[ErgoProxy]

Tylko Chrystusa? I nic więcej? Jesteś pewien, że można kulturę Zachodu zredukować do tej jednej postaci, pomijając grecką filozofię i naukę, rzymskie prawo i parę pomniejszych dodatków do tego tygla kulturalnego?

Jestem zupełnie przekonany, że najstarsze wątki kultury okcydentalnej, odziedziczone po nieznanych kulturach oralnych, zogniskowały się w Sumerze. Cywilizacja Okcydentu ma bowiem to do siebie, że pełznie po powierzchni globu, zagarniając kolejne obszary, a stare niekiedy tracąc. Chiny z powodów geograficznych czegoś takiego nigdy nie robiły. Może zresztą dlatego zwyciężył tam konserwatywny tradycjonalizm; bo ewentualni wywrotowcy nie bardzo mieli gdzie emigrować, a zatem ideę transformacji ustroju i kultury trzeba było, w imię porządku w państwie, zdławić jako taką. No to ją zdławiono.

No właśnie z tym "żywe" to można wątpić.

No to właśnie zależy, Dopatrując się w Oriencie zmurszałej martwoty, należy konsekwentnie orzec to samo o chrześcijaństwie, bo u Was Prawda jest jedna i dawno już objawiona, i wymyślić jej na nowo się nie da. Chyba że się podżyruje adorację Pachamamy w przestzeni świętej.

Przeciwieństwem Konfucjusza nie jest sam Chrystus, ale generalnie typowo europejski rewolucjonizm. Europa co rusz wymyślała siebie na nowo, chwilowo żyjemy w kolejnej tego fazie, nawet jak nominalnie nawiązuje do przeszłości to zawsze ją przy okazji przenicuje i stworzy coś, czego nie było przedtem.

W tym sensie Mahomet był Europejczykiem, natomiast średniowiecze było europejskie tak sobie. Dlatego nie jestem zupełnie przekonany do takiej akurat definicji europejskości.

Chińska mentalność to zachowanie tradycji, a wszelkie rewolucje przychodziły z zewnątrz, czy to przez Mongołów, czy Mandżurów, czy to przez Marksa/Mao. Ale choćby nie wiem jak się starali, choćby nie wiem ile starych elit jak i szeregowych obywateli wybijali, na koniec asymilowali się z tym systemem. Do Chin pasuje wiele bardziej określenie stosowane czasem wobec Rosji: to stan umysłu.

Każda kultura to stan umysłu. Natomiast staje pytanie, czy trwanie to może już nie jest życie, bo życie winno być witalne, jak tego chcą sataniści. Otóż dla mnie jest to jałowe i poniekąd męczące: kulturowa gra w udawanie, że się żyje pełną piersią i czuje się radość z tego powodu - żeby nie być przegrywem. A tego chce i to wszystkim naokoło wciska Godbless America. I dlatego nie bardzo się lubię z aktualnym rdzeniem Okcydentu.

Jak Japonia miała sukcesy gospodarcze, była moda na myśli japońskie. Dziś podobnie jest z myślami chińskimi, ludzie zaczytują się kiepskimi przekładami Sun Tsu, no bo trzeba poznawać tę mentalność. Ja nie widzę w tymi niczego więcej nad modę, no ale mogę się mylić i do chińczyków przyszłość należy.

Gospodarka, panie, to dziwny twór z dziwnymi miernikami: otóż należy pomnażać dobra i usługi nawet jeżeli nie ma to najmniejszego sensu, bo wszystkie rzeki dawno już wybrukowane. W każdym razie takie są efekty reguł gry w ekonomię ustanowionych gdzie? ależ oczywiście, w Okcydencie. Jest w tym niejaki swąd obłędu, że nawet wypoczywać należy aktywnie, może dlatego, że wtedy trzeba komuś za coś zapłacić.

Nie sądzę, żeby Chiny myślały "organicznie"

To jest teza Dukaja, że myślą "organicznie".

one raczej myślą w innych perspektywach czasu. W końcu najstarsze (chyba) państwo świata to nie planuje na następny kwartał, lub nawet dekadę, ale w stuleciach. To Europejczycy specjalizują się w szybkich ekspansjach i jeszcze szybszych upadkach tych imperiów, od Aleksandra Wielkiego po Hitlera i Stalina. A w tym czasie Chiny stopniowo rozszerzają swoje obszary.

Ale to jest niejakie novum, że rozszerzają, bo epizod wielkiej floty eunucha Czeng He na stulecia pozostał właśnie epizodem. Dlatego te nitki orientalne są żywe również z Twojej perspektywy.

Obecnie starają się wypełnić próżnię powstałą po upadku kolonializmu w Afryce, de facto odbudowując go pod własną modłę. Równolegle od wewnątrz przejmują wpływy na Syberii, jeszcze rosyjskiej. Dopóki się da, nie będą atakowały frontalnie przeciwników silnych, więc bezpośrednia konfrontacja nam nie grozi. Ale za sto lat, kto wie, może na Uralu, granicy Federacji Europejskiej i Komunistycznego Cesarstwa Chin wybuchnie jakiś lokalny konflikt...

Federacja Europejska to jest coś takiego jak Rzplita Polsko-Litewsko-Moskiewska: co by to było, gdyby to wyszło. Natomiast Chiny chcą świata wielobiegunowego, a ponieważ europejski arystotłoch polityczny nie dorasta do roli samodzielnego bieguna, to czerwonym mandarynom pozostaje lokować nadzieje w Rosji. Może nawet do tej Rosji dopłacą.