[Fanuel]

Ale kto konkretnie tak napisał (że się nie da w ogóle)?

Gawain

Tutaj mamy wzorowy przykład, że zblazowana banda kawiorowych intelektualistów po europeistyce znająca "angilski" se na "angilski" przekłada problemy językowe, któe u nas nie występują. Durne dostawianie końcówki mówi w polskim z kim mamy do czynienia ale konieczne do niczego nie jest. W angielskim można się nie zorientować jak osoby nie ma w zdaniu. I stąd nowotwory w postaci kierowczyń, pedagożek czy chirurżek. Bo po angielsku formant dodać można dla uproszczenia a w polskim, bo tak robią w angielskim więc musowo.

Oczywiście, zdaniem mężczyzny może być do niczego, bo mężczyzn określa się rzeczownikami rodzaju męskiego, a nie każdy ma na tyle wrażliwości czy przenikliwości, żeby przejmować się tym, jak czuje się kobieta opisywana nie swoim rodzajem.
Skoro uważasz, że dostosowywanie rodzaju rzeczownika do osoby nie jest do niczego konieczne[/b], zacznę do ciebie/ o tobie pisać w rodzaju żeńskim. [/b]Bo jakie ma to znaczenie, czy byłeś/ jesteś studentem czy studentką, chirurżką czy chirurgiem. Masz się dostosować do tego, jak ktoś chce się do ciebie zwracać, nie ma znaczenia, czego ty chcesz, forumowy koleżanko Gawainie.
Z góry przepraszam, że czytanie ewentualnych moich wypowiedzi w kierunku/ o moderatorki Gawain może być przykre dla purystów językowych, ale to taki mały eksperymencik.
Najprawdopodobniej mój eksperymencik spłynie po interlokutorce, gdyż łatwo zignorować jedną osobę mylącą twój rodzaj. Gdyby tak większość zaczęła robić, kto wie, może Gawain lekko przesunąłby się (pójść dalej w przesunęłaby się?) z pozycji mizoginki w kierunki empatki.

No skoro ja według ZnaLezczyni mam uważać, że nie jest końcówkowanie konieczne do rozróżnienia płci, to per analogiam musi to oznaczać, że ZnaLezczyni uważa te końcówki za konieczność niezbywalną aby płeć wykazać.

Ale przecież pisałem, o co chodzi. Chodzi o to, żeby w świadomości społecznej istniała koncepcja kobiety wykonującej dany zawód.

Mnie się wydaje, że słysząc pedagog szkolny od razu i intuicyjnie myśli się o kobiecie mimo, że nijak nie licuje rodzaj z płcią. Więc czymkolwiek jest owa "społeczna świadomość" to nijak jej nie przeszkadza żaden dysonans, kobiety są skłonne wykonywać dany zawód to świadomość tego jest.

Naprawdę nie chodzi o nic zdrożnego, o żadne zniszczenie cywilizacji, spedalenie dzieci, zgwałcenie języka, itp. Zatem śmiej się zastanowić.

No się zastanawiam i dalej nie wiem po co tworzyć językowe potworki, skoro ani nie sprawią, że przybędzie czy ubędzie architektek czy profesor.

Widzisz, nie pamiętałem. Ale przecież nikt tutaj nie każe tak pisać, ani nawet nie sugeruje, żeby tak pisać.

No i per analogiam LumpenWolf/in nie stwarzał(a)by problemów z komunikacją gdyby tylko męskie miano obrać raczyło a używać czasowników z żeńskim rodzajnikiem. Bo przymiotnik nie jest tak istotny do wykazania kto zacz.

Rzadko. Ale czasem im się zdarzy np. wydrukować wizytówkę,

Która bez imienia jest do dupy a jak na razie ciężko o imiona obupłciowe w polskim a i w ogóle mało jest takich imion.

albo powiedzieć trzy zdania w czasie teraźniejszym i na tym zakończyć wypowiedź.

Pomijając przy tym płeć osoby o której mowa a osoba owa jest nieznana ludziom, do których się nadawca zwraca? Skrajnie rzadkie i wyjątkowe.

Ale jakoś to nie oni protestują. Ciekawe.

Jak to nie. Była swego czasu głośna sprawa języka neutralnego płciowo w PE.

https://wiadomosci.wp.pl/polska-wersja-s...rc01=6a4c8

Z cudownymi rozwiązaniami, wypisz-wymaluj zaczerpniętymi od martinowskich Nieskalanych. Nie wiedzieć czemu Osoby Prezesujące i tym podobne inicjatywy równające się nie przyjęły... I teraz jest kosmiczny rozgardiasz, bo niebinarne osoby z miejsca muszą tłumaczyć jak wolą być określane, a jako, że nieraz ciężko się zorientować jak wolą... No cóż, dola ich będzie ciężka dopóty nie wyrośnie dukajowo-zaimkowy świat.

