[bert04]

Nie jestem religioznawcą ale to jest co pamiętam z wywiadu z jakimś. I wydaje mi się to całkiem logiczne.

Bycie religionznawcą nie chroni od mieszania własnych uprzedzeń z kwestiami naukowymi. Podobnie jak bycie politologiem nie chroni od mieszania sympatii partyjnych z analizami.

Co nie znaczy że mogą istnieć odstępstwa od tej reguły.  Jakkolwiek statystycznie to właśnie wielkie religie monoteistyczne będą krzewić swoją wiarę bo idea jednego Boga wymaga eliminacji pozostałych z założenia.

I znowu popełniasz błąd utożsamiając definicję monoteizmu z pewnymi najbardziej znanymi (chrześcijaństwo i islam) pomijając całą serię pomniejszych wymienianych wyżej przez zefcia. Gdybyś porównał je, znalazłbyś pewne znaczące różnice. Druga sprawa to ignorujesz wzajemne związki religii i państwa. Mówi się wręcz o państwowotwórczej roli religii. I jako taka religia może być motorem, narzędziem czy pretekstem wojen w mniejszym lub większym stopniu religijnym. No i po trzecie, niejako podsumowując powyższe, zastanów się nad jednym: dlaczego chrześcijanie, wyznawcy monoteizmu, byli przez pierwsze wieki istnienia prześladowani przez Rzymian, wyznawców politeizmu? Dlaczego właśnie idea jednego Boga sprawiała, że władze imperium chciały się pozbyć tejże grupy? podpowiedzi znajdziesz powyżej.

Te święte wojny to poza nazwą nie miały nic wspólnego z krzewieniem wiary.

Natomiast krzewienie swojej kultury przez Rzymian to już zupełnie inny temat.

Taką wymówkę możesz znaleźć dla każdej wojny religijnej, każdej krucjaty, każdej konkwisty. Nawet jako chrześcijanin nie mogę odmówić racji, że religia pełniła znaczącą rolę w tych wydarzeniach. Natomiast błędem jest odmienne traktowanie tak politeizmów jak i ateizmów walczących z (innymi) religiami. Różnice między IV świętą wojną Filipa Macedońskiego, rekonkwistą Hiszpanii czy zajęciem Tybetu przez Chiny Mao istnieją, ale nie należy ignorować podobieństw temu towarzyszących. Byłoby to przykładaniem dwóch różnych miar.