[Neuro]

Wynika to z aksjomatów, które podałem wyżej, kantyzmu i świadomości konsekwencji tak działania jak i nie-działania.

Kantyzm to jest to: ""Moralność indywidualna" nie jest moralnością, a przynajmniej nie w ujęciu Kanta. Każda moralność rozbija się o nadrzędną zasadę, czy moja zasada działania (lub nie-działania) może być nadrzędną zasadą dla wszyskich ludzi."? Tzn. kantyzm to jest pogląd zgodnie z którym Twoją nadrzędną zasadą działania może być tylko nadrzędna zasada dla wszystkich ludzi?

Jeśli tak, to mamy następujące twierdzenia:

A: Nadrzędną zasadą działania może być tylko nadrzędna zasada dla wszystkich ludzi
B: Przejechanie koło wypadku bez zatrzymania (gdy zdajesz sobie sprawę z tego, że mogą tam umrzeć ludzie) oznacza że odpowiedzialność za ich los ponosisz Ty.

W jaki sposób z A wynika B?

Ale brak odpowiedzi to też jest odpowiedź.

To stwierdzenie nie wygląda dla mnie zbyt logicznie. Wygląda wręcz na wewnętrzną sprzeczność. W jaki sposób brak X miałby być należeć do zbioru X?

1) Kantyzm nie jest "opinią", jest najlepszą religijnie i światopoglądowo neutralną definicją moralności, jaką znam. Jeżeli znasz lepszą - pożałsta, nie krępuj się.

Najlepszą według jakich kryteriów? ;-) Czy chodzi o to, że najbardziej się ona Tobie podoba? I dlaczego sądzisz, że jest neutralna światopoglądowo, skoro opiera się ona na światopoglądzie zgodnie z którym "należy" stosować się do pewnej meta-zasady?

Z tego jak rozumiem to co piszesz, to wg Kanta moralność polega na stosowaniu się do zasad, które mogą zostać przyjęte przez ogół. Ale czy nie jest tak, że każda zasada może zostać przyjęta przez ogół? Czy może zatem chodzi po prostu o to by postępować tak jak chciałbyś by postępowali wszyscy inni? Ale jeśli tak, to znowu jest to kwestia subiektywna, bo dotyczy tego jak Ty byś chciał, aby się inni zachowali.

Dodatkowo, mogę chcieć aby inni dawali mi różne bonusy, więc wówczas sam mogę dawać innym bonusy, ale nie widzę powodu by traktować to w kategoriach moralnych. Jeśli z definicji moralności wg Kanta brak dawania innym bonusów uznać za niemoralne, to widzę wadę takiego rozwiązania, jaką jest przylepianie negatywnych etykietek do czegoś neutralnego. Tak rozumiany kantyzm odbieram zatem jako nieoptymalny.

Jeśli chodzi o moją propozycję definicji moralności. Dla mnie sprawa jest prosta. Jeśli już koniecznie musimy posługiwać się tym pojęciem (a moim zdaniem nie musimy), to za niemoralne można po prostu przyjąć to, co ma na celu krzywdzenie innych. Czyli moralność polega na tym by intencjonalnie nie krzywdzić innych.

Owszem, można budować nie-altruistyczna moralności w oparciu o kantyzm. Tylko wtedy lądujemy w "moralnościach siły". Każdy jest sobie samemu najbliższy, jeżeli każdy myśli tylko o sobie to o każdym jest pomyślane, tego typu klimaty. Albo mówiąc prościej, jeżeli ja mam prawo ukraść krowę Kalemu, to Kali ma prawo ukraść krowę mi, widocznie byłem zbyt słaby lub głupi, żeby dać się mu podejść.

To zbyt daleko idące wnioski. Moim zdaniem wcale nie musimy wylądować w moralnościach siły. Ja bowiem nie proponuję moralności siły, co jest kontrprzykładem do tej tezy.

Może pamiętasz serial "Andromeda", opisywał on tam m.in. społeczność Nitscheanistów, wśród których tego typu "egoistyczny kantyzm" był obowiązującą moralnością. Coś w tym stylu preferujesz?

Oj, nie pamiętam, nie oglądałem go. To jakie podejście do moralności preferuję, wspomniałem wyżej. Natomiast preferuję także by ludzie nie ograniczali się jedynie do moralności, ale by byli nakierowani na największe dobro wszystkich (zwłaszcza osób z którymi wchodzą w kontakt) i by działali zgodnie ze swoją wyższą jaźnią, najlepszą i najwyższą mądrością. By nie kierowali się emocjami, lecz łagodnymi uczuciami, dobrocią.

Z punktu widzenia fizyki akcja i reakcja są równoważne.

Zapewne masz na myśli III zasadę dynamiki Newtona: "Oddziaływania ciał są zawsze wzajemne. W inercjalnym układzie odniesienia siły wzajemnego oddziaływania dwóch ciał mają takie same wartości, taki sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia (każda działa na inne ciało)."
W wersji skróconej: "Każdej akcji towarzyszy reakcja równa co do wartości i kierunku, lecz przeciwnie zwrócona."

Jeżeli wbiegniesz w samochód z prędkością X efekty będą praktycznie identyczne, jak jeżeli samochód uderzy w Ciebie z prędkością X, zarówno w kwestii obrażeń cielesnych jak i wgnieceń w karoserii.

Powiedzmy, choć sądzę, że to pewne uproszczenie. Nie uwzględnia chociażby tego, że bieg aktywuje mięśnie, inne hormony, więc efekt może być trochę inny. W praktyce może szereg czynników mieć tutaj miejsce, chociażby dlatego że ciało i samochód to nie są punkty materialne.

W jednym przypadku działanie wynika z Twojej aktywnej czynności. W drugim przypadku aktywna czynność należy do samochodu, a Twoim jedynym udziałem jest to, że nie uskoczyłeś w porę.

Albo to że nie odleciałem w porę. Albo to że się nie teleportowałem w porę. Albo to że nie rozwaliłem w porę samochodu z wyrzutni rakiet, itd...zamiast tworzyć abstrakcję na temat hipotetycznych rzeczy, które się "nie stały", lepiej imo mówić o tym co rzeczywiście miało miejsce - "udział" polegałby zatem po prostu na znajdowaniu się w określonym miejscu o określonym czasie

Możesz teraz argumentować, że jak widzisz samochód zbliżający się do Ciebie, to "naturalnym impulsem" będzie uskoczenie. Tyle że ten "naturalny impuls" to pochodna tego, co opisywałem wyżej, aksjomatu świadomości. Małe dziecko czy sarenka na drodze w nocy będzie stać widząc zbliżający się samochód. Nie ma nic naturalnego w chęci uskoczenia, to nasza wyuczona reakcja wynikająca z tego, że samochód jest zagrożeniem.

Nie bardzo wiem, czego ma to dowieść...

Nie ma tu żadnych "naturalnych reakcji". Tylko nasza świadomość na temat sytuacji, z którą jesteśmy skonfrontowani. I świadomość konsekwencji tak działania, jak i nie-działania.

Chcesz powiedzieć, że odruchy to nie są naturalne reakcje?

Stań na środku ruchliwej autostrady i opowiedz jeszcze raz o różnicach między nie-działaniem a powstrzymywaniem impulsów.

No to pewnie będzie się mi włączać i przejmować nad moim ciałem kontrolę część chcąca zejść z tej autostrady. Musiałbym się z nią siłować, by na niej pozostać.

Inne okazały się piękne w teorii, zgubne w praktyce.

Podzielisz się jakie?

Moim skromnym zdaniem społeczeństwa oparte na tego typu moralnościach są gorsze, tak jako całość jak i dla indywiduów, niż moralności oparte na altruizmie.

Ja też preferuję dbanie o dobro innych. To chyba naturalna postawa.

A to, że przy okazji Twojego nie-działania przyczyniasz się do śmierci dorosłych ludzkich organizmów, córek, sióstr, żon i matek, nie pozostawia takowych konsekwencji?

Nie odnoszę wrażenia bym rzeczywiście się do tego "przyczyniał".

Czy wmawiasz sobie jak wyżej, że jeżeli nie dotkniesz zwrotnicy, to nie masz nic wspólnego z efektami dylematu?

Tak, podobnie jak "wmawiam sobie", że 2+2=4 ;-)

W głosowaniach wyborczych próżnia pozostawiona przez nie-głosujących jest wypełniona przez głosujących.

Nie, bo ci głosujący to kwestia niezależna ;-) Oni i tak są.