[znaLezczyni]

zefciu napisał:

Bycie mężczyzną to część twojej tożsamości. Jesteś mężczyzną, więc jeśli ktoś nazwałby cię kierowniczką/ posłanką/ dyrektorką/ informatyczką/ programistką, to chyba coś zgrzytnęłoby ci i nie umiałbyś utożsamić się z przypisywanym ci pojęciem.

No tak. Ale jakbym był już przedszkolanką albo niańką, to nie tak bardzo. A jeszcze, jakbym był jedną z przedszkolanek albo nianiek i mówiono by o mnie jako o części zbiorowości, to już byłoby to zupełnie normalne.

Moim zdaniem gdybanie co byłoby gdyby nie ma sensu. Nie wiesz, co w takiej (trwającej latami) sytuacji myślałbyś/ czułbyś. Możesz snuć jedynie przypuszczenia, które w kontekście naszej rozmowy nie wnoszą zbyt wiele.

Język zarówno opisuje rzeczywistość, jak i tworzy rzeczywistość.

No i oczywiście. I o tym piszę właśnie. Ale to nie zmienia faktu, że sam fakt użycia rodzaju męskiego wobec kobiety jest uwłaczający, bo to jest „nie jej rodzaj”. Jak już mówiłem – nie identyfikuję się bardziej ze stołem, niż z półką; ani nie uważam nazwania mnie „osobą” za obrazę

Popraw mnie, jeśli się mylę, proszę, ale ja nigdzie nie pisałam o obrazie czy uwłaczaniu rodzaju męskiego. Pisałam o nieadekwatności.

Tu się zasadniczo zgadzam, choć uważam, że złamanie stereotypu to tylko jeden z celów. Innym jest dostosowanie języka do potrzeb tożsamościowych kobiet.

Ale to by znaczyło, że kobieta w Polsce ma jakąś inherentnie inną tożsamość, niż kobieta w Iranie, czy Gruzji. Że jakiś aspekt kobiecości jest dla tych ostatnich zupełnie niedostępny

Nie jestem w stanie do tego się odnieść. Nie znam gruzińskiego ani irańskiego, nie wiem, w jaki sposób język wpływa tam na kształtowanie się czyjejś tożsamości czy ogólnie na wzorce kulturowe.


ZaKotem napisał:

W każdym razie, do mnie możesz zwracać się w rodzaju żeńskim, gdyby z jakiegoś tajemniczego powodu sprawiło ci to przyjemność.

Nie wiem, dlaczego miałoby to sprawić mi przyjemność, więc nie, dziękuję, nie skorzystam - chyba że o to poprosisz. Do pelikana też pisałam w tym rodzaju, o który prosiła.
Powód ignorowania płci/ rodzaju męskiego u Gawaina nie jest też tajemniczy, wydawało mi się, że go wyjaśniłam. To mizoginia, niechęć do ludzi, ignorowanie czyichś próśb o uszanowanie wyboru ich nazewnictwa.

Gawain napisał:

Oczywiście, zdaniem mężczyzny może być do niczego, bo mężczyzn określa się rzeczownikami rodzaju męskiego,

Mężczyzn to się określa przede wszystkim czasownikami odmienionymi przez rodzaj z odpowiednią końcówką. Kobiety zresztą też. I to załatwia sprawę praktycznie w całości.

Sprawę załatwia po prostu powszechne dodawanie zwrotu "Pani" do nazwy zawodu nie odzwierciedla wcale rodzaju jaki ma określać. Dodatkowo odmiana osoby i nadawanie form osobowych czasownikom czy nazwom własnym w tym nazwiskom nie dość wyraźnie zaznacza płeć i uraża... No właśnie, co? Po polsku trzeba się starać, żeby płci i rodzaju nie zaznaczać w wypowiedziach. Ciekawi mnie jak osoby niebinarne będą się określać w tak niepostępowym języku...

Piszesz to z pozycji mężczyzny, oczywiste więc jest, że dla ciebie naturalna jest zgodność określeń ciebie z twoją płcią gramatyczną. Ja miałam nadzieję na - dla odmiany - odrobinę empatii, wrażliwości i wyobraźni u ciebie, próbę wyobrażenia sobie, jak to jest, kiedy tak nie jest.

Cytat:Z góry przepraszam, że czytanie ewentualnych moich wypowiedzi w kierunku/ o moderatorki Gawain może być przykre dla purystów językowych, ale to taki mały eksperymencik.

Nie eksperymencik tylko zwykłe wyzłośliwianie się, bo atakuję te sfery i pojęcia z którymi się utożsamiasz.  Zamiast merytorycznej dyskusji a nawet normalnej, przaśnej forumowej kłótni jest urażanie uczuć niereligijnych przeze mnie za co w odpowiedzi dostaję focha. Ździebko to dziecinne.

 
Wyzłośliwanie się? Nie widziałeś/ czytałeś mnie złośliwej - mogłoby być naprawdę złośliwie, biorąc pod uwagę twoją niechęć do ludzi i sposób pisania o nich.
Nie powiedziałabym, że atakujesz sfery i pojęcia, z którymi się utożsamiam. Gdybyś zaatakował, mogłaby z tego wyniknąć jakaś ciekawa potyczka słowna. Powiedziałabym za to, że szeroko prezentujesz szeroką ignorancję w zakresie cudzych potrzeb, w tym językowych.
I nie projektuj mi, proszę, focha na mnie - na fochy szkoda mi czasu i klawiatury.

Gawain napisał:

Pomijalność płci to problem w języku polskim wydumany.

Wydumany dla ciebie, bo twoja płeć gramatyczna jest zgodna z płcią, z którą się identyfikujesz. Brakuje ci zaś wymienionych wyżej przeze mnie cech, żeby zrozumieć, że +/- połowa ludzi posługujących się językiem polskim nie jest w takim szczęśliwym położeniu.


Jak napisałam wcześniej, język to żywy twór. Ciągle powstają nowe słowa, czasem zmienia się zakres znaczenia słów. Dzieje się tak, bo pojawiają się nowe zapotrzebowania. Część nowych słów umrze śmiercią naturalną, inne zmienią trochę znaczenie. Czasu/ rozwoju nie da się jednak zatrzymać, na pewno nie zrobi tego niechęć Gawaina (i jemu podobnych) do zmian. Pożyjemy, zobaczymy. Nie mam zamiaru nikogo zmuszać do używania żeńskich form (chyba że słownik uzna je za jedyne poprawne, wtedy na forum używanie innych potraktuję jako błąd). Wiem jednak, że jeśli sama takich form używam, to wpływam na to, jak będzie wyglądała przyszłość kobiet, nie tylko językowa.