[lumberjack]

1. Jaka znowu dopaminowa teoria szczęścia pod niczym takim się nie podpisałem.

Tak, ZaKotem fajnie zdef. szczęście

---

2. Twoje "dobrze mi z tym" jest niezależne od dopaminy, a moje "dobrze mi z tym" jako ogólne zadowolenie z życia już musi być z dopamina związane? Dlaczego?

Nie wiem.

Moje zadowolenie z życia też ma pewnie związek z tą dopaminą, a przykład, który podałem ma jedynie na celu pokazanie, że nie powinno się totalnie utożsamiać jednego od drugim, bo możemy dojść do absurdów.

Albo i nie absurdów. Może rzeczywiście szczęście to taki a nie inny poziom dopaminy przez długi czas utrzymujący się w mózgu i może rzeczywiście osoba, u której wywoła się środkami chemicznymi owo szczęście, będzie je cały czas odczuwała - nawet gdyby cały świat zewnętrzny walił jej się, jak Hiobowi, na głowę.

Tak jest chyba z ludźmi mocno już uzależnionymi od narkotyków manipulujących dopaminą - kokainą, MDMA, amfetaminą. Ważne jest, żeby być na haju i chuj z rodziną i ze światem; ze wszystkim, co się dzieje wokół.

Wadą tych narkotyków jest działanie krótkotrwałe i złe samopoczucie bez nich, ale jeśli tylko naukowcy stworzą coś bez efektów ubocznych, to będzie tak jak napisał Zakoteł:

Gdyby wynaleziono taką tabletkę, to w ciągu kilku pokoleń przetrwaliby tylko ci, których organizm byłby fizjologicznie odporny na jej działanie

---

4. Mistycy (czy to buddyjscy, czy inni) to najwięksi twardziele.

Najwięksi twardziele to polscy janusze biznesu. Daj tu do Polski B buddyjskiego mistyka, żeby firmę od zera poprowadził, to od razu mu pała zmięknie od tych wszystkich ZUSów, srusów, regulacji i kontroli