[dammy]

Kurde, dlaczego? Przecież pieniądz mający oparcie w złocie jest bardziej prawdziwie wartościowy niż pieniądz fiducjarny.

Mało, że nieunikniona deflacja w przypadku pieniądza opartego na parytecie Au była niekorzystna podczas wielkiego kryzysu to jeszcze w zasadzie parytet uniemożliwiał mocarstwom skuteczną rywalizację walutową w okresie międzywojennym.

"Wielki Kryzys z 1929 roku „rozlał” się na Europę w 1931 roku kiedy to upadek największego austriackiego banku Creditanstalt (założonego przez Rothschildów) spowodował poważne kłopoty i bankructwa w systemie niemieckim, szwajcarskim, węgierskim, polskim, francuskim i krajach wchodzących w skład Imperium Brytyjskiego. Ludzie rozpoczęli masowo wycofywać pieniądze z banków i kupować złoto. Francuzi będąc nieufni wobec Brytyjczyków zażądali wycofania swojej części depozytu w złocie z Banku Anglii. Brytyjczycy stanowczo odmówili, mówiąc że nie mają złota w skarbcu i zrywają ze standardem złota w maju 1931 roku.

Po Wielkim Kryzysie długi wobec USA zostały częściowo anulowane co w konsekwencji wiązało się z ograniczeniem zasięgu i siły wpływu dolara na inne kraje. Funt brytyjski porzucając parytet złota ożywił gospodarkę i wykorzystał rozległe terytorium Imperium Brytyjskiego, które to panowało nadal kontrolowało morskie szlaki handlowe, posiadało ogromną bazę surowcową oraz rynki zbytu.

W 1932 roku podczas Konferencji w Ottawie został wprowadzony „System Korzyści Imperialnych”, który obniżał stawki podatkowe (lub z nich zwalniał) kraje które posługiwały się funtem. W stosunku krajów spoza „bloku szterlinga” stosowano podwyższone cła importowe. Silna dewaluacja funta, pozbycie się powiązania ze złotem (i dolarem) pozwoliło na prowadzenie strategicznej wojny handlowej ze Stanami Zjednoczonymi, które to znalazły się w recesji gospodarczej.

Niezależny funt otoczył dolara, który był w defensywie."
https://historycznyambasador.com/2017/10...um-dolara/

I jeszcze:
"13 maja 1925 roku rząd, w którym zasiadał Wilson Churchill przegłosował Gold Standard Act w celu obrony dominującej pozycji i siły funta brytyjskiego. Konsekwencją tego działania było usztywnienie kursu szterlinga. Eksport i konkurencyjność przemysłu Wielkiej Brytanii jeszcze bardziej malały. Gospodarka weszła w stan recesji, rosło bezrobocie (do 18%), niezadowolenie społeczne objawiało się strajkami, a także rosły koszty utrzymania brytyjskiej dominacji na oceanach." tamże