[Vanat]

To ja Cię faktycznie nie zrozumiałem...
Ty nie całkujesz wpływu innych (I) wynikającego z jakichś ograniczeń (L), ale całkujesz możliwości (dla niepoznaki nazwane ograniczeniami), na które to możliwości mają pozytywny lub negatywny wpływ inni (I)...

I chyba dalej nie rozumiesz, całkowane jest [latex]I[/latex], a później [latex]IF[/latex], ograniczenia są parametrem po którym bierzemy [latex]\sup[/latex].

Masz rację, nie rozumiem. Mam też coraz silniejsze przekonanie, że Ty także nie rozumiesz o co Ci chodzi (być może jakiś jasny przykład, przekonałby mnie, że wiesz o co ci chodzi?)

Mam też rosnące przekonanie, że nie rozumiesz w jakiej dyskusji bierzesz udział.
Dyskusję wywołała moja teza, że nie da się zmierzyć poziomu "obiektywnej wolności" tak jak chce to robić IEF, czyli orzec gdzie jest więcej wolności badając np. system prawny, organizacyjny czy cokolwiek innego niezależnego od subiektywnych odczuć ludzi.
W dyskusji z Tobą już wygrałem, bo przyznajesz, że faktycznie nie da się badać obiektywnych uwarunkowań wolności, i że konieczne jest badanie subiektywnych odczuć. Jedyne przy czym się jeszcze upierasz, to stwierdzenie że odczucia owe będą "intersubiektywne" w takim sensie, w jakim intersubiektywna jest cena ustalana przez rynek.
Nie wiem jak metaforę rynku chcesz zastosować do wolności, jak wyobrażasz sobie taki "rynek wolności" i jak miałaby wyglądać na nim jakakolwiek "wycenia" - tu także czekam na jasny przykład nie będący kolejną niejasną metaforą.

1. Jest sprzeczny z założeniem, że wolność to brakiem wpływu pięści podmiotu p' na nos podmiotu p, (zabicie członka mniejszości i uratowanie, dzięki tak pozyskanym organom do przeszczepu, życia 2 członków większości, podnosi ogólny poziom możliwości - czyli jak to nazywasz "wolności").

Odpowiedź na to była w poprzednim poście.

I odpowiedź Twoja brzmiała: "bo sobie założyłem, że tak nie jest".
Czy takie założenie ma jakikolwiek sens będę mógł ocenić gdy podasz jakikolwiek jasny przykład zastosowania takich założeń do mierzenia wolności. Jak na razie nie widzę możliwości by w Twoim modelu spełnione były Twoje wcześniejsze założenia, czyli: 
1) Wolność twojej pięści była ograniczana wolnością mojego nosa (żeby tak było musi być spełnione poczynione przez Ciebie założenie absolutnej równości, co oznacza, że wolność staje się tożsama z równością i tylko w sytuacji absolutnej równości jest możliwa) 
2) Napad z bronią w ręku był czymś zasadniczo różnym od sprzedaży leków (moim zdaniem Twój wzór nie potrafi odróżnić sytuacji, w której musisz mi zapłacić bym nie zrobił ci krzywdy, od sytuacji, w której musisz mi zapłacić bym ochronił cię przed krzywdą przeze mnie nie wywołaną - w obu sytuacjach ograniczenia wyglądają tak samo). 

2. Wzrost poziomu potencjalnej konsumpcji jest tożsamy ze wzrostem możliwości - czyli jak to nazywasz "wolności" (samo zwiększenie oferty w sklepach sprawia, że mam więcej możliwości, czyli "wolności").

Tak, więcej możliwości oznacza więcej wolności  

Tylko, że wzrost poziomu konsumpcji jest obiektywny, a ty chcesz go mierzyć jakoś intersubiektywnie. Nie rozumiem i Ty chyba także nie.
 

3. Nie ma sposobu by obiektywnie liczyć wartość jaką mają dla poszczególnych jednostek poszczególne "możliwości" (patrz niżej) 

To jest zarzut przeciwko każdemu pojęciu, które próbuje ująć jakiś fragment interakcji ludzi ze światem. Sam posługujesz się pojęciami jak równość, społeczna pożyteczność, sprawiedliwość, itd. tak, jakby było one dobrze zdefiniowane i mierzalne. Gdy zwracam Ci uwagę na to, że jesteś nieuczciwy w swoich podwójnych standardach, to po prostu urywasz wątek i udajesz, że zarzuty nigdy nie padły lub nie mają znaczenia.
Ustosunkujesz się jakoś do tej kwestii? Dlaczego ręka Ci nie nawet zadrgnie, gdy używasz w.w. pojęć, ale wolność  (w tym gospodarcza) powoduje u Ciebie wstrząs anafilaktyczny?

