[ZaKotem]

Inna sprawa, że Chrystus też nie głosił swojej Ewangelii w okresie biedy, ale wręcz przeciwnie – w czasie gospodarczej hossy, gdy jego naród dokonywał wielkich inwestycji. Nie mówiąc już o tym, że potem chrześcijaństwo się kształtowało w państwie dobrobytu, gdzie obywatele dostawali chleb za darmo. Akurat w warstwie praktycznej chrześcijaństwo i buddyzm są bardzo podobne.

Jednak w Rzymie początkowo chrześcijaństwo wyznawały ludy podbite, kobiety i niewolnicy, wszyscy tacy, którzy za darmo dostawali co najwyżej w pysk. Dopiero po paru wiekach doszło do obywateli, a najpóźniej do arystokracji i... wolnych wieśniaków, od których słowo "paganus" zaczęło oznaczać niechrześcijan. Miało więc wyraźne objawy "idei wyzwoleńczej proletariatu". Na Wschodzie chyba była nieco odmienna sytuacja, skoro tam wcześniej wykształciły się praktyki ascetyczno-mistyczne, rzeczywiście zadziwiająco podobne do buddyjskich.