Witaj!
Hill napisał(a):Dawkins jest mało duchowy.....geranium napisał(a): A możesz być. Kreacjoniści niekoniecznie wierzą w Boga . Jedni wierzą inni nie. Czyli wszyscy mogą mieć chyba duchowość?
Jak to widzisz?
Co eliminuje duchowosc w człowieku?
Ale o co geranium konkretnie pytasz? O ewolucyjne podstawy, światopogląd chrześcijański, materialistyczny czy co? Jeśli chodzi o ewolucyjne podstawy, to udostępniałam wcześniej artykuł o doświadczeniach religijnych, że póki co nie wiedzą co może być przyczyną, ale w badaniu brał udział Dawkins, nie miał żadnych doświadczeń i wyszło, że jego mózg jest jakiś niewrażliwy znacznie poniżej przeciętnej, więc może to ma jakieś znaczenie.
Możliwe.
Stanowiska filozoficzne i naukowe są bardziej zróżnicowane.
Chciałam to uporządkować sama dla siebie.
Jest jeszcze problem materializmu. Ewolucjonizm jest związany raczej z materializmem.
Czy zgadzadz się z tym?
Sofeicz na tym forum jest chyba mało duchowy. Takie mam przynajmniej wrażenie.
Wracając do tematu człowieka.
Człowiek tworzy kulturę. To jest to co zasadniczo różni go od zwierząt. Elementem tej kultury jest religia i duchowość
Pierwotnie duchowość była faktycznie związana z chrescijaństwem, ewentualnie z innymi religiami.
W dobie sekularyzacji lub odchodzenia od nominalnych religii jej zakres jest szerszy.
Tak określono to w encyklopedii PWN
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/duchow...94715.html
Pojęcie duchowości powstało na gruncie chrześcijaństwa z refleksji na temat wielości dróg prowadzących do Boga; sam termin duchowość wywodzi się z pojęcia ducha, a w szczególności z pojęcia Ducha Świętego [łac. Sanctus Spiritus], który zgodnie z wiarą chrześcijan od dnia Zesłania aż po dzień dzisiejszy kształtuje ich życie zgodnie z wolą Boga. Taka geneza pojęcia duchowość zadecydowała o tym, że immanentnie zawiera się w nim idea Boga, religii czy szerzej — transcendencji, a ono samo stało się bliskoznaczne z pojęciem religijności. W miarę coraz lepszego poznawania cywilizacji i tradycji pozaeur., pojęcie duchowość zaczęto odnosić także do tamtych kręgów kulturowych, dostrzegając w nich — oprócz wielu różnic — liczne analogie z duchowość chrześcijańską. Wraz z określeniem duchowość chrześcijańska wprowadzono więc m.in. terminy: duchowość żydowska (judaizm), duchowość muzułmańska (islam), duchowość hinduska (hinduizm), duchowość buddyjska (buddyzm). W czasach nowoż. (zwłaszcza od epoki oświecenia) pojęcia duchowości używa się coraz częściej w sensie pozbawionym bezpośrednich odniesień do sfery rel.; staje się ono często synonimem kultury, zwłaszcza kultury wyższej, a także — w znaczeniu bardziej subiektywnym — mentalności zbiorowej, przede wszystkim mentalności elit intelektualnych danego narodu czy ludu (np. duchowość grecka, duchowość chińska,