[zefciu]

nie spotkałem się z taką interpretacją, że od wyborów i czynów człowieka niewiele zależy.

Ale ja piszę w porównaniu z prawosławiem. W katolicyzmie człowiek zbawia się przez przebywanie w stanie łaski, który jest rozumiany dość zero-jedynkowo. Natomiast prawosławni uważają, że łaska prowadzi do przebóstwienia, a zbawienie jest procesem. Natomiast różnica w stosunku do kalwinizmu polega na tym, że wg katolicyzmu człowiek może dobrowolnie przyjąć i odrzucić łaskę.

W ogromnym skrócie:

Kalwinizm człowiek zbawia się przez samą łaskę. Nie ma możliwości przyjęcia jej lub odrzucenia przez wolę. Moralne postępowanie jest przejawem działania łaski.
Katolicyzm człowiek zbawia się przez łaskę, którą przyjmuje lub odrzuca z własnej woli. Moralne postępowanie pochodzi z woli człowieka Dobre uczynki pomnażają łaskę, a grzech skutkuje jej odrzuceniem.
Prawosławie człowiek zbawia się dzięki łasce, która przemienia człowieka tak, że staje się on bardziej podobny do Boga, tj. postępuje bardziej moralnie. Wola i łaska współpracują w tej przemianie.
Pelagianizm znaczenie łaski jest marginalne — człowiek zbawia się dzięki moralnemu życiu, które prowadzi dobrowolnie naśladując przykład Chrystusa.