[lumberjack]

Sam mam nieraz takie myśli, ale ja u siebie zauważam, że dla mego dobra lepiej nie skupiać się na różnych złych rzeczach wokół. Zauważyłem u siebie, że z powodu rozpamiętywania różnych okropności nabrałem pewnej zdegustowanej i buntowniczej awersji do życia - awersji skutkującej tym, że nieraz niezbyt chciało mi się działać wśród ludzi, a wolałem sobie gdzieś się kryć na uboczu.

Ja tam nie mam awersji do samego życia tylko do tego co mnie w nim mocno wkurza.

A jak człowieka odpycha od życia, to taki człek nie spełni swego pełnego potencjału dla dobra ogółu.

Oj tam oj tam. Primum non nocere. A jak już robisz coś więcej niż to to już jest dobrze.

Stąd lepiej się skupiać na dobrych przejawach człowieczeństwa, by mieć morale dostateczne do życiowej walki.

Zależy jaki kto ma charakter. Mnie ludzkość i świat nie zniechęca do życiowej walki. Jestem zwykłym Polakiem marudą. lubię se ponarzekać, a potem dalej robić swoje.

Mam skończony czas w życiu, w świecie wokół są przejawy geniuszu np. w książkach, a ja mam moją cenną, skończoną na doczesnym padole, uwagę kierować ku jakimś tępakom, zamiast ku temu co najcenniejsze?

A nie wiem Ja lubię oglądać głupie/śmieszne memy na fejsowej stronie zdupynators. Nie żal mi czasu na to - lubię dobry, ostry, porąbany humor. A na genialne książki nie mam siły po dniu pracy i zajmowaniu się dzieciokami, gdzie jedno chce spać, drugie srać, a do tego ja żem głodny. Naprawdę nie chce mi się myśleć o ambitnych rzeczach.