[znaLezczyni]

Rodzaj męski to jest konstrukt gramatyczny, a nie część mojej tożsamości.

Bycie mężczyzną to część twojej tożsamości. Jesteś mężczyzną, więc jeśli ktoś nazwałby cię kierowniczką/ posłanką/ dyrektorką/ informatyczką/ programistką, to chyba coś zgrzytnęłoby ci i nie umiałbyś utożsamić się z przypisywanym ci pojęciem. Język zarówno opisuje rzeczywistość, jak i tworzy rzeczywistość. Ty nie chciałbyś być nazywany dyrektorką (to oczywiście moje przypuszczenie), ale kobiety nazywa się dyrektorami (mimo że od dawna istnieje żeńska forma słowa dyrektor).

Problem jest w tym, że jak ktoś mówi „premier”, to automatycznie wyobrażamy sobie siwowłosego pana z teczką. Użycie żeńskiej formy ma na celu złamanie pewnego stereotypu.

Tu się zasadniczo zgadzam, choć uważam, że złamanie stereotypu to tylko jeden z celów. Innym jest dostosowanie języka do potrzeb tożsamościowych kobiet.