[Papilucas]

Takie stanowisko można zająć od strony krytyki religii. Można też zająć stanowisko, że ten Bóg był zawsze Absolutem, ale tylko jednemu plemieniu (hint: wybranemu) objawił się pełniej niż innym. Można przypomnieć, że przed przyjściem Jezusa (albo w okolicach jego nauczania) pojęcie Absolutu już weszło do myśli judaistycznej, a myśl, że Bóg może mieć więcej "autonomicznych" aspektów niż jeden istniała też już w ich teologii. Liczba nie była ustalona (widziałem tezy, że dochodzili do sześciu takich aspektów) no i pojęcia "trójca" i "hipostaza" są późniejsze, ale to wszystko była stopniowa przemiana na bazie tej właśnie małej, żeby nie powiedzieć, prowincjonalnej religii.

No to uznając, że Absolut może ujawniać się pod imieniem jakim tylko chce, możemy uznać, że wcześniej objawił się Echnatonowi pod imieniem Aton; albo, gdyby Aurelian rządził dłużej, to w Europie zamiast chrześcijaństwa religią panującą był by kult Sol Invictus. Faktem jest to, że historię piszą zwycięzcy, dlatego możesz uważać, że Absolut wywodzi się od Jahwe, ale sam wiesz, że chrześcijaństwo to nie jest czysta ,,córka'' judaizmu, że ma wpływy grecko-rzymskiej filozofii a nawet religii (choć niewielkie). Można się pobawić w to, że Absolut objawiał się i jako Jahwe i jako Zeus/Jowisz, jest Absolutem, wolno mu.

Wracając do św. Pawła, zauważył on, że ludzie mimo odmiennych religii mogą mieć podobny do żydowskiego system etyczny. Nazwał to jak nazwał, nie chce mi się powtarzać, ja tylko przeniosłem to na ludzi opuszczających ramy religii.

Jak napisałeś wracając do Pawła to on oczywiście patrzył z perspektywy żydowskiej, a może wszystkie ,,rozsądne'' systemy etyczne są względem siebie podobne, bo ludzie są jednym gatunkiem, w tymże gatunku nie ma za dużo różnic, jak by chcieli niektórzy rasiści, to i ich systemy etyczne nie różnią się od siebie bardzo skrajnie. Dla mnie etyczny system żydowski nigdy nie był wyjątkowy.

To "źródło etyczne"* ma dwa efekty, indywidualny i ogólny. Efekt indywidualny jest taki jak wyżej, w każdej z tych religii odnajdziesz ludzi, którzy nie składali ofiar z jeńców wojennych czy, jak w przypadku Baala / Molocha, z dzieci, którzy szanowali zwierzęta jako braci, którzy rezygnowali z przemocy. (...) (*zdaję sobie sprawę, że to "źródło etyczne" nie musi być szukane w Bogu, niemniej jest to jedna opcji) 

Przypuszczam, że wraz z rozwojem cywilizacji, zaczęto uznawać całkowicie racjonalnie, iż ofiary ludzkie można zastępować zwierzęcymi, ale nie z litości, lecz z pragmatyzmu; (bo jeniec wojenny może być niewolnikiem, dziecko da się wychować na kogoś korzystnego dla społeczeństwa). 

Ten, na serio myślisz, że z takim mindsetem jaki tu przedstawiam jestem jednym z tych, dla których najważniejsze jest "odstawianie szopki"? Może trochę poznaj interlokutora, zanim wyjdziesz z takimi <tu wstawić jakąś wulgarną metaforę> propozycjami.

No ja przed rejestracją na Ateistę długo czytywałem inne fora, gdzie występowałeś chyba Ty, bo miałeś taki sam nick [ciach — to już się ociera o doxxing] Tylko to było przed kilu laty, mógł ci się zmienić światopogląd. Dlatego pytałem.

Chrześcijaństwo to nie jest jakaś Yoga, którą można praktywkować bez uznawania treści a samo chodzenie do kościoła ma może pewien efekt socjalny, ale nie przesadzajmy, to nie dla mnie. Bliżej zawsze był mi "wierzący niepraktykujący" niż postawa części społeczeństwa "praktykujący, niewierzący".

Chodzenie do kościoła, ma dla chodzących potężny efekt socjalny, zwiększany przez tak proste gesty jak chociażby ,,gest pokoju'', procesja BC też jest tego przykładem.

Niestety, dla społecznego wizerunku społeczności katolickiej, ,,praktykujący niewierzący'' jest autentyczniejszy, bo się ,,uwidacznia'', a nie siedzisz mu w głowie, nie wiesz czy naprawdę wierzy, czy tylko praktykuje.