[grownup]

Hipoteza 1 (naiwna): Kreacjonizm to teoria sprzeczna i konkurencyjna dla Teorii Ewolucji. Jeśli spróbujemy wyciągnąć od kreacjonisty jakiekolwiek konkretne postulaty, czy przewidywania, jakie jego teoria niesie, tę hipotezę musimy odrzucić. Nie istnieje żaden spójny „kreacjonizm” jako naukowa koncepcja.
Hipoteza 2: Kreacjonizm to krytyka Teorii Ewolucji. Ta hipoteza broni się trochę lepiej. Do czasu. Otóż w pewnym punkcie dyskusji z kreacjonistą zwykle okazuje się, że nie ma on żadnych do Teorii Ewolucji sensownych zastrzeżeń. Większość kreacjonistów nie ma problemu ani z doborem naturalnym, ani z dziedziczeniem, ani nawet ze specjacją (choć twierdzą, że istnieją jakieś naturalne baranimy większe od gatunku).
Hipoteza 3:

Im chyba chodzi nie o samą teorię, tylko o pewne meta-naukowe twierdzenie, że ewolucja zgodna z zasadami darwinizmu wystarczy do wyjaśnienia powstania człowieka.

Tę hipotezę warto rozważyć, ale motywacja kreacjonistów wydaje się w jej świetle absurdalna. Bowiem oznacza ona, że w ogóle nie walczą oni z Teorią Ewolucji, tylko z naturalizmem. Kreacjoniści wyrażają jednak głębokie przekonanie, że zwalczają właśnie Teorię Ewolucji (oraz Big Bangową kosmologię). W rezultacie kreacjoniści stawiają się w jednej linii ze stalinistami (łysenkizm). Ba! W ramach atakowania Big Bangu lubią powoływać się na zdanie tych ateistów, którym Big Bang zbyt bardzo śmierdział kreacjonizmem (Hoyle i Arp). Zatem hipotezy ZaKotem też nie potrafię przyjąć.

No więc o co tu chodzi?

W kreacjonizmie chodzi oczywiście o udowodnienie istnienia boga/bogów. Problem z kreacjonizmem polega niemniej na tym że patrząc na to jak ten świat jest zorganizowany tzn. na zasadzie że jeden organizm musi zjadać drugi,  żeby żyć to lepiej żeby taki bóg nie istniał. W każdym razie nie jest to bóg miłosierny ale jakiś dewiant potwór lepiej więc żeby go nie było. Na szczęście nauki empiryczne mówią nam że
prawdopodobieństwo jego istnienia jest tak bliskie zeru że spokojnie można przyjąć że nie istnieje i ateista może spać spokojnie.