W języku polskim niebinarność najczęściej wiąże się z wybraniem imienia neutralnego płciowo (np. Alex) i używaniem zaimków przypisanych płci przeciwnej do metrykalnej. Nie jest tak jednak zawsze. Niektóre osoby niebinarne używają języka neutralnego płciowo, omijając rodzaj, mówiąc np. ,,Moim miejscem urodzenia jest Białystok’’. Inne zaś używają nowych form językowych, na przykład: ,,byłom, jadłum”, czy ,,wzięło mi się’’.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne radzi, aby ,,they’’ w liczbie pojedynczej używać także, kiedy nie wiadomo, jak osoba się identyfikuje. Otworzyć się na niebinarność można jednak w prosty sposób również w języku polskim. Wystarczy po prostu pytać o preferowane zaimki i formy rodzajowe, czy unikać mówienia ,,Pan, Pani’’, zastępując je zwrotem ,,osoba’’.

Jeżeli mi wyłożysz na jakiej zasadzie przedmiot nieożywiony ma mieć płeć

No nie może (pomijam tutaj lalki i wtyczki). Ale to Ty twierdzileś, że forma czasownika określa płeć właśnie. Więc jak to jest? Dla przedmiotów ożywionych określa płeć, a dla nieożywionych określa rodzaj gramatyczny?[/quote]

Mea culpa, przecież kompletnie niezrozumiały jest komunikat, w którym odnosząc się do tematu rozmowy mówi się, że forma czasownika określa płeć podmiotu, (w przypadku tej rozmowy osoby), należałoby powiedzieć, że forma czasownika określa rodzaj jaki przypisany jest do osoby, która to osoba ma płeć odpowiadającą rodzajowi przypisanemu do formy czasownika

Aha. I jakoś tak przypadkiem nie zauważyłeś, że ja się do zdania znaLezczyni odniosłem krytycznie. I teraz Ty mi każesz tłumaczyć się z poglądów, które wprost określiłem jako błędne.

Chwilowo to ja się tłumaczę z tego co sądzę na dany temat a raczysz podnosić argumenty jakich użyłem w rozmowach z innymi użyszkodnikami, więc wywnioskowałem, że pytasz o to gdzie napisałem co sądzę. No to wskazałem.

To nie być znaczeniowo ułomny, ale gramatyczny ułomny i dlatego ja się nie podobać takie rzeczownik bez deklinacja.

Ale tylko nieliczny zawód jest bez deklinacji. I zawód jako taki w deklinowaniu wszystkiego naokoło wcale nie przeszkadza.

No była królową. Ale jednak przede wszystkim była królem.

Przede wszystkim królem to był Jagiełło. Jadwiga była heres - dziedziczką i jako taka obwołana królem czyli kimś kto miał możliwości działania jak król, żeby móc odziedziczyć tron bez obaw o podważanie ważności. De facto jednak wszędzie tytułowano ją królową, a już zwłaszcza po udanej koronacji.

Jadwiga – tytulatura, pieczęcie i herby
Tytulatura
Królewna węgierska i polska Jadwiga była określana w dokumentach jako Hedvigis filia regis Ungarie et Polonie. Po ostatecznym desygnowaniu Jadwigi przez Elżbietę Bośniaczkę na władczynię Polski królewnie przysługiwał tytuł heres Polonie (dziedziczka Polski)[9][10].

Po koronacji pełna tytulatura Jadwigi brzmiała: Hedvigis Dei gracia regina Polonie, necnon terrarum Cracovie, Sandomirie, Siradie, Lancicie, Cuiavie, Pomoranieque domina et heres (Jadwiga z Bożej łaski królowa Polski, a także pani i dziedziczka ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej i pomorskiej), a w wersji skróconej serenissima princeps domina Hedwiga regina Polonie lub Hedwigis regina Polonie.

No tak. A wszystkie te ewolucje przez polską i łacińską gramatykę zawierającą rodzaj gramatyczny.

A jakie tu widzisz ewolucje? Była i regina i królowa. Królem to ją obwołano w celach propagandowych. Królestwo Polskie miało króla czyli królową i wara obcym od tronu. Ona sama i środowisko spójnie nadawało miano królowej. No i dlatego mamy królową Jadwigę.

Ale ja się o granice obrony koniecznej nie pytałem, tylko właśnie o granice geograficzne.

A to widać wcale nie wspomniałem ani o państwach sąsiadujących i słowiańskich ogólnie. Pamięć widocznie nie ta.

Z cyklu „szalone teorie lingwistyczne Gawaina” – końcówka „-k” jest w języku polskim markerem mianownika.

Z cyklu "zefciu nie wie, co robić i przykrywa to wymyślaniem teorii na temat oponenta". W wyrazie ptak da się wyodrębnić jedynie rdzeń pta-, który jest podstawą dla całej rodziny wyrazów i tenże rdzeń się nie odmienia a występuje od ptaszyska do ptaszka.

a wyraz złożony jak psycholog ma za temat drugiego członu (-log)?

Natomiast słowo „róg” ma w temacie „ró”, czy „róg”?

