[zefciu]

Ty teraz piszesz o fantazjach, jakoby Czingis Chan, Budda czy Winetou byli... biali?

Generalnie — tak. I nie chodzi tutaj o to, że osoba która się zastanowi, stwierdzi, że byli biali. Tylko właśnie o pewne wyobrażenie. O to, czy ludzie potrafią zaakceptować w fikcji sprawczość niebiałych ludzi.

miał jakiś woke brainwashing

Jeśli potrafisz określić, co to znaczy „woke”, to możemy się zastanowić, czy ów woke prał mi mózg. A jak nie, to „woke” jest tak samo pustym pojęciem, jak „ideologia LGBT”.

W Polsce jakoś nie za bardzo, w Polsce ciągle jeszcze częśiej spotyka się teksty "Polska była mocarstwem" niż "Polska była kolonią".

No bo Polacy wyrobili sobie jakąś dziwną martyrologię, w której, kiedy byli gnębieni, to robili za jakiegoś Chrystusa, czy innego Winkelrieda. I dlatego ciężko jest im spojrzeć na swoje gnębienie w kategoriach chłodnej analizy.

Dlaczego, niech będzie, biały do bólu Jezus czy Budda jest nie fajny, a Kleopatra <edit: ta ostatnia, czarna> jest fajna.

Podobno była chujowa. Nie wiem, nie widziałem.

Jak.1670 jest ci zbyt komediowe, to przypomnij sobie film "Zimna Wojna". Kaczmarek chce w motywy pieśni ludowych wpleść aktualne tematy, społeczne, polityczne. Najpierw wydaje się, że nie można. A potem można kuffa, można.

Aha. Czyli będziemy powoływać się na fikcję w fikcji.

Tylko, że krytyka whitewashingu nie powinna moim zdaniem się przejawiać przepisowym ładowaniem ciemnoskórych aktorów do filmów historycznych, których akcja dzieje się wśród dawnych środowisk zdominowanych przez białych.

W idealnym świecie — przejawia się ona w opowiadaniu historii, w których centralna postać jest niebiała, historii z tradycji niebiałych narodów etc. Ale to w świecie idealnym. W naszym natomiast mamy tokenizm, różne „baitingi” i tym podobne zjawiska, które również są krytykowane. I ja nie twierdzę, że jest super. Po prostu zwracam uwagę, że nie ma tutaj symetrii.

Póki co cały czas czekamy na wierną rasowo ekranizację „Ziemiomorza”. Albo chociaż Archiwum Burzowego Światła.