[bert04]

Acha, i mniej więcej niecała połowa przypadków została uznana przez sąd w całości lub częściowo. W 2018 na 1 532 załatwionych było to 689 uznanych. Czyli przed sądami, instytucjami stosującymi domniemanie niewinności, kwota była około 45%, szacunkowo.

https://pwd.iws.gov.pl/wp-content/upload...ajczuk.pdf

No to 45 %, to już troszkę się różni od 99,9%. Ale trzeba zaznaczyć, że te dane nie odnoszą się do sytuacji obecnej, po wprowadzeniu ustawy antyprzemocowej. Na bazie przykładu Hiszpanii możemy przewidywać, że procent uznanych znacząco spadnie.

W systemach prewencyjnych jest jakiś procent niewinnych, którzy zostaną wyrzucenie z domu. W systemie sądowym, z domniemaniem niewinności, istnieje jakiś procent winnych, którzy nie zostaną skazani. Nie sposób dojść do tego, jaki procent najlepiej oddaje rzeczywistość, zakładam że gdzieś pomiędzy 45 i 99.

nikt nie zakłada z góry, że facet jest potencjalnym mordercą. Jedynie, że się znęca.

Tak zwana pozytywna dyskryminacja

To nie jest ani "tak zwana" ani "nie tak zwana" pozytywna dyskryminacja. Pozytywna dyskryminacja to preferowanie jednej grupy (rasowej, płciowej itd) nadmiernie w stosunku do innych. Parytety i te bzdety. W powyższym przykładzie w odniesieniu do mężczyzn - o ile by sią zgadzało - mielibyśmy do czynienia z "negatywną dyskryminacją". Albo po prostu, dyskryminacją.

No ale faktycznie, powinienem był napisać "osoba oskarżona" / "posądzana" czy coś w tym stylu. Tyle że to już by była polityczna poprawność, choć w inną stronę niż zwykle.

https://konkret24.tvn24.pl/najnowsze/kwe...-bi7429043

To kwestionariusz, który stosują (a przynajmniej - mają stosować) policjanci w przypadku interwencji. Pierwsze trzy określają bezpośrednie zagrożenie dla życia, pozostałe 9 są w kwestii oceny zagrożenia dla zdrowia. To w kwestii samej interwencji na miejscu, gdyż dodatkowo istnieją procedury do zakładania i prowadzenia niebieskich kart i konsultacje w ramach interwencji.

Kwestionariusz stary, DziadBorowy wrzucał najnowszy. Zresztą i tak nie rozumiesz jego stosowania w praktyce. O tym, że wystarczy jedna osoba opowiadały te prawniczki z Warszawy, ale najwyraźniej też nie miałeś czasu obejrzeć.

No przyznaję, nie miałem. Uniwersytet Jutba to nie jest moje źródło wiedzy, życie jest zbyt krótkie. Dziś przeleciałem na przyspieszeniu, z przeskokami.

Dzieci odchowałem w tym czasie w kraju, którym prawactwo straszyło, że do Polski przeniosą Jugendamty z inwentarzem z niego. A Ty, jakie doświadczenie masz w temacie?

Ooo, jesteś madkom. Świetny argument.

No ja cię piździu, teraz mi się do płci przypierdolił? Jaki chcesz dowód, że jestem facetem, mam Ci dickpic wysłać czy co? Załosne, że musisz jeszcze raz zjeżdżać w ad personam.

Raczej do sposoby argumentacji typu : " Ja wychowałem dzieci, a ty co zrobiłeś". Jeżeli to jest merytoryczne, to nie mam pytań. Daruj sobie te ranty.

Rzuciłeś tekstem, cytuję: "No nie moja wina, że brak CI totalnie wyobraźni i jakiegoś przewidywania, a zło mu się zacząć dziać na Twoich oczach, żebyś uwierzył.". Było to w kontekście wychowania dzieci. No to Ci odpisałem, że w tych czasach żyłem w samym centrum kraju rządzonego przez Jugendamty. Wiem jak funkcjonują, z doświadczeń i relacji, także osób, które miewały kłopoty. Dla mnie to adekwatna odpowiedź na tak sformułowaną kwestię, nie opieram się na wyobraźni ale na doświadczeniu, którego tobie - raczej - brak.

PS: I tak, znam też ciemniejsze strony Jugendamtów, znam ludzi ciągniętych po kontrolach, bo dziecko opuściło się w nauce albo nie było do okresowego badania u lekarza. O paru gorszych przypadkach się też słyszało. Ale zdaję sobie sprawę, dlaczego te kontrole zostały ustanowione. I że nawet w Niemczech nawet w XXI wieku nadal zdarza się, że mimo tego rodzice zabili dzieci. Ale nie chcę teraz rozszerzać tematu, nie widzę potrzeby.

Środki zapobiegawcze, które naruszają prawa człowieka takie jak prawo własności są oczywiście ograniczeniem domniemania niewinności. Te ograniczenia powinny być jak najwęższe. Każdy student Ci to wyjaśni albo chociaż te prawniczki z Warszawy w filmiku , który wrzuciłem.

Nie mam na serio czasu słuchać takich jutubków ciurkiem. Doszło tam do momentu, w którym "okazało się" (wyszło w sądzie), że domniemany sprawca to była ofiara a nie na abarot. Moment, w którym było nawiązanie do praw człowkieka mi przemknął pod radarem, zresztą kadży prawnik wie, że prawo własności może być ustwaowo ograniczane, ramy daje u konstytucja art 64 pkt 3.

A w tym samym jutubie panie z Wawy wspominają, że znają kilka (!) przykadków, w których odseparowanie kata od ofiary trwały miesiące. Znaj więc proporcje, mocium panie. Więc tak, są możliwe przypadki, kiedy prawo jest stosowane niezgodnie z regułami i otrzymujemy takie wyniki, jak w wideo. Ale są też, w tym samym wideo, informacje o przypadkach diametralnie różnych. Jeżeli coś łączy zarówno tamte jak i ten przypadke, to jedno: we wszystkich tych przypadkach prefeorwany był kat, a nie aktualna ofiara. I właśnie to powinno być powodem do refleksji, bardziej niż płeć.

Po prostu znam myślenie zwolenników dyskryminacji pozytywnej takich jak Ty i wszakże murzyni się nie zaliczają do grupy, którą należy "pozytywnie" dyskryminować.

No to musiałeś nie czytać mojej całej wymiany zdań z zefciem, gdzie właśnie o "dyskryminacji pozytywnej" rantowałem.

https://ateista.pl/showthread.php?tid=38...#pid781745

I wielokrotnie wykazano Ci, że ustawa wspominana nigdzie nie deklaruje płci. To, że w statystykach ofiar przemocy górują kobiety wynika z tego, że kobiety są częściej ofiarami przemocy domowej, to już wiedziano, zanim ludzie się urodzili, co te ustawy pisali. To, że ofiarami są także mężczyźni (w proporcji 1:6, bez uwzględnienia dzieci) świadczy tym bardziej o tym, że mężczyźni jak najbardziej są obejmowani jej działaniem. Przed jej powstaniem pewnie nikt by nie pomyślał, że proporcja jest taka właśnie. To są liczby i litery prawa. A nie, jakieś filmiki reklamujące ustawy z fabryki propagandowej PiS, którymi się popierasz z braku argumentów.