Natomiast to -log w psycholog pochodzi od logos czyli samo w sobie już jest rdzeniem wyrazu obcego pochodzenia, strzelam zatem, że róg już jest rdzeniem wokół którego buduje się rodzinę wyrazu, więc analogia o kant dupy potłuc bo między logos a róg nie ma podobieństwa. Raz, że modyfikacji musi podlegać temat log, który jest transparentny i w przypadku słów zapożyczonych zawsze wskazuje na ich znaczenie i pochodzenie, dwa, że jednak logos to dwie sylaby a róg jedna.

I jak to się ma do słowa „rożek”?

Tak samo jak "rożka" do "psycholożki". Z jakiegoś powodu formy żeńskiej nie ma i tu i tu.

Chyba że akurat uczestniczy, bo język jest fuzyjny, a nie aglutynacyjny i temat ulega różnym modyfikacjom w różnych formach (zresztą nawet w aglutynacyjnych zdarza się, że temat się modyfikuje jakoś).

No właśnie. I w związku z tym kiedy należy dokonywać zmian w rdzeniach a kiedy nie? Bo naturalnie to jakoś tak się dzieje, że i psycholożek nie wyłoniono, i pedagożek i rożek też nie bardzo.

Temat żeńskich końcówek dla nazw zawodów jest polityczny. Są one promowane z przyczyn politycznych. I są one zwalczane z przyczyn politycznych. Tylko że promujący się do tego przyznają, a zwalczający rżną głupa.

Dobrze, ze mamy jasność. Tylko tak się dziwnie składa, że skoro grupa "reformistów" dąży do zmian a "konserwatystów" do zachowania status quo, to znaczy ni mniej ni więcej, tylko to, że ci sami konserwatyści mają te same cele od setek lat co najmniej, bo nijak nie pojawiały się żeńskie formya już zwłaszcza tam, gdzie ich budowa grozą krtań przejmowała. Ale to nie koniec. To znaczy, że konserwatywny nurt dziedziczy spuściznę polityczną od wielu pokoleń. Wszyscy od I RP przez II, PRL i III RP. Doprawdy fascynujące. A wszystko po to, aby tylko nie pozwolić na zaistnienie architektek, profesor czy innych wikinżek.

Ale przepraszam, jakie prawo logiki jest negowane?

Choćby dziwnie absurdalny upór w domaganiu się tworzenia końcówek kilku zawodów mimo, że ich brak nijak w komunikacji nie przeszkadza.

Gdyż?

Równie sensowna jest owa forma co wikinżka czy wrogini.

Ale jakich metafor? W jaki sposób polaryzacja światła jest metaforą dla kwestii językowych?

Stawianie kogoś w świetle spolaryzowanym ujemnie to barwne określenie odnoszące się do "oczerniania" czy stawiania w złym świetle. A jak wiadomo ujemna polaryzacja to oznaka przyporządkowania do męskiego, nie mogącego wydawać czyli dodawać do świata wartości dodanej, dodanej czyli płodnej, a płodnej jak matka ziemia, czyli rodzącej a więc kobiecej, a więc dodatniej!

Aha. Czyli jak nie będę nazywał Gawaina „debilem”, to jest to tworzenie sztucznego języka. Bo eliminuję słowo podważające cel polityczny jakim jest okazanie szacunku dla Gawaina.

Blisko ale nie całkiem. Jest to takie manipulowanie językiem, żeby słowa, których używa Gawain jakie by one nie były, nie były rozumiane przez ich sens tylko nacechowane ładunkiem emocjonalnym, mówiącym, że Gawain to debil, bo mówi tak jak zefciu ustalił, że nie wolno.

A jak nikt nie używa, to nie ma problemu.

Towarzyszu też już nikt nie mówi i nie ma problemu, po co jednak problem ma być? Ostatni problem z językiem trwał pół wieku i zaowocował socrealizmem. Jaki potworek teraz by się wylągł, strach zgadywać.

O tym właśnie piszę Bo fakty są takie, że może mieć szerokie spektrum od konserwatywno liberalnych po purytańskie, przez, po prostu liberalne, po skrajnie nacjonalistyczne.

Rzeczywiście istotą liberalizmu jest preskryptywizm językowy.[/quote]

A co stoi na przeszkodzie liberałowi? Przecież bycia za możliwością używania wielu form zamiast jednej nowej nie ma w sobie nic z przymusu?

A ma? Naprawdę czujesz, że ktoś Ci utrudnia komunikację?

Powoli tak. Poruszanie się po okołospołecznych tematach coraz częściej przypomina łażenie po kruchym lodzie, bo wmuszane są zmiany w neutralne dotąd słowa. Fakt, że w niedzielę jadłem Cycki Murzynki jest aktem prawie że perwersyjnego kanibalizmu mimo, że to tylko ciasto. No i coraz łatwiej wziąć i skrzywdzić kogoś zupełnie bez takiej intencji. Wystarczy zły zaimek, brak końcówki i już foch gotowy.

Ale komu wykazuje, tego już nie wiadomo.

A choćby ZnaLezczyni czy Zefciowi.

Aha – czyli Gawain wyjaśnia zefciowi, jakie to zefciu ma przekonania.

A przepraszam, niby zefciu tego nie czyni w stosunku do Gawaina?