[grownup]

Oglądając wiele programów popularnonaukowych dotyczących fizyki, zauważyłem ciekawe zjawisko.
Bardzo elokwentni, jeśli chodzi o materię i energię fizycy, dostają lekkiej czkawki i zaczynają się jąkać kiedy rzecz schodzi na naturę czasu.
Widać, że mają z tym wielki problem i stosują różne okrężne metody, żeby się z nim zmierzyć.
Z tego co widzę, pozostaje on chyba najbardziej tajemniczym wymiarem rzeczywistości możliwym do percepcji jedynie poprzez ruch a więc metodą pośrednią.

Dlatego pokusiłbym się o (być może nieuprawnione) stwierdzenie, że: "czas posiada swoiście "boskie" atrybuty w świecie fizycznym".

Primo - Pozostaje ukryty a jednocześnie działa na wszystkie inne składniki materii.
Secundo - Obywa się bez dostarczenia mu energii - właściwie nie podlega entropii.
Tertio - Jest podstawą najbardziej "fenomenologicznego" pojęcia, czyli BYTU. Tak jak pole Higgsa nadaje cząstkom masę, tak wg mnie czas nadaje wszelkim innym zjawiskom BYT.
Quatro - w przeciwieństwie do energii i materii, nie za bardzo możemy go magazynować i w niego ingerować. To raczej on nami manipuluje.

To napisałem ja, Sofeicz, fizyk dyletant, który zakończył edukację na zrozumieniu działania równi pochyłej i studni artezyjskiej.

To bardzo ciekawy temat czy czas w ogóle istnieje czy jest tylko właściwością naszego mózgu interpretującego wszechświat?
J
uż Newton i Liebniz dyskutowali o tym. Newton twierdził że czas jest absolutny i istnieje nawet w zupełnie pustej przestrzeni.
Natomiast Liebniz uważał że bez ciał materialnych w przestrzeni czas nie istnieje ponieważ w przybliżeniu  służy tylko do porządkowania katalogowania ich ruchu/zmiany.
Zatem nie ma ruchu/zmiany czegoś nie ma czasu.

Potem przyszedł Einstein i teoria kwantowa ale moim zdaniem pogląd Liebniza nadal obowiązuje. Einstein dodał tylko że upływ czasu ma prędkość w zależności od 
prędkości i grawitacji/masy a teoria kwantowa chyba nic nowego nie wniosła. Tak mi się zdaje ale mogę się mylić.

Fizycy zastanawiają się często czy czas ma jakiś fizyczny sens a może jest tylko parametrem katalogującym kolejność konfiguracji wszechświata.

Ciekawą jest moim zdaniem również myśl że nie możemy poruszać się z prędkością nieskończoną bowiem oznaczałoby to że możemy być wszędzie jednocześnie co 
wyjaśnia potrzebę istnienia prędkości granicznej jaka jest prędkość światła.

Druga ciekawa rzecz to jeśli przyspieszamy do prędkości światła to dla ludzi pozostałych na ziemi nasz czas zwalnia aby osiągnąć w końcu zero ale dla nas czas na ziemi przyspiesza aby 
osiągnąć w końcu nieskończoność. To moim zdaniem słabość tej teorii a właściwie naszej matematyki która nie radzi sobie z zerem i nieskończonością nie tylko w tym wypadku (czarne dziury etc.).
wygląda na to ze w rzeczywistości nie ma czegoś takiego jak zero i nieskończoność co sugeruje nieistnienie boga.

Chociaż jego nieistnienie najlepiej dowodzi eksperyment i statystyka twierdząca
ze szanse na jego istnienie są o wiele rzędów wielkości mniejsze niż zazwyczaj potrzebne na potwierdzenie w środowisku naukowym do istnienia jakiejś nowej cząstki.
To nie tak jak mają mylne wrażenie niektórzy że szanse na jego istnienie są pół na pół i dlatego twierdzą ze są agnostykami co mnie śmieszy w tym kontekście bo zamiast być 
rozumni i bezstronni po prostu się kompromitują.