[Sebrian]

Myślę, że powinniśmy przestać patrzeć na zwycięstwo którejkolwiek ze stron jednowymiarowo. Tak jak cele danej operacji tworzą piramidkę od strategicznego po cząstkowe, tak samo należy mówić o zwycięstwach. W tym kontekście Rosja przegrała znacznie więcej niż wygrała:
- Nie osiągnęli celu strategicznego, czyli przeprowadzenia błyskawicznej "operacji specjalnej" z zainstalowaniem marionetkowego rządu w Kijowie. To jest porażka strategiczna militarnie i politycznie.
- Właściwie nie osiągnęli (jeszcze) celu minimalnego czyli pełnej kontroli nad Donbasem.
- W związku z powyższym: dotychczasowe osiągnięcia zostały przez nich okupione stratami znacznie przekraczającymi korzyści.
- "Wyzwolone" tereny to gruzowisko z partyzancko nastawioną ludnością. To prawda, Ukraina traci terytorium, infrastrukturę, krwawi gospodarka. Ale jednocześnie Rosja bierze sobie pacjenta w stanie agonalnym, któremu zwykła kroplówka nie wystarczy.
- A propos kroplówek: Zachód, nawet jeśli zmęczy się już wojną i przestanie wspierać Ukrainę militarnie, to nie przestanie jej wspierać humanitarnie. Kiedy ten konflikt wreszcie się zakończy w Ukrainę zostaną wpompowane ogromne pieniądze na obudowę. Zachód potraktuje to jako inwestycję i pole popisu dla swoich firm.
- Ukraińcy po tej wojnie zrobią kolejny, ogromny krok w stronę Zachodu. Nie tylko przekonując część przywódców i niemałą część tamtejszego społeczeństwa do własnych aspiracji, ale też wspomniana odbudowa odbywać się będzie "po zachodniemu". Choć Ukraina poczyniła sporo modernizacji, to wciąż gros tamtejszej infrastruktury - drogowej, energetycznej, ciepłowniczej - pamiętała czasy ZSRR. Może to zabrzmi brutalnie i nieludzko, ale po tej wojnie stan ich dróg, budynków czy kluczowych sieci osiągnie poziom, w który nikt by przecież na prędce nie inwestował.
- Ukraina odskoczy też militarnie w stosunku do poziomu sprzed wojny. Nikt z nich nie będzie szczędził środków na zbrojenia mając za miedzą tak pojebanego sąsiada. Skoro dzisiaj procentuje doświadczenie z walk po 2014r., to obecna wojna wykuje z nich jeszcze lepszych żołnierzy. No i po takim "treningu" na NATO-wskim sprzęcie nikt nie będzie się bał by im go powierzyć.

Tymczasem Rosja pozostanie z:
- powybijanymi zębami w postaci przetrzebionego sprzętu, którego ot tak sobie nie odbudują;
- gospodarką, na której pełny potencjał sankcji tak naprawdę dopiero się odbije;
- zjebanym na wieki wieków PR-em (ten nigdy nie był kryształowy, ale teraz z agresywnego po wódzie wujaszka wyszedł chory sadysta);
- tragiczną demografią;
- Europą, która teraz na pewno nie zejdzie ze ścieżki transformacji energetycznej, w tym - mam nadzieję - odrodzenia atomu;
- zachwianą pozycją hegemona, co mogą wykorzystać dotychczas stłamszeni sąsiedzi (już to widać w postaci wiercących się "stanów" - z Kazachstanem na czele)
- skonsolidowanym i powiększonym NATO.

Pytanie, czy w obliczu tego wszystkiego (a raczej nie są to pobożne życzenia, lecz fakty i wielce prawdopodobne konsekwencje) Rosja będzie mogła sobie pozwolić na dalsze hasanie z szabelką. Odnoszę wręcz wrażenie, że ta wojna to poniekąd zagrywka va banque - bo teraz jeszcze idzie na tej wojnie, mimo wszystko, coś zyskać. Za 30 lat, z zieloną Europą i jeszcze bardziej napompownymi Chinami Rosja zaczęłaby najzwyczajniej usychać.

PS: nie upatruję też pójścia drogą Iranu, bo jednak Iran znajduje się w zupełnie innym położeniu gepolitycznym.

EDIT: podlinkuję ciekawy artykuł: https://www.onet.pl/informacje/onetkielc...p,79cfc278 - natrafiłem na niego już po napisaniu tego posta, a dr Sokała podnosi podobne argumenty. Swoją drogą - jedną z moich życiowych dewiz jest ta, iż cierpliwość popłaca. I jeśli mam się czegoś najbardziej bać, to właśnie braku tejże.