[zefciu]

Zefciu, przykro mi to mówić, ale tracę ciebie na rzecz jakiegoś lewackiego radykalizmu.

Ale jakiegoś znowu radykalizmu? Ja naprawdę wierzę, że problemy, o których mówię da się rozwiązać w sposób cywilizowany — przy pomocy prawa i podatków. Ale czy z tego powodu mam negować fakt, że jakiś chłop w to już nie wierzył i postanowił użyć innych środków? Czy mam z tego powodu zakaz deliberowania na temat tego, jakie mogą być skutki jego działania?

Na końcu dnia będziesz potrafił usprawiedliwić każde przestępstwo w imię słusznej sprawy.

Ale czy ja usprawiedliwiam jakieś przestępstwo?

dziś jeszcze pipsztolisz o zrozumieniu dla powodów

No bo potrafię zrozumieć, że ktoś kogoś, kto go pokrzywdził z bezsilności zabije. Do tego naprawdę nie trzeba być „radykalnym lewakiem”.

o jakichś ewentualnych skutkach.

Komunizm jest wtedy, jak są skutki.

Wymień mi jedną, która się dokonała, to się nad tym pochylimy.

Ale ja przecież piszę, że każda. Cała ta dzisiejsza piękna, cywilizowana demokracja liberalna zrodziła się przecież na gilotynach i krwawych zamieszkach. Po dzień dzisiejszy, jak król ma wejść w UK-u do parlamentu, to tradycyjnie jest mu przypominane, że jego poprzednikowi ten parlament uciął łeb. Tak — wiem, że niektórych ludzi oburza przypominanie o tym (dość przypomnieć bulwers niektórych na tym forum na makabreskę Ça Ira na otwarciu olimpiady), ale jednak fakty nikogo nie czynią „radykalnym lewakiem”.

Nie wyobrażam sobie normalnego państwa, w którym ochrona własnych, czy szerszych interesów społecznych miałaby polegać na odstrzeliwaniu tego czy innego ważniaka ku przestrodze reszty.

Ale już państwo, w którym ochrona interesów społecznych polega na tym, że zabija się nieważniaków to sobie możesz wyobrazić. Jak zawsze — nic dziwnego.

To prosta droga do anarchizacji życia społecznego.

Jeśli prawo przestaje służyć ludziom, to są zasadniczo dwie drogi — albo to prawo poprawimy, albo dojdzie właśnie do tej strasznej „anarchizacji”. Więc jeśli „anarchizacja” Ci przeszkadza, to powinieneś popierać idee poprawiania prawa, a nie oburzać się na tych, którym nerwy puściły.

Przy całym moim przywiązaniu do europejskiego modelu służby zdrowia jakoś nie dostrzegam aby Biden, Trump czy Kamala Harris musieli składać takie czy inne deklaracje w kontekście szkodliwej działalności firm ubezpieczeniowych w USA.

No akurat, jakby nie patrzeć, był to jeden z głównych punktów wyborczych Obamy. I jednocześnie jeden z najbardziej zaogniających punktów ataku na tego polityka.

Także w temacie winy pośredniej to ja mam też takie osobiste urazy.

Aż tak się głęboko utożsamiłeś z firmą, że nie widziałeś różnicy między sobą, a CEO? To jest niezdrowe — wiem z doświadczenia.