[bert04]

Wszyscy dobrze wiemy, że to nie ma znaczenia dla przeciętnego prawaka który nie rozróżnia między socjalizmem, komunizmem, maksizmem, jego praktyką i teorią. Także to żadne rozwiązanie problemu. 

Rozwiązanie może to nie jest, ale jakiś pół-środek. Co do zaś "przeciętnego prawaka", to równie dobrze mógłbym twierdzić, że dzisiejsza lewica (zwłaszcza ta na tym dalszym Zachodzie) ma ten sam problem. Zwłaszcza tankies będą nazywać różne akcje Breżniewa w bloku wschodnim usprawiedliwioną walką o socjalizm. Ale czy musimy sprowadzać poziom dyskusji do "najgłupszego domniemanego dyskutanta" tak z prawa jak i z lewa?

Podejrzewam że nie sądzę. Wielu ludziom przeszkadzała putinowska wersja historii.  Wielu ludziom przeszkadzało, że w dniach otwarcia zestrzelono samolot pasażerski nad Ukrainą. Wielu ludziom przeszkadzało wybielanie jednych momentów historycznych i gloryfikacja innych. Jedyne, co może wyraźnie różniło się od obecnego otwarcia to to, że tamta edycja to taka gloryfikacja Rosji na poziomie hollywoodzkej propagandy dozwolonej od lat 12. A Francja pojechała w gloryfikacji swojego państwa na modus Quentina Tarrantino. Krwawo, soczyście, obrazoburczo.

Chciałbym widzieć te nagłówki prawicowej prasy na temat ceremonii w Sochi która dostaje kociokwiku na poziomie tego, co mamy w związku tą paryską. 

Nie mam w szafie archiwalnych zbiorów prasy prawicowej, szybki gugiel nie dał żadnych wyników poza jednym krytycznym ze źródła, które w Polsce jest raczej uznawane za centrowe

https://kulturaliberalna.pl/2014/02/11/w...ysk-soczi/

Być może urodziłeś się dopiero za Breżniewa, wtedy istotnie można nie dostrzegać większej różnicy. Spytaj się może ludzi dorastających za Stalina lub wcześniej, albo nie wiem, przeczytaj jakąś książkę. Jakkolwiek Putin by się nie starał, do wąsatego Gruzina mu daleko, nawet do tego faceta z kozią bródką, od którego się tam wszystko zaczęło.

Akurat miałem na myśli te lata ZSRR bliższe Putinowi gdyż takie porównanie jest bardziej uczciwe od Twojego cofania się do czasów stalinizmu.
[/quote]

Acha, najuczciwsze ma być prównywanie najłagodniejszej fazy komunizmu za Breżniewa i Gorbaczowa z najostrzejszą obecną fazą putinizmu? Ciekawa teza. Przypomnę więc, że Putin przejął władzę w roku 1999 i potrzebował 25 lat stopniowych zmian i stopniowego gotowania żaby. Przypomnę, że w jednym z centralnych obiektów ideologicznych putinizmu stoi mariaż tronu i ołtarza, jednakże na wzór Piotra Wielkiego i w tradycji agenckiej siatki KGB w Cerkwii. A jednym z koronnych dzieł tego mariażu jest Główna Katedra SiłZbrojnych, w których stoją lub stały tak symbole jak i postaci komunizmu (mozaikę ze Stalinem usunięto do jakiegoś pomieszczenia bocznego). Przypomnę też, co dla Putina było największą geopolityczną tragedią XX wieku. Nie dwie wojny światowe, nie holocaust, ale, no właśnie.

Najuczciwiej byłoby więc powiedzieć, że Putinizm jeszcze nie jest tak zły, jak komunizm Związku Radzieckiego na jego całej przestrzeni, ale że aktywnie do tego dąży i wcale się z tym nie kryje. Zaczął od Gorbaczowa, przeszedł do Breżniewa a obecnie jest gdzieś u Chruszczowa z aktywnym grożeniem atakiem nuklearnym. Ale to nie koniec jego aspiracji.

---

Dlaczego mamy się godzić z tym, że jakaś grupa osób ma monopol na symbolikę i pytać ich przed każdym użyciem jakiegoś symbolu, czy przypadkiem się nie oburzą.

No bo taka jest funkcja symboli właśnie. Krzyż jest jednym z najprostszych symboli, dwie kreski połączone poprzecznie, jedna czasem trochę dłuższa na dole. Był moczony w moczu, ścinany na scenach, łamany, odwracany, palony*, zamieniany w giwery. Za każdym razem w centrum stał zamiar wywołania oburzenia. Rzadko kiedy mielśmy do czynienia z sytuacją, że krzyż w tego typu eventach pojawił się przypadkowo, komuś się skrzyżowały wykałaczki a prawacja to nadinterpretowała. Najczęściej interpretacja była słuszna i zgodna z zamiarami, co najwyżej w detalach (dionizos itp) przesadznona.




(*to w różnych zamiarach, czasem i prawackich)

---

Afera naszyjnikowa też była przykładem wydarzenia wykorzystywanego w późniejszym czasie do celów propagandowych (przeciwko Marii Antoninie).

Naszyjnik był raczej "skandalem klasycznym". Przypominał mi raczej szukanie na siłę skandali w polskim KRK, jak dopiero jednego proboszcza z Tyławy mieliśmy, przynajmniej oficjalnie. Media antyklerykale szukały więc, czy ksiądz ma przynajmniej kochankę (legalną, choć niezbyt religijnie poprawną). A jak nie ksiądz, to może kościelny, albo organista, albo przynajmniej grabarz. Potem posypały się przykłady pedofilli faktycznej i nie trzeba było sztucznie napychać wora.

Trochę podobnie było z tym naszyjnikiem, wprawdzie skandal dotyczył dworu tylko marginalnie, ale miał wszystkie elementy, seks, zdrada, olbrzymie jak dla przeciętnego obywatela pieniądze, przykład oderwania dworu od Ziemii.

https://e-diamenty.pl/blog/diamenty-marii-antoniny

W sumie Maria Antonina postąpiła słusznie i była ofiarą machloi wszystkich innych, od jubilerów przez kardynała po dworską intrygantkę. Na końcu dnia było tak, jak za sądów komunizmu: nieważne czy kradł, czy było okradziony - był zamieszany w kradzież. Dla opinii publicznej samo zamieszanie królowej w ten skandal starczyło.

---

Zresztą nie uważam, żeby konserwy były bardziej przewrażliwione niż postępowcy.

Bo tabu nigdy nie znika kompletnie z kultury, ale zostaje wypełnione nowymi treściami. Wyśmiewamy religijne przepisy żydów czy muzułmanów przechodząc płynnie w wegetariano-weganizm, poprzez diety bez laktozy i glutenu a kończąc na bezkofeinowym latte frapiatto z mlekiem sojowym i stewią. Kiedyś oburzenie wywołałby murzyn na scenie, dziś kobieta z dredami zostanie okrzyczana za kulturalne przywłaszczenie. Uznajemy palenie flagi amerykańskiej za swobodę wypowiedzi (w USA), ale już palenie flagi tęczowej będzie mogą nienawiści. Moja teza jest taka, że kultura zawsze wypełnia się symbolami, archetypami i tabu, tylko czasem następuje przesunięcie znaczeniowe i wczorajszy bóg wina w postaci satyra (wspominany Dionizos) będzie dzisiejszym diabołem (los podzielili inni bogowie i bóstwa, jak Baal czy nasz rodzimy Boruta). A w jutrzeszym społeczeństwie ateistów będą małe dzieci straszyć Jezusem.