Ustosunkowywałem się już wielokrotnie, ale udajesz że nie słyszysz. Więc raz jeszcze:
Nie posługuję się terminami, o których wspominasz.

Jeśli używam takich terminów, to próbując antycypować Twoje poglądy, po to by następnie móc pokazać, że terminy takie są niedefiniowalne i niemierzalne. Ty cały czas uciekasz od przyznania, że wolność rozumiesz (i chcesz mierzyć) którymś z zaproponowanych przeze mnie zjawisk, więc odpuszczam nie mając ochoty wchodzić w kolejny jałowy spór na temat tego jak ja definiuje swoje wyobrażenie, na temat tego, jak ty mógłbyś rozumieć równość, społeczną pożyteczność czy sprawiedliwość.

Jedyny termin jakim ja się posługiwałem jest "władza" i za jego pomocą definiuję wolność.
Czy upieram się, że umiem zbudować obiektywny wskaźnik, mierzący poziom tak rozumianej wolności? Nie. Wprost uznałem takie zabiegi za bezsensowne.

- Jakie zachowania chcesz mierzyć (i dlaczego nie deklaracje samych badanych, w końcu też są zachowaniami)?

Nie chcę deklaracji, bo w deklaracjach mogą trafić się cwaniaczki jak Vanat, którym najbardziej w życiu wolność ogranicza czyjeś drapanie się po głowie, ale w rzeczywistości bardziej im doskwiera, gdy ktoś ich skroi na ulicy i idą z tym potem na policję, niż gdy ktoś się w ich obecności podrapie.

OK, przyjąłem - deklaracje nie. Więc powtórzę pytanie: jakie zachowania chcesz mierzyć? 
Moim zdaniem nie ma takich zachowań, które mógłbyś zmierzyć i orzec, czy osoba której, zachowania badasz, intesubiektywnie czuje się wolna, czy nie. 

- Jak masz zamiar wyznaczyć dla tych zachowań wspólny mianownik, by ich wartość móc sumować i porównywać?

Zbierając wystarczająco wiele zachowań i generalizując. Można też próbować wyliczać np. coś w rodzaju opportunity cost w razie wprowadzenia zakazu lub nie wprowadzenia zakazu i przyzwolenia na działania, które generalnie szkodzą wszystkim (jak np. rabunki).

Opportunity cost ale w jakiej walucie? Dolarach? Przystosowaniu? Poczucie szczęścia?
Tak na marginesie - jak to możliwe, że rabunki mają miejsce, skoro szkodzą wszystkim? Przypominam, że za sensowne i uzasadnione uznałeś założenie, że wszystkim szkodzą po równo.

No więc chyba jednak subiektywistą nie jesteś.
Wartość towarów i usług wyznaczana przez rynek jest jedynie wartością transakcji, a nie jakąś intersubiektywną wartością tych towarów i usług.
To, że salceson został sprzedany (i kupiony) za 20 zł nie sprawia, że w chwili transakcji, dla kogoś, kto salcesonu nie lubi, miał on wartość większą niż 0 zł. (...)

Nic innego nie potrzebuję. Nie próbuję wnikać w metafizyczny stosunek każdego człowieka do wartości salcesonu. Na rynku testujemy za ile jedni ludzie są gotowi salceson sprzedać (biorąc pod uwagę swoją pracę, surowce, które na produkcję poświęcili, wartość sentymentalną, itd., itp.) a za ile ktoś jest gotów kupić. Gdy dochodzi do wyboru, czy kupić salceson za X zł., czy nie, każdy osobiście dokona projekcji swojego wewnętrznego systemu wartości, w którym znajduje się ten salceson, na ten punkt rzeczywistości i kupi lub nie kupi. 

A w przypadku pomiaru wolności testujemy... no własnie co? Gdy dochodzi do wyboru... no właśnie czego? każdy osobiście dokona projekcji wewnętrznego systemu wartości w którym znajduje się... no własnie co? I wtedy zrobi... no właśnie co, lub no własnie co?

No i przypominam, że nawet po uzyskaniu odpowiedzi na te pytania, mierzymy nadal subiektywną (czy jak wolisz "intersubiektywną") wolność, a nie wolność obiektywną, tak jak chce tego wskaźnik IEF, który uznajesz za całkiem sensowny, mimo że "subiektywistą nie jesteś".

Ja się w Twoich poglądach kompletnie pogubiłem i dalece nie wierzę, że Ty rozumiesz o czym dyskutujesz i jaki sens mają Twoje argumenty.