy sutenerom i ukrywanie dochodów. CBA sprawdza jego oświadczenia majątkowe. A sprawdzi, kiedy sprawdzi. Zaś Komisja Etyki Poselskiej się Banasiem nie zajmie, bo Sejm jest zawieszony (ale Komisja Kontroli Państwowej jakoś się zebrała, żeby podjąć kuriozalną decyzję o odwołaniu zastępców Banasia i powołania jako p.o. Małgorzaty Motylow, prawniczki, członkini Kolegium Mik i bliskiej znajomej Marty Kaczyńskiej)

Całość przypomina mi nowelkę filmową, amerykańską chyba, o tym, jak żona wraca do domu i zastaje męża z kochanką w łóżku. Jest tak zdumiona i zdruzgotana, że nie może wykrztusić słowa. Stoi w drzwiach oniemiała, a w tym czasie kochanka szybko wyskakuje z łóżka, ubiera się i wychodzi. A mąż ścieli łóżko. Gdy żona odzyskuje głos i krzyczy: co to ma być? Kim jest ta kobieta? Mąż spokojnie pyta: jaka kobieta, kochanie?

Tylko że w sprawie „Kasty” czy Banasia chodzi o parodię państwa. I to wcale nie jest śmieszne.

https://siedlecka.blog.polityka.pl/2019/...a-panstwa/

---

Cztery lata niszczenia państwa. Ten plan zrodził się wcześniej


"Państwo prawa to instytucje i ludzie, ale także dużo więcej" Źródło: Adrianna Bochenek/Agencja Gazeta Próba postawienia woli polityka ponad prawem nastąpiła już za pierwszych rządów PiS. Wtedy Jarosław Kaczyński poczuł, że choć wygrał wybory, nie ma władzy absolutnej, bo na jego drodze staje prawo. Obecny atak PiS-u na praworządność nie wynika więc z chęci naprawy Rzeczpospolitej, ale z frustracji kogoś, kto nie mógł się pogodzić się z faktem, że nie wolno mu wszystkiego.

https://www.tvn24.pl/magazyn-tvn24/czter...j,236,4066


Z tej perspektywy działania PiS w ostatnich czterech latach należy postrzegać jako usuwanie kolejnych elementów ograniczających samowolę władzy politycznej. Najpierw było to praktyczne zlikwidowanie Trybunału Konstytucyjnego. Ktoś może zaprotestować i powiedzieć, że przecież Trybunał istnieje. Formalnie tak, ale jak uczy nas teoria praworządności, został on poddany procesowi "wydrążenia" (hollowing out), a więc pozbawienia rzeczywistej funkcji, mimo pozostawienia formy. Wydrążanie instytucji to sposób na pozbycie się jej przy uniknięciu oporu społecznego, jaki powodowałoby otwarte zlikwidowanie instytucji. Wydrążanie odbywa się najczęściej poprzez tzw. przeciętne powołania (mediocre appointments), a więc wybieranie do danej instytucji ludzi całkowicie lojalnych wobec władzy, najczęściej według zasady "bierny, mierny, ale wierny". Taka instytucja nie ogranicza w żaden sposób samowoli władzy, bo zamiast być jej recenzentem, jest jej przedłużeniem.