[Wron NIEmiecki]

Nie zgodzę się.
Zgodnie z klasycznym podziałem mechaniki płynów płyny to (z def.) gazy i ciecze*, a nie coś nieokreślonego, będącego czwartym stanem skupienia.

Punkt nadkrytyczny jest trochę analogiczny do punktu potrójnego. Woda jest w superpozycji faz i tyle. Czasem punkt potrójny i nadkrytyczny nazywa się punktami bifurkacyjnymi diagramu fazowego, dlatego, że w tych punktach zachowanie tego... płynu (nie będącego żadnym czwartym stanem skupienia) jest determinowane przez przebieg krzywej na diagramie, którą płyn zmierzał do tego punktu. Prościej rzecz ujmując, przyszłość zachowania (po bardzo niewielkiej, praktycznie niezauważalnej zmianie warunków, która może wynikać z niestabilności układu) tego płynu zależy od jego przeszłości. Przy czym przewidywanie zachowania na podstawie tych przebiegów nie jest jednoznaczne i wynika jedynie z eksperymentów, a nie jakiejś solidnej teorii.

Punkt krytyczny jest wysoce niestabilny, to fakt. Kiedys podczas wizyty w KIT widzialem instalacje do wyznaczania punktow krytycznych substancji czystych oraz ich mieszanin. Sa to urzadzenia posiadajace az trzy systemy termostatow, a regulacje temperatur daje sie osiagnac z precyzja 0,001 K. Takie warunki sa konieczne, aby moc zaobserwowac krytyczna opalescencje.

Formalnie obszar nadkrytyczny zaczyna sie dla 1<Tr<2 i 1<Pr<1,5, gdzie Tr=T/Tc, Pr=P/Pc. Wlasnosci plynow w tych warunkach pod wieloma wzgledami podobne sa do gazow - brak meniska, brak napiecia powierzniowego, dowolna gestosc. W takich warunkach mozna je uzywac w procesach suszenia - a wiec tak samo jak z gazami. Ale...
Ale w tych samych warunkach mozna je uzywac w procesach zarezerwowanych dla cieczy: w ekstrakcji czy w rozpuszczaniu cial stalych, bowiem wspolczynniki dyfuzji, lepkosc sa podobne jak dla cieczy. Wiec ani to gaz ani ciecz.
Co do teorii. Rownania stanu dla gazow rzeczywistych daja dobra mozliwosc prognozowania wlasnosci plynow nadkrytycznych. Jednak prawdziwe schody zaczynaja sie, gdy badamy substancje polarne jak woda czy amoniak. Tutaj pozostaja tylko eksperymenty.

Trochę więcej do poczytania na ten temat: "Masa krytyczna" P. Ball
*mówiąc skrótowo, bo sama definicja jest bardziej zawoalowana, ale de facto o gazy i cieczy w niej chodzi

Jak rowniez: "Gazy, ciecze i plyny" W. Ufnalski. Prosze rozwinac te mysl, z checia ja poznam.