[exeter]

apropos szalony, ponieważ nie wszyscy mają dostęp do internetowych artykułów zamieszczam jeden z nich w całości:

Marek Beylin

Z tą władzą nie da się już porozumieć. Żeby się cofnęła, trzeba ją przestraszyć
28 października 2020 | 11:27

2 ZDJĘCIA

PiS odrzucił wszelkie kalkulacje polityczne. Jakby uznał, że ponieważ nie da się już ludzi zwodzić, wystarczy pokazać im pięść.

Zobacz całe wystąpienie Jarosława Kaczyńskiego >>>

Słowo „szuria” w slangu młodszych pokoleń oznacza osoby, które tak zanurzyły się we własnych uprzedzeniach i teoriach spiskowych, że kompletnie straciły kontakt z rzeczywistością. I właśnie taką wielką szurią stał się PiS.
Partia Kaczyńskiego zawsze działała na granicy odlotu od rzeczywistości. Od lat spajają ją uprzedzenia i wiara w spiski. W PiS powszechnie i szczerze wierzy się, że kobieta to wybrakowany mężczyzna, więc potrzebuje silnej męskiej ręki, by w świecie panował ład. Zaś osoby LGBT+ to podludzie, których trzeba trzymać poza społeczeństem. Wierzą też w PiS, że lewacka Europa wraz z elgiebetowcami, feministkami, Żydami bądź masonami, bądź światową finansjerą (jest kilka wariantów tych przeświadczeń), chcą zniszczyć Polskę.
Jednak tym odlotom towarzyszyły do niedawna kalkulacje, wstrętne, lecz racjonalne. Wyklinanie praw kobiet, nagonki na LGBT+, mowa nienawiści skierowana przeciw migrantom, sędziom, nauczycielom, niepełnosprawnym czy lekarzom nie tylko służyły mobilizacji elektoratu. Przekonywały też, że PiS dba o ład w państwie, więc zwalcza „wichrzycieli”, szkodliwych dla wspólnoty.


Dopóki gospodarka jakoś się trzymała, a państwa nie paraliżował spektakularny kryzys, ta szemrana racjonalność bywała skuteczna. Ale pandemia, zwłaszcza jej obecna fala, wszystko zmieniła. Państwo się sypie, służba zdrowia zmierza ku zapaści, ludziom grożą utrata pracy i bankructwa.
PiS funduje społeczeństwu dopalacze gniewu
W takiej sytuacji nawet ciemna władza, która ma elementarny kontakt z rzeczywistością, stara się uspokajać nastroje. Szuria z PiS postąpiła odwrotnie: jedynie rozwściecza społeczeństwo, konsekwentnie fundując mu dopalacze gniewu. 

Najbardziej wkurzyło Polki i Polaków orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji, wydane wskutek nakazu Kaczyńskiego, choć takiemu zaostrzeniu prawa antyaborcyjnego sprzeciwia się nawet elektorat PiS. Ale szuria już wcześniej, poza wszelką racjonalnością, podsycała przeciw sobie nastroje. Ogłosiła, że służba zdrowia miałaby się świetnie, gdyby nie lenistwo lekarzy. Rugała nauczycieli, że zawodzą w nauczaniu online, bo przecież „system” i MEN świetnie działają. Proklamowała też ofensywę ideologiczną w szkołach i na uczelniach. Z programów nauczania chce usunąć „treści lewacko-liberalne”, czyli wolnościowe, emancypacyjne i promujące tolerancję. A nauki humanistyczne zamierza odciąć od obiegów europejskich; polska nauka „nie może kłaniać się Paryżowi czy Londynowi”.
Nie ma w tych posunięciach żadnych kalkulacji. Jest tylko wściekłe walenie w społeczeństwo. Jakby w PiS uznano, że ponieważ nie da się już ludzi zwodzić, wystarczy pokazać im pięść. Przymus i przemoc – dziś tylko takimi narzędziami polityki dysponuje PiS. Inne poszły w diabły.
Kto nie jest Napoleonem?! Ja?!
Według komentatorów Kaczyński uruchomił Trybunał i rozpoczął ideologiczną ofensywę w szkołach oraz na uczelniach, żeby spacyfikować ministra Ziobrę.Tyle że to najlepszy dowód odlotu od rzeczywistości. Bo jak umeblowaną trzeba mieć głowę, żeby doprowadzać naród do białej gorączki po to, by osłabić jednego kolegę gangstera?  

Skąd tak szybka w PiS utrata kontaktu z rzeczywistością? Do podstawowego wyposażenia każdej szurii należy przekonanie, że można dowolnie kształtować rzeczywistość. Tak też sądzi Kaczyński. I dotąd okoliczności mu sprzyjały. Tyle że w kryzysach taka wiara upodabnia się do cech klinicznych: mówicie mi, że nie jestem Napoleonem? Otóż jestem i wam to, łotry, udowodnię. Mogę wszystko.
Jednak gdy Napoleon Kaczyński „mogę wszystko” konfrontuje się z silniejszymi od siebie realiami, wpada w furię i staje się czystą szurią z odjętą możliwością kalkulowania.
Dlatego we wtorek Kaczyński uruchomił mechanizm wojny domowej. Wezwał swą partię i zwolenników do czynnej obrony kościołów. Czyli zażądał, by jego bojówki konfrontowały się z protestującymi. A jako usprawiedliwienie podał, że protesty mają  „zniszczyć Polskę, doprowadzić do triumfu sił, których władza zakończy historię narodu polskiego”. Zamiast uspokajać nastroje, poszedł w konfrontację, licząc na to, że zastraszy ludzi. Choć każdy wie, że tylko doda im wściekłości.

Z tych samych względów – przewagi realiów nad jego wolą - wcześniej Kaczyński zagroził zablokowaniem unijnego budżetu i funduszu ratunkowego, jeśli Unia wprowadzi zasadę „pieniądze za praworządność”. Dotąd Kaczyński uważał, że sprawnie zwodzi Unię, robiąc z grubsza, co chce. Gdy jednak Unia powiedziała „dość”, Kaczyńskiego stać tylko na wściekłość i walenie pięścią. Choć  72 proc. Polaków uważa, że wypłata pieniędzy z przyszłego budżetu Unii Europejskiej powinna zależeć od przestrzegania zasad praworządności w danym kraju (niedawny sondaż Kantar na zlecenie Parlamentu Europejskiego).
Dziś hasło „wypierdalać” jest przejawem politycznego realizmu
Owszem, szuria czasem łapie się za głowę, nieco przestraszona tym, co robi, ale się nie zmienia. Wciąż wierzy, że rzeczywistość ugnie się przed nią, już zaraz, wkrótce, może za miesiąc... I znów wali pięścią, sądząc, że kolejny konflikt odwróci uwagę od poprzednich. Szuria nie rozumie bowiem, że w kryzysach różne gniewy się kumulują, a nie neutralizują.
Toteż nie wiemy, jak pisowska szuria zachowa się w najbliższym czasie. Może się schować i przeczekiwać protesty. Może wprowadzić stan wojenny i represjonować protestujących. Albo rozpętać przemoc i zechcieć wojny domowej. Może przy tym szukać kolejnego pola konfliktu i uderzyć w dowolnie wytypowanego „wroga”: studentów, nauczycieli, media, opozycję, samorządy, Unię.
Jest jasne, że z szurią nie da się porozumiewać, można ją tylko zastraszać. Toteż powszechne w protestach hasło „wypierdalać” jest przejawem politycznego realizmu.
A opozycja, parlamentarna i samorządowa, powinna dziś przede wszystkim wspierać protesty i ich liderki. Bez grymasów i prób przejęcia reprezentacji gniewu. Powinna także szykować się kadrowo i programowo do wcześniejszych wyborów. Bo może do nich dojść szybciej, niż nam się zdaje.