[geranium]

Chcialabym wiedzieć  skąd to wrażenie. 

(...)

Niemoralny ateizm

Może z powodu takich linków jak ten powyższy? Może z powodu, że w dyskusjach okołorełligijnych zajmujesz podobne pozycje, jak katolicy z forum o tej samej nazwie, o którym wspominałem wyżej?  Jeżeli gdzieś prezentowałaś stanowiska ateistyczne, to musiałem przeoczyć. Także w tematach politycznych wychodziło mi stanowisko tożsame nie tylko z wierzącymi, ale z ich pewną specyficzną konserwatywną grupą. I nie, nie robiłem żadnej listy. I tak, wiem, na tym forum dochodziło już do zmian światopoglądowych, w obie strony, mogłaś być jedną z osób "na krawędzi". Niemniej wrażenie było jakie było, i w sumie nadal jest.

Jestem wychowana bez religii. Jeżeli  mam o niej jakieś  blade pojęcie to wynika to z tego, że  żyję  w Polsce oraz, że będąc z dala od kościoła przeżywałam różne "traumy", miedzy innymi czułam  się  bardzo wyalienowana. Moje postępowanie bardzo często  było  postrzegane przez pryzmat mego ateizmu.  Mój  światopogląd  budził bardzo często  niezrozumienie.
Nie otrzymałam  gotowych formułek określających  jak mam żyć. 

Mam przez to rozumieć, że kradłaś, zdradzałaś i oszukiwałaś? A jeżeli nikogo nie zabiłaś, to przez brak okazji, nie przez jakieś opory? Załóżmy że mówisz prawdę i że jesteś przykładem takiej właśnie ateistki wychowanej bez "gotowców": ile praw złamałaś? Ile nakazów moralnych nie objętych kodeksem karnym, gdzie nie można postulować strachu przed policją?

Tego typu pytania jak te z interii jednak sprawiają,  że muszę zastanowić się  nad źródłem  wartości , które kierują  moim postepowaniem. Jednak nie po to aby przekonywać  kogokolwiek do ateizmu. 
Dlaczego ateizm komuś  wadzi, dlaczego postrzegany jest jako źródło  zła.  Myślę,  że  warto się  nad tym zastanowić.

Dlaczego jako hipotetyczna ateistka chcesz się zastanawiać nad problemami ludzi religijnych z Tobą? Pozwolę sobie na ostre porównanie, ale to trochę tak, jakby murzyn w USA, zwany afroamerykaninem, zajmował się problemami ludzi z uprzedzeniami co do tzw. czarnej rasy, zwanych potocznie rasistami. I tak, właśnie takie myśli wtykane przy różnych okazjach składają się na to wrażenie, że w tym porównaniu nie jesteś po stronie murzynów.

"„Historia współczesności jest (...) poszukiwaniem Bożego wicekróla. Rozum, przyroda, Geist, kultura, sztuka, wzniosłość, naród, państwo, Byt, społeczeństwo, istnienie, siła życiowa i stosunki osobiste, wszystkie te rzeczy działały okresowo jako formy wypartej boskości" – wskazuje brytyjski filozof i krytyk literacki Terry Eagleton.

To poszukiwanie jest całkowicie zrozumiałe. Człowiek jest istotą z natury religijną i jeśli wyrzuci się z jego myślenia Boskość, sferę sacrum, to coś ją będzie musiało zastąpić. Wieki XIX i XX pokazały niestety niezwykle mocno, że zazwyczaj to coś jest o wiele gorsze niż sacrum, a wierność temu czemuś, nawet jeśli samo w sobie jest dobre, prowadzi wyłącznie do zła. Dlaczego tak jest? Chrześcijanie (podobnie zresztą jak ortodoksyjni żydzi) nie mają większych wątpliwości: bałwochwalstwo, czyli cześć oddawana bałwanom (temu, co nie jest Bogiem, a zajmuje Jego miejsce), zawsze prowadzić musi do zła."

Takie jest myślenie  wielu wierzących. Być  może  i Twoje.

---

Takie mocne wrażenie mam, i tyle.

Ok. To jest wlaśnie ciekawe, bo za komuny (tak zwanej) ateista był  być może  wychowywany podobnie jak katolik. Oczywiscie pomijając "otoczkę religijna" . Na przykładzie aborcji w zasadzie i katolicy i niewierzący nie uwazali, że aborcja jest ok. (Skrót myślowy). Nikt też nie zajmował się takimi problemami jak eutanazja.
O stosunku do seksu nie muszę  chyba opowiadać-Wisłocka była  objawieniem. 
Przemiany obyczajowe, otwarcie na zachód być  może sprawiły,  że  wychowanie w rodzinach ortodoksyjnie religijnych znacznie może  się  rożnić teraz,  od wychowania w rodzinach "bezbożników".
Byla tak zwana moralność  socjalistyczna. Jaki to był  kanon...? To spróbuję  w następnym poście.  

Dlaczego zajmuje sie rasistami, ksenofobami, itp itd 
Chce wniknąć w ich sposób  myślenia.  
Chcę  zrozumieć ich punkt widzenia. Może otworzy się  coś  nowego...

Poza tym wokół  mnie nie ma w realu ateistów.  Muszę wiec fraternizować się  z katolikami. 

To wymaga pewnego otwarcia na ich sposób  myślenia. Nawet wczuwania się.