[ZaKotem]

I jak połączyłeś to, co grupa uważa za normalność, ze średnią statystyczną? Mylisz proces (wyłonienie się jakichś zasad moralności) z opisem ilościowym efektów tego procesu. Stawiasz wóz przed koniem lub robisz błędne koło.

Moralność ustalają ci, co odnieśli sukces rozrodczy i stali się większością, oraz ci, którzy odnieśli sukces społeczny i zostali elitą. A więc ich zachowania, z definicji moralne, to takie, które statystycznie dobrze wpływają na rozrodczość lub pozycję społeczną (a optymalnie na jedno i drugie).

Jak to nie? Spanie to taka krótka śmierć. Z drugiej strony trudno powiedzieć, że jej doświadczamy, co najwyżej stwierdzamy zagadkową dziurę w pamięci. Więc nawet ze zdolnością do abstrahowania czucia śmierci nie ma.

No nie ma. Natomiast może być czucie strachu przed śmiercią, wynikłe z myślenia o tym.

No ale jeśli będziemy stosować tę zasadę bezwzględnie, to powinniśmy wyjmować ryby z wody, bo dla mnie zanurzenie godzinami w zimnej wodzie byłoby niemiłe.

Niezłośliwie głupia interpretacja tej zasady mówi, że należy przejmować się dobrostanem innych. W przypadku ryb byłoby to pewnie niewyciąganie ich z wody, bo im to szkodzi.

A skąd wiemy, że tego nie lubią?

No nie skarżył, ale też nie chwalił. Stwierdziłeś, że stan zmarłego jest nieoznaczony i wobec tego nie wiadomo, czy mu lepiej, czy gorzej, a teraz nagle wiemy, bo się nie skarżył. Nie możesz zjeść ciastka i mieć ciastko.
Albo jest nieoznaczony i nie mówimy o dobrostanie trupów, albo "skoro się nie skarżył, to nie jest mu gorzej", ale wtedy zastrzegam sobie prawo również innych porównań, np. "dotychczas chwalił swój stan, a teraz przestał". Bądź ZaKocie konsekwentny

No staram się. Oba wyrażenia są poprawne. Przecież ja nie twierdzę, że stan trupa polepszył się na skutek śmierci.

Wtedy zaczynamy mierzyć wartość moralną ludzi ich strachem. Paranoicy, najbardziej wystraszeni, choćby z zupełnie idiotycznych powodów, mają wtedy największą wartość. Ludzie nie mają większej wartości ani nie tracą "obiektywnie" niczego z powodu strachu przed 5G lub chemtrailsami, o ile nie popycha ich to działań, które im szkodzą.
Też sądzę, że wartość należy m.in. wyciągać z wewnętrznych przeżyć, ale strach i stres nie są tutaj najlepszym kandydatem.

Ale ja w ogóle odnawiam sensu wyrażeniu "wartość człowieka". Wartość może mieć najwyżej niewolnik, wolny człowiek jest bezwartościowy. Etyki nie opieram na wartości człowieka, tylko na jego uczuciach. Jeśli ktoś boi się 5g, to stawianie mu anteny pod nosem jest dla niego obiektywną krzywdą. Ponieważ jednak taki człowiek nie jest ani większością, ani elitą, krzywdzenie go jest moralne.

No ale ja właśnie cały czas twierdzę, że nie warto porównywać. Czyli nie ma sensu wyrażenie, że martwy ma gorzej, niż żywy. Ani też, że ma lepiej, rzecz jasna.

Wręcz przeciwnie, na tym przecież zasadza się Twoje rozumowanie, że trupy mają niegorzej Nieoznaczoność stanu trupa to miecz obosieczny.

Nawet jeśli uda Ci się to jakoś połatać (w to wątpię), to może i będzie to spójne, ale mało intuicyjne. Można pewnie nawet tu użyć Twojego własnego kryterium - ludzie statystycznie częściej wolą żyć, niż nie żyć, i postrzegają swoją potencjalną śmierć jako szkodę dla siebie, tylko nie wiem, czy ktoś taką śmieszną i jednocześnie reprezentatywną ankietę ktoś kiedykolwiek zrobił Jeśli Ty też takiej nie znasz, to idę za swoją intuicją i polegam na tej próbce (niereprezentatywnej), którą znam.

Nie widzę powodu, aby temu zaprzeczać. Ludzie zazwyczaj tak mają. Wynika to jednak z ludzkiej zdolności do abstrakcji, która odróżnia ludzi od innych zwierząt. Twierdzenie, że kura woli żyć, niż nie żyć na podstawie tego, że ludzie tak wolą, jest antropomorfizacją.