[ErgoProxy]

Zaufanie było wystarczająco głębokie, żeby iść w zaparte w momencie, w którym każdy inny weteran forów takie jak ta by już się co najmniej zreflektował. Miewałem już swoje "hills to die on", niektórych żałuję, innych nie, ale zazwyczaj miałem jakąś porządniejszą motywację w temacie.

Czyli mam odkryć karty? Moją aktualną motywacją jest zadzieranie z ludźmi, niechby i wszystkimi na forum, żeby pozbyć się lęku, albo nauczyć się żyć z tym, że zaraz przyjdzie Małgosia i będzie mnie wyszczuwać. Akurat w forum wiara zainwestowałem emocjonalnie wystarczająco dużo, żeby je traktować jak coś na kształt domu. Life is tough, I need a helmet.

Reprezentujesz ten typ konserwatywnego myślenia, widzę go często, który sprowadza się do prostego "Ja miałem źle to wy nie marudźcie, że chcecie lepiej, ja zapierdalałem na zmywaku bez związków i chorobowego a wy chcecie macierzyńskiego i tacierzyńskiego, dla mnie krzyk szefa był muzyką codzienną a wam krzywe spojrzenie szefa przeszkada".

Moje myślenie jest takie: jak widzę kidulta, to mnie skręca wewnętrznie; może dlatego, że dziedziczę po pokoleniach wyszlifowanych do przetrwania w warunkach powiedzmy że trudnych, w których często-gęsto jedynym sposobem na przetrwanie było zwabienie do paczki delikwenta skręcającego nas wewnętrznie, a potem wystawienie go lwom, żeby nim się zajęły, a nam dały spokój. Możesz oczywiście podnosić, że to obrzydliwe, niemoralne i błe, a ja się z Tobą zgodzę, bo taka właśnie jest przyroda. Dokładnie dlatego prędzej czy później podejdzie do Ciebie jakiś barbarzyński Putin i chwyci za gardło, a Twoi cywilizowani sojusznicy zza siedmiu mórz rozłożą wtedy ręce - sorry, ale mamy kryzys rekrutacyjny w armii, musisz poradzić sobie sam. (Co gorsza, oni naprawdę będą mieli kryzys, bo ciężko werbuje się w Starbucksie.)

Zanim następny raz będziesz się solidaryzował z boomersami przeciw millenialsom, uświadom to sobie, że oni dyskutują z pozycji bezpieczeństwa ekonomicznego, jakiego nigdy nie znałeś.

Ale dla mnie punktem odniesienia nie jest nawalanka Zabriskie Point kontra Debile Devices. Dla mnie punktem odniesienia jest mysia utopia, której Debile Devices jawnie się domagają. Albo dlatego, że nie wiedzą, co to jest i czym się kończy, albo dlatego, że nie umieją znosić cierpienia i klepną wszystko dla chwili ulgi. Albo jedno i drugie.

Sorki, ale musisz być mocno zaczadzony amerykańskim myśleniem, jeżeli wszystkiego, co choć o jotę odbiega od konlibskiego ideolo na lewo, to komunizm.

Tak szczerze, to koncepcję, że Ameryce serio grozi stoczenie się w komunizm, wziąłem od rosjskich emigrantów typu Konstantin Kisin (on akurat siedzi w Jukeju). Tacy ludzie chyba potrafią rozpoznać objawy.

Europejska socjaldemokracja ewoluowała do pozycji, w której stała się częścią demokratycznego porządku, w której razem z chadeckimi częściami konserwy stworzyła się socjalna gospodarka rynkowa. "Krzyki z Ameryki" to właśnie odgłosy tego, że generacja milenialsów czuje się oszukana obietnicą "american dream", a porównując swój poziom życia i bezpieczeństwa ekonomicznego z Europą czują się wyruchani w dupę bez wazeliny ze spustem na twarz.

I zamiast szukać rozwiązania, które zawsze zaczyna się od precyzyjnego zdefiniowania problemu, biorą kredyty studenckie, żeby ktoś to zrobił za nich, żeby włożył im do głów, co mają myśleć. Jest taki szort, gdzie świeżo upieczona magistrantka zarządzania po jakimś koledżu zżyma się, że nie ma na spłatę odsetek, bo pracodawcy żądają od niej doświadczenia, a ona ma tylko papier, my diploma is my experience! Tajemnicą poliszynela jest, że w tych koledżach się imprezuje, jakby jutro miało nigdy nie nadejść; takie przedłużanie dzieciństwa w nieskończoność. Kadra przymyka na to oko, więc dorosłość chyba faktycznie nigdy nie nadejdzie, czyżnie.

Pytanie za sto punktów: kto wychował millenialsów w taki sposób?

Groźbą komunizmu pozbawiono ich opieki zdrowotnej, socjalnej, a nawet takiego bzdetu jak publicznej komunikacji w miastach. To tak żeby zaznaczyć ramy tematu dyskursu w USA.

Dla mnie ramy czegokolwiek w Usiech wyznacza pojęcie snake oil. Niech oni nam dorżną Rosję; potem mogą spadać tam, gdzie Niniwa leży.

Ja się urodziłem pewnie w podobnym czasie co Ty, może nawet wcześniej, też miałem post-komunistyczny uraz i kon-libską fazę. To właśnie na stare lata coraz bardziej mi ideolo w lewo się przesuwa, po części dlatego, że po prawej stronie coraz więcej pojebów się zebrało, a i w liberalnej części sceny politycznej tylko gospodarczy neo-lib pozostał.

Wiesz Ty co, ja się po prostu znalazłem w sytuacji, że albo sobie poradzę samodzielnie, albo zakończę życie pod skrzydłami pomocy społecznej. Jest to poniekąd wyzwanie, bo starsze pokolenie zawsze miało ważniejsze rzeczy na głowach, niż wdrażanie mojej mało widać ważnej osoby do obracania się w środowisku społeczno-przyrodniczym. W tym kontekście mogę polecić teksty Sweet Noise, szczególnie song pt. Skurwiel.

Jeżeli z boku wygląda to na korwinizm - cóż zrobić.