[Maria-Magdalena]

Ten film o którym tu piszę, będzie dostępny w naszych kinach już niedługo. Posłużę się recenzją Zofii Fabjanowskiej z magazynu "Zwierciadło", który regularnie czytam. Oto co wpadło mi w ręce (a dokładniej - co zobaczyły i przeczytały moje oczy). Czyli ja.

"Jutro będzie nasze"  film, na punkcie którego Włosi oszaleli.
Mamy rok 1946. Rzym, jak reszta kraju, zaczął nowy powojenny rozdział swojej historii, na ulicach stacjonują patrole amerykańskich żołnierzy. Tymczasem w mieszkaniu naszej bohaterki, w suterenie pewnej kamienicy, życie toczy się jak zwykle. Dziś powiedzielibyśmy, że dom Delii jest przemocowy, ale w czasie, kiedy rozgrywa się akcja, mówi się co najwyżej o mężowskim braku cierpliwości. Jak świat światem zadaniem mężczyzny jest przecież dyscyplinować kobietę, żeby znała swoje miejsce. Cóż zrobić, skoro małżonek Delii jest akurat z tych wyrywnych? Wiadomo też, że generalnie kobiety i dzieci (szczególnie dziewczynki) głosu nie mają. Na pewno? Poczekamy, zobaczymy [...]

Delii - bohaterka filmu.
Może nie tylko ja czy geranium pójdziemy na ten film. Może panowie też się wybiorą? Może coś drgnie, chciałoby się napisać w waszych ... głowach.

Co by nie było jak z exeterem. Nie reklamuję tu niczego. Polecam tylko film, którego recenzję przeczytałam.
